10 พฤศจิกายน 2559 15:14 น.
หมอกจาง
ไม่คุ้นเคย
ไม่รู้จักเธอเลยสักน้อยหนึ่ง
ไม่มีคืนและวันอันลึกซึ้ง
ไม่เคยนั่งคิดถึงอยู่ค่อนคืน
.
ไม่ผูกพัน
ไม่ว่าเรื่องขำขันหรือขมขื่น
ล้วนห่างไกลกว่าเมื่อวานกว่าวานซืน
ไกลกว่าฝันเมื่อตื่นเมื่อลืมตา
.
เพียงคำถ้อย
น้อย ก็ไม่เคยจะเห็นหน้า
หวาน ก็เพียงถ้อยร้อยวาจา
รัก คงเบากว่ากว่าสายลม
.
ไม่คุ้นเคย
ไม่เคยพบเธอเลยแม้เส้นผม
อยู่แต่ในหยดน้ำค้างที่พร่างพรม
ในสายหมอกสายลมในความลวง
.
.
26 เมษายน 2559 10:56 น.
หมอกจาง
มดอาจตัวน้อย
แต่มากมายนับร้อยร้อยนับพันหมื่น
ดวงดาวดาษฟ้าตอนกลางคืน
ดาษดื่นอาจแข่งแสงกับดวงจันทร์
รอยยิ้มเพียงบางบาง
ไม่เคยจางจากใจจากในฝัน
คิดถึงอยู่ทุกวัน
ความคิดถึงของฉันมากกว่าดาว
อาจไม่กว้างไปกว่าฟ้ามหาสมุทร
อาจไม่ไกลไปจนสุดขอบห้วงหาว
แต่ไม่น้อยน้ำค้างชื้นเมื่อตื่นเช้า
พราวพราวทุกยอดหญ้าคราแดดทอ
ฉันรักเธอเล็กเล็กไม่ยิ่งใหญ่
เคยเท่าใด-ก็ยังเท่าเท่านั้นหนอ
ยังคิดถึงเหมือนว่าไม่เคยพอ
ฉันขอรักเธอเท่า-เท่าที่รัก
30 พฤษภาคม 2556 23:30 น.
หมอกจาง
ไปนอนเถิดแล้วเจ้าจงหลับตา
ฝันให้เหมือนดังว่าพี่กอดเจ้า
จูบที่ตรงไรผมจรดรุ่งเช้า
กระซิบถ้อยแผ่วเบาว่ารักนัก
หนาวก็ห่มผ้าห่มให้อบอุ่น
หมอนก็หนุนที่ยัดนุ่นจนแน่นหนัก
นอนที่นอนอย่าให้นุ่มเกินไปนัก
ตื่นเช้าเจ้าจักปวดเมื่อยตัว
ไกลเกินสองแขนจะไปกอด
จึงอ้อนออดด้วยคำน่าใคร่หัว
เถิดหัวเราะแต่อย่าเยาะให้หมองมัว
คิดถึงตัวหรอกจึงพล่อยด้วยถ้อยคำ
ไปนอนเถิดแล้วเจ้าจงหลับตา
คิดถึงนักหนา-ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำ
ฝนปรอยปรอยความคิดถึงก็พรำพรำ
นอนเถิดนอน อย่ามาขำ-นี่พูดจริง
19 มีนาคม 2556 23:25 น.
หมอกจาง
เธอนอนหลับหรือยัง-หญิงสาว
รุ่งเช้าเธอต้องตื่นก่อนแสงจ้า
ง่วงงุนอยู่ในรถไฟฟ้า
กาแฟเช้า-เธอรีบกว่า-จะดื่มทัน
หลับไหลอยู่ในท่ามไอตึก
ลึกลึกยังรินรดด้วยหยดฝัน
นะพรุ่งนี้กี่พรุ่งนี้อีกกี่วัน
ที่จะได้มองจันทร์ได้มองดาว
ฉันจึงแปลงกายให้คล้ายเมฆ
และจะเสกให้เธอ-หญิงสาว
ว่าโน่นแน่ะพริบพวงของรวงดาว
จงทอดยาวบนแผ่นฟ้าในราตรี
เพื่อเมื่อเธอหลับฝัน-และฉันฝัน
เราจะเคียงข้างกันอยู่ตรงนี้
เมฆขาว ดาว ฟ้า ประดามี
ให้เป็นโลกที่มีแต่ความรัก
เธอนอนหลับหรือยัง-หญิงสาว
แอร์หนาวผ้าห่มนวมผืนหนัก
ไม่มีคำใดใดมาทายทัก
เธอปิดเนตถอดปลั๊ก-ออฟไลน์
4 ธันวาคม 2555 21:33 น.
หมอกจาง
ลิบตา
เกินขอบฟ้าหรืออาจเกินขอบฝัน
การรอคอยนานเกินกว่านับวัน
กับใยโยงเกี่ยวพันเมื่อเนิ่นนาน
เกินกว่ามองเห็นด้วยตาเปล่า
เก่าเกินทุกเรื่องราวเคยขับขาน
ฉันวิงวอนทุกพรุ่งนี้คือเมื่อวาน
แต่วันคืนก็ล่วงผ่านทุกวันคืน
ความคิดถึงคือการฆ่าด้วยยาพิษ
ฉันจิบมันวันละนิดอย่างขมขื่น
ขมและหวานฉันจรดริมฝีปากกลืน
คิดถึงเธอทุกคืนเมื่อจากกัน
ลิบตา
สุดขอบฟ้ายังไม่สุดขอบความฝัน
บทกวีเขียนให้เธอนับร้อยพัน
เธอคนนั้น-ที่ฉันไกลจนลิบตา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
3518
