23 มกราคม 2552 00:13 น.
หนุ่มอุบล
@ ฉันจะผลิดอกแย้ม.....ผลิบาน
อวดกลีบอวดใบก้าน.....กลีบเลี้ยง
อวดเกษรอวดบาน.........จวบจรด เช้า-บ่าย
อวดเบ่งเบื้องต่ำเพี้ยง.....จรดฟ้านภาดาว
@ ถึงคราวสิ้นอวดแล้ว...ร่วงโรย
ดอกกลีบเกษรโปรย........ร่วงร้าง
เหลือเพียงตอก้านโชย..... ลมพัด พายโบก
สิ้นกลิ่นสิ้นอวดอ้าง.........สู่พื้นแดนดง
@ คงบ่แตกต่างแท้.......... มนุษย์เรา
เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย-เนา........แน่นิ่ง
แรกรุ่นละมุนเฉลา............ พริ้งเพริศ
นานเหี่ยวหย่อนยานยิ่ง......ยากยื้อหยัดดึง
@ ถึงที่สุดบ่หลีกพ้น........อนิจจัง
ตึงเหี่ยวหย่อนยับพัง.........สืบต้น
นิ่งแน่นิพพานัง.............แท้เที่ยง แท้นา
เพียรก่อช่อบุญพ้น..........ชดใช้ชดเชยกรรม
22 มกราคม 2552 01:02 น.
หนุ่มอุบล
@ ณ...ห้องแคบกลางพนาป่าคอนกรีด
จรดลงบรรจงรีดกรีดคลังเก่า
ที่สะสมสั่งสมโคมคำเรา
มาร้อยเรียงเรื่องราวไซร้ใน เมืองกรุง
@ นับเพลากว่าเดือนที่เคลื่อนคล้อย
ฉันนั่งหงอยคอยนับพับเก็บถุง
ที่ฉันหิ้วถือจากร้านค้าของป้าลุง
ที่จากทุ่งมุ่งเมืองฟ้ามาหาเงิน
@ มาขายลาบส้มตำตำแซบแซบ!
ร้องเสียงแหบแสบหูผู้ผ่านเผิน
เสียงจากจิตของลุงป้าว่าเชื้อเชิญ
แม่จำรักพ่อจำเริญเชิญเข้ามา
@ กลิ่นปลาแดกไหเก่าเย้าหยอกแหย่
มิผันแปรยังกลิ่นเดิมเพิ่มยิ่งกว่า
คอยเล่าเรื่องเมืองอิสานผ่าน ป.ปลา
ที่เขาหมักด้วยอุราปลาร้าใจ
@ ดั่งหยาดทิพย์หยดฟ้ามาพรมโอถส์
ผัสสะโสตสุขจุติปรีดิ์เปรมใฝ่
เป็นกำลังขับอัตตาพาพุ่งไป
สู่โลกอันสิวิไลส์ใน เมืองกรุง
12 กันยายน 2551 12:48 น.
หนุ่มอุบล
@จะเก็บแผ่นดินนี้ไว้เพื่อใคร
ในเมื่อลูกหลานไทยไม่เห็นค่า
จะเก็บแผ่นดินนี้กี่เพลา
ในเมื่อลูกหลานไทยไม่รักษาค่าของไท
@จะฝากแผ่นดินไว้กับใครเล่า
ในเมื่อเขาฆ่าเขาเผาขับไล่
จะฝากแผ่นดินนี้ไว้ที่ใคร
ในเมื่อลูกหลานไทยไล่ฆ่าฟัน
@ทะเลเลือดเดือดถ้วม.....ทั่วไทย
บ้างว่ายบ้างจมจ่อมไป............มอดม้วย
หมดแล้วหมดสิ้นไทย............แม้นชื่อ
ไทยเฆ่นฆ่าไทยด้วย.............หนึ่งน้ำมือไทย
11 กันยายน 2551 11:15 น.
หนุ่มอุบล
ร้อยเล่ห์ล้านอุบายมากมายนัก
ได้รู้จักเมื่อจบชั้นการศึกษา
ใยแม้ในมหาลัยไม่นำพา
ได้ศึกษารู้เล่ห์เพทุบาย
ทั้งกลโกงเบ่งกินทรัพย์สินรัฐ
ทั้งงัดแงะแทะกัดฟัดแซบหลาย
นั่นของกูนี่ของมึงดึงวุ่นวาย
ชาติฉิบหายมิวายแก่งแย่งยื้อครอง
ทั้งปากคาบแขนหนีบตวัดเหวี่ยง
ทั้งเท้าถีบเตะเฉียงเปรี้ยงศอกถอง
ทั้งกอดฟัดรัดรึงตรึงตราจอง
ทั้งหมดผองของข้าอย่าท้าชิง
หยุดเถิดผองชนฉ้อฉลทรัพย์
หันหลังกลับยังไม่สายทั้งชายหญิง
เรียนรู้อยู่อย่างพ่อเพียงจริง
ละลดสิ่งฉาบฉวยด้วยใจเรา
25 เมษายน 2550 17:52 น.
หนุ่มอุบล
@โอน้อ น้องเอ๋ย
ให้เจ้าอดสาสู้ ทุกข์เข็ญทั้งหลายแหล่
ให้เจ้าอดสาแก้ ความยากให้ห่อนหาย
ให้เจ้าอดสาฮ้อน นอนเฮือนฟากไม้ไผ่
บาดห่าใหญ่ มื้อหน้า นอนแป้น แผ่นกระยูง@
หน้าส่วนตัว
1565
