24 เมษายน 2553 07:35 น.
หนูสน
แม่ร้องปลุกเจื้อยแจ้วแว่วเสียงอยู่
นอนคุดคู้มุดผ้าห่มผืนใหญ่
เสียงเพลงปลุกของแม่พาตกใจ
ตื่นจากฝันเร็วไวในทันที
ตื่นเถิดควายไทย อย่าหลับใหลลุ่มหลง
ชาติจะเรืองดำรง ก็เพราะควายทั้งหลาย
ถ้ามัวหลับมัวหลง เราก็คงมลาย
เราต้องเร่งขวนขวาย ตื่นเถิดควายไทย
กระเด้งตัวจากเตียงกลัวเพลี่ยงพล้ำ
เสียงแม่ย้ำควายไทยสองน้องพี่
รีบลุกจากเตียงนอนขมันขมี
รวดเร็วรี่เตรียมพร้อมก่อนไปเรียน
ด้วยเป็นเด็กเล็กอยู่ไร้เดียงสา
จึงหลงคำมารดาพาเฉวียน
ไม่ฉงนคำขานพาวกเวียน
ควายไปเรียนแม่ร้องปลุกหรือไร
วันเวลานำพาได้เรียนรู้
นอนคุดคู้เช่นเคยไม่ไปไหน
แม่ย้ำควายตื่นเถิดไม่ใส่ใจ
หลับต่อไปถ้าตื่นได้ก็เป็นควายนะซิค่ะ...แม่!
:::แม่จะตอบว่า อ้าว! เพิ่งรู้ตัวเหรอ...555++
4 เมษายน 2553 17:00 น.
หนูสน
หนึ่ง***เวลาว่าง เปิดเพลงฟัง นั่งยิ้มแฉ่ง
ตะวันแดง ฉายแสงกล้า กว่าวันไหน
ลมพัดโบก นกโบยบิน หากินไกล
ร่มเงาไม้ กรุ่นไอดิน กลิ่นอบอวล
สอง***คิดลองมือ ฝึกปรือแน่ แก้ง่วงหิว
เดินตัวปลิว คว้าตำรา มาเปิดด่วน
ทั้งอร่อย ทำก็ง่าย ไม่เรรวน
เป็นขนม ดอกลำดวน ชวนโสภา
สาม***ตู้เก็บของ หลากเฉดสี มีถุงแป้ง
หยิบมาแบ่ง เป็นส่วนสัด พักคอยท่า
น้ำมันพืช ถ้วยตวงตัก พักอีกครา
แล้วเดินหา ถ้วยใบใหม่ ใส่น้ำตาล
สี่***ตู้ในครัว สีฟ้าสด มดไม่ขึ้น
ข้างกล่องปืน ท่านตา ตะกร้าสาน
ตะแกรงเขียว สีอ่อนอ่อน ร่อนน้ำตาล
ไอซิ่งหวาน เม็ดละเอียด ละเมียดละไม
ห้า***แป้งน้ำตาล คนผสาน ตามสัดส่วน
น้ำมันพืช สีเหลืองนวล เทใส่ได้
นวดเข้ากัน ไม่เหลวเละ แฉะเกินไป
พักวางไว้ เตรียมปั้นก้อน ก่อนเข้าเตา
หก***เปิดเตาอบ ความร้อนใช้ ให้เหมาะสม
ปั้นแป้งกลม ผ่าสี่ส่วน ทวนสูตรเขา
สามซีกแปะ ติดเป็นกลีบ อย่างมือเบา
ไม่ลืมเอา แป้งลูกเล็ก ติดกลางใจ
เจ็ด***วางขนม เรียงถาด เตรียมจัดรบ
เข้าเตาอบ ตามเวลา หานานไม่
ได้ขนม กลีบลำดวน หวานชื่นใจ
จุดเทียบอบ คว่ำครอบไว้ ให้หอมดี
แปด***....................................
****ปกติ ตามตำรา ครูเคยสอน
****แต่งบทกลอน กี่บทคู่ ดูเอาไว้
****มาวันนี้ แต่งเพียงเจ็ด เอน็จใจ
****วานขานไข แต่งเติมได้ ให้ดูดี
15 กุมภาพันธ์ 2553 23:13 น.
หนูสน
สวัสดี พี่น้อง และผองเพื่อน
ป้ามาเยือน เดี๋ยวเดียว เพราะเปลี่ยวเหงา
มิเก่งกล้า สามารถ องอาจเท่า
ช่างขลาดเขลา มิรู้ ควรคู่กัน
คอมพิวเตอร์ ไม่เป็น แสนเข็ญนัก
ได้รู้จัก ทักทาย คนร่วมฝัน
บ้านกลอนไทย ได้ฝึก ระลึกกัน
จึงขยัน เรียนรู้ ปูทางไป
ถึงจะแก่ แต่ไฟ ยังมีอยู่
คอยแอบดู ครูพัก ลักจำไว้
หนูสนสอน ป้าจด จำขึ้นใจ
จึงมีได้ วันนี้ ที่ทักทาย
ป้าหนูสน มาเยือน เพื่อนพ้องมิตร
สมความคิด ตั้งใจ ใฝ่สหาย
ขอให้มี ความสุข แสนสบาย
ขอเอนกาย พักผ่อน นอนเสียที
หากได้มี โอกาส พลาดไม่ได้
จะมาใหม่ แก้ไข ไม่หลีกหนี
พบปะเพื่อน บ้านไทย กลอนกวี
ช่างสุขขี อิ่มใจ ไร้โรคา
ฝากตัวฝากใจด้วยนะจ๊ะ
หนูสนไม่ค่อยสบาย และหายบ่อยๆ?
ป้าจึงได้(ฉวย?)โอกาสมาพบปะมิตรสหายบ้านไทยกลอน
มือใหม่หัดใช้เจ้ากล่องสี่เหลี่ยมสีดำที่เรียกว่าคอมพิวเตอร์
ก็ขอคำแนะนำด้วยนะจ๊ะ
ส่วนเรื่องฝีมือเรื่องกลอนกวี (สมัยสาวๆ) ป้าเป็นเจ้าบทเจ้ากลอนเชียวนะจ๊ะ^^
15 กุมภาพันธ์ 2553 22:08 น.
หนูสน
มีชายคนหนึ่ง ที่คอยอยู่เคียงข้าง ความอบอุ่นที่ซึมซาบเข้าสู่หัวใจ หลากหลายกิริยาอาการที่แสดงออกมาซึ่งความรู้สึกหนึ่ง ภาพอันเลือนรางของชายคนหนึ่งซึ่งยังคงปรากฏเข้ามาในฝัน ผ่านความทรงจำของฉันยามนิทรา คุณคือใครกัน ที่ทำให้ฉันได้ทำความรู้จักกับความรู้สึกหนึ่งที่อาจเรียกว่า รัก และการรอคอยที่ไร้จุดหมาย น้องสาวฉันบอกว่า เพ้อฝัน และให้กลับมามองโลกแห่งความเป็นจริง แต่ฉันเชื่อ...เชื่อว่าสักวันหนึ่ง ชายคนนั้น คนในฝันของฉัน เราจะได้พบกันในโลกแห่งความจริง...สักวันหนึ่ง
เมื่อถึงเวลา ภาพลักษณ์ที่คุ้นตาในโลกแห่งความจริง ที่ไม่ใช่ความฝัน ฉันอยากถามคุณว่า คุณคือคนคนนั้น คนในฝันของฉันใช่ไหม คำที่ฉันอยากได้ยินมากที่สุด คือ ใช่ครับ...ผมคือคนคนนั้น ชายในฝันของคุณ...
บางที ฉันคงยิ้ม...ยิ้มอย่างอิ่มเอมในหัวใจ ยิ้มให้กับการสิ้นสุด...ของการรอคอยที่ฉันคิดว่าแสนยาวนาน ยิ้มให้กับการเริ่มต้นของความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นในหัวใจ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
หน้าส่วนตัว
1867
ตอนที่ 1 
