13 กุมภาพันธ์ 2549 14:39 น.
หนุ่มอุบล
มนุษย์ฤาร่ำร้อง เกิดมา
ดั่งหนึ่งดาวประดับฟ้า พร่างแพร้ว
มนุษยชาติจุติท้า มาเกิด ลงจุติ
เพื่อจารขานโลกแก้ว กอปรเนื้อโลกา
ตนหนึ่งพาเรื่องร้าย มาเจือ
ตนหนึ่งพาความเชื่อ ผสมสร้าง
ตนหนี่งต่างตนเยื้อ ตนต่าง ตนนา
ตนยึดติดตนอ้าง อวดโอ้อวดตน
กูดีกว่ามึงท้า มึงชั่วกว่ากู
กูชั่วมึงดีกูรู้ แก่จิตกูแน่
ก็กูบ่ชั่วพอ หาญเทียบชั่วมึง
แต่กูรู้จิตกูไซร้ ไป่รู้จิตมึง
ตนหนอตนหนึ่งนั้น กว่าได้ เป็นคน
ดีชั่วคละเคล้าไล้ กอปรเนื้อ
รวยจนมั่งมีไซร้ ท้ายสุด มลาย
ควรก่อควรก่อเกื้อ กอปรเนื้อนาบุญ
11 กุมภาพันธ์ 2549 23:08 น.
หนุ่มอุบล
เอารักจากไปไกลจิต เอารักแนบชิด
สนิทแนบปราง
เอารักฝากไว้เชยชม แม้ไม่เด็ดดม
แม้ทิ้งรักห่าง
เอารักฉันนั้นเก็บไว้ อย่าเผื่อแผ่ใคร
นะเจ้าน้องนาง
เอารักน้อยน้อยข้านี้ เก็บไว้ที่นี่
อย่าได้ปล่อยวาง
เอารักพี่ไปเถิดน้อง พี่เฝ้าหมายปอง
รักน้องแนบข้าง
เอารักของเราสอดแทรก เพื่อเราไม่แยก
จวบหล้าฟ้าสาง
เอารักเรานี้เชิดชู ดั่งต้นประดู่
ชูสายกิ่งกาง
เอารักใส่ยอดฉัตรแก้ว ให้รักเพริศแพร้ว
ดุจแก้วแพรวพร่าง
เอารักถักทอถักสาน ให้รักจักนาน
แสนบ่เลือนลาง
เอารักจริงใจใสส่อง ส่องรักเรืองรอง
ส่องแผ้วถากถาง
เอารักรับรักพี่เถิด จะรักชูเชิด
ยอดชู้มิรู้เลือนลาง
11 กุมภาพันธ์ 2549 14:18 น.
หนุ่มอุบล
หากว่าฟ้าไร้ดาวพราวพร่างฟ้า
หากว่าน้ำไร้ปลาลาธารใส
หากว่านาไร้ข้าวราวพงไพร
หากว่าใจพี่ไร้เจ้าเข้านั่งครอง
หากว่าดินไร้ไม้ไร้ป่าปรก
หากว่าป่าไร้นกผกผินผยอง
หากว่าจันทร์ไร้ค่าควรค่าปอง
ก็เปรียบพี่ไร้น้องครองคู่ใจ
11 กุมภาพันธ์ 2549 14:06 น.
หนุ่มอุบล
หวานคำลำนำน้องนงคราญ
หวานชื่นกว่าหมื่นตาลหวานยิ่ง
หวานอ้อยร้อยตาลหวานติ่ง
หวานฤาจางลางสิ้นเมื่อขมมาพรมไพ
ขมบอระเพ็ดขมติดคอ
ขมดั่งตาลไหม้พอหักได้
ขมใดเล่าเท่าขมจิตระทมใจ
ขมนั่นคือขมให้พี่หวนคะนึงนาง
6 กุมภาพันธ์ 2549 23:24 น.
หนุ่มอุบล
ก่อกิ่งก่อกิ่งก้าน อวดชม
เขียวสลับเหลืองผสม ขอบริ้ว
ลำต้นอวดต้านลม ดำดั่ง เดือนมืด
เจ้าอ่อนไหวระวัดพริ้ว กี่ร้อนกี่ฝนจาง
บางใบบอกก่อนนั้น อยู่ป่า
เคยสูดกลิ่นบุพผา ค่ำเช้า
เช้านี้กี่ควันมา โถมถั่ง
กี่ค่ำกระหน่ำเคล้า บอบซ้ำระกำใบ
บางใบกล่าวอวดอ้าง ก่อนเก่า
หมู่วิหคผกผินเฝ้า เกี่ยวก้าน
ตอนนี้มิมีเงา แม้หนึ่ง
เสียงแผดแผดเสียงสะท้าน คระครื้นครืนครืน
ครืนครืนรถผ่านพ้น อีกคัน
เจ้าหยัดยืนฝืนยัน หยัดยั้ง
ยังหยัดอยู่จวบวัน ฝนชะ ล้างคราบ
ยิ่งแกร่งยิ่งกว่าครั้ง อยู่พื้นแห่งป่าไพร
บางใบอ่อนอ่อนหล้า หล่นใบ
ลาเพื่อนจากป่าไพร หลับแล้ว
ผลิออกผลิรุ่นใหม่ แทนทด
อยู่ป่าปูนป่าแก้ว ผลิเลี้ยงทั่วทุกชน
หน้าส่วนตัว
1229
