องค์หญิง เจ้าชาย นายทหารหนุ่ม

หนุ่มสอยดาว

"องค์หญิงรอข้าด้วย" เด็กชายเอ่ยขณะที่วิ่งอย่างร้อนรน 
"เจ้าช้าเสมอเลยน่ะ" 
ณ บนยอดปราสาทแห่งนี้สามารถมองไปได้ทั่วเมือง ยามที่อาทิตย์ตกดินเช่นนี้ยิ่งสวยงามนัก 
"Ben โตขึ้นเจ้าอยากทำอะไรรึ" 
"ข้าจะคอยดูแลและปกป้ององค์หญิง" 
"ปกป้องข้า.......ทำไมล่ะBen" 
"เอ่อ... เพราะ..ข้า... รักองค์หญิง" 
เด็กชายพูดตะกุกตะกักในช่วงแรกแต่คำว่า รัก นั้นกลับหนักแน่น 
"เราก็รักเจ้าBen เราจะรอเจ้าน่ะ" 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
จากวันนั้นBenได้เข้าคัดเลือกไปเป็นทหาร เขาทุ่มเทร่างกายและจิตใจเพื่อฝึกฝนตนเองให้เป็นยอดนักรบเพื่อปกป้ององค์หญิงที่เขารัก เวลาผ่านไป 10 ปีเขาได้รับแต่งตั้งจากราชาให้เป็นแม่ทัพหลวงของเมือง นับว่าเป็นแม่ทัพที่อายุน้อยที่สุดเลยทีเดียว 
องค์หญิงและBenสนิทสนมกันมาก จนทกๆคนในเมืองต่างคิดว่าทั้งสองเป็นคู่รักกัน Benเองก็คิดเช่นนั้นเขารักองค์หญิงมากและคิดว่าองค์หญิงนั้นคงรักเขาเช่นกัน 
จนวันนึง เจ้าชายจากต่างเมืองได้เสด็จมาเจริญสัมพันธไมตรีจึงทำให้ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป 
เจ้าชายกับองค์หญิงเริ่มสนิทสนมกัน เวลาว่างจากที่องค์หยิงเคยไปนั่งดูBenซ้อมดาบ ซ้อมธนู ก็กลับไปเที่ยวเล่นในอุทธยานกับเจ้าชายแทน Benเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงนี้แต่เขาก็นิ่งเงียบเสียเพราะยังคงเชื่อมั่นในคำรักขององค์หญิง 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
จวบจนองค์หญิงอายุ 20 ปี ราชาได้ประกาศคัดเลือกตัวเจ้าบ่าวให้แก่บุตรสาวของตน แน่นอนว่าในรายชื่อผู้มีสิทธิคัดเลือกนั้นต้องมีชื่อเจ้าชายและBenอยู่ด้วยแน่นอน 
ในวันเลือกคู่เจ้าชายได้ลำดับต่อหลังBenพอดี โดยที่เจ้าชายจะเป็นผู้เข้าพบองค์หญิงเป็นคนสุดท้าย การเลือกคู่ได้ดำเนินมาจนถึงชื่อของBen 
"แม่ทัพหลวงBen" เสียงราชาเรียกเขา 
Benลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้าไปในท้องพระโรง เขาพยายามควบคุมตัวเองให้เป็นปกติที่สุดทั้งๆที่หัวใจเขาเต้นอย่างแรงและเร็วมากๆ 
"เจ้ามีอะไรจะพูดกับเราไหมBen" องค์หญิงเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย 
"อภิเสกกับกระหม่อมเถอะน่ะองค์หญิง" เขาพูดพร้อมกับเงยหน้ามาสบตาองค์หญิง 
"กระหม่อมจะดูแลและปกป้ององค์หญิงให้ดีที่สุด ตราบที่ยังมีลมหายใจ" Benกล่าวหนักแน่น 
"มันเป็นไปไม่ได้หรอก Ben" องค์หญิงตอบพร้อมกับหลบสายตาที่มองมาของBen 
"เจ้าเป็นนักรบ มีหน้าที่ดูแลความสงบของบ้านเมือง แล้วจะเอาเวลาที่ไหนมาดูแลปกป้องเรา เจ้าไม่มีเวลาที่จะมาทำให้เรามีความสุขได้หรอก" 
ประโยคสุดท้ายขององค์หญิงนั้นทำให้ Ben ปวดร้าวลึกๆในใจ เขาต้องรั้งกำแพงน้ำตาไว้ไม่ให้มันทลายลงมา 
"แต่ที่ทำไป กระหม่อมทำเพื่อองค์หญิงน่ะ" เขาพูดเสียงสั่น 
"มันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เราอยากให้คนรักของเรามีเวลาให้เรามากๆ อยู่คอยดูแลเรา คอยทำให้เรามีความสุข" 
"คนอย่างเจ้าชาย ?" Ben เอ่ยแล้วลุกขึ้นยืนหันหลังให้องค์หญิง 
"ใช่ เจ้าชายจะดูแลและปกป้องเราได้" องค์หญิงเอ่ยด้วยสีหน้าที่เชื่อมั่น 
"องค์หญิงรู้ไหม ที่กระหม่อมทุ่มเทเวลาให้แก่การปกป้องบ้านเมืองนั้น เพราะต้องการสร้างความมั่นคงให้แก่เมืองของเรา เพื่อที่องค์หญิงจะได้มีความสุขไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานภัยคุกคามต่าง ๆ " 
"เลิกพูดเถอะBen มันไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาหรอก" 
"ถึงองค์หญิงจะไม่รักกระหม่อม แต่ความรักของกระหม่อมจะอยู่ที่องค์หญิงเสมอ" เขากล่าวทั้งน้ำตาก่อนจะเดินออกจากท้องพระโรงไป 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
หลังจากนั้นอีก 1 เดือนพิธีอภิเสกสมรสก็จัดขึ้นอย่างใหญ่โตมโหฬาร ที่แปลกก็คือไม่มี Ben อยู่ร่วมในงานด้วย แต่ดูแล้วเจ้าชายกับองค์หญิงก็ไม่ได้สนใจนักที่เขาไม่อยู่ในงาน 
หลังจากงานอภิเสกสมรสแค่ 2 สัปดาห์ Ben ก็กลับมาพร้อมข่าวเรื่องข้าศึกที่จะเข้ามายึดเมือง เจ้าชายจึงทรงนำทัพออกไปทำการรบ 
"ไม่ต้องกลัวน่ะองค์หญิง เราจะปกป้องเจ้าเอง" เจ้าชายกล่าวก่อนจะนำทัพออกประตูเมืองไปโดยมี Ben เป็นแม่ทัพติดตามไปด้วย 
ในระหว่างการรบเจ้าชายมิได้เข้ากระทำการรบด้วยตนเองเลยมีแต่Benเท่านั้นที่นำทหารออกสู้รบอย่างห้าวหาญ 
ด้วยความที่เจ้าชายไม่เคยฝึกการรบพระองค์จึงตกเป็นเป้าสังหารของข้าศึก พระองค์ถูกล้อมไว้จนทุกด้าน Benเห็นดังนั้นจึงเข้าไปช่วยเหลือ 
"เจ้าชาย! หมอบลงกับอานม้าพระเจ้าค่ะ" เขาตะโกนลั่น 
Benขับไล่ข้าศึกไปจนหมด แทนที่เจ้าชายจะเจียมตัวเขากลับควบม้าไล่ตามหมายจะไปฆ่าข้าศึกที่หนีไป โดยไม่ทันสังเกตเลยว่าพระองค์ถูกพลปืนของข้าศึกเล็งอยู่ ทันทีที่Benสังเกตเห็นเขารีบควบม้าเข้าเอาตัวบังเจ้าชายไว้ทันที 
ปัง!......... 
สิ้นเสียงร่างของBenก็ร่วงหล่นจากหลังม้ามาสู่เบื้องล่าง เลือดสีแดงสดไหลรินออกมาจากปากแผลที่หน้าอกซ้ายของเขา มันไหลออกมามากจนพื้นดินบริเวณนั้นชุ่มไปด้วยเลือด 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
"Ben โตขึ้นเจ้าอยากทำอะไรรึ" 
"ข้าจะคอยดูแลและปกป้ององค์หญิง" 
"ปกป้องข้า.......ทำไมล่ะBen" 
"เอ่อ... เพราะ..ข้า... รักองค์หญิง" 
"เราก็รักเจ้าBen เราจะรอเจ้าน่ะ" 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
สิ้นสุดความทรงจำในส่วนนี้ สำนึกสุดท้ายของBenถามกับตัวเขาเองว่านี่หรือคือสิ่งที่เขาควรได้รับตอบแทนเขาต้องมาพลีชีพเพื่อปกป้องเจ้าชาย คนที่ดีแต่พูดว่าจะปกป้ององค์หญิงที่Benรัก มันช่างน่าขันเสียจริง ทำไมองค์หญิงถึงคิดว่าคนอย่างเจ้าชายจะดูแลและปกป้องเธอได้น่ะ 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~