14 พฤศจิกายน 2544 06:58 น.
หนุมาน
ฉันรักเธอเออก็ใช่ใจฉันบอก
ไม่ลวงหลอกรักกันเล่นเห็นขบขัน
อยากพบหน้าหาแต่เธอเพ้อทุกวัน
จะมีฉันนี้ได้ไหมในใจเธอ
ฉันรักแท้แน่นอนนักจักบอกให้
ลองค้นใจให้ถ้วนถี่ดีเสมอ
จะพบพี่ที่ในใจใกล้กับเธอ
ไม่ต้องเพ้อเจอกับพี่ที่กลางใจ
14 พฤศจิกายน 2544 01:13 น.
หนุมาน
ท่ามกลางอยุติธรรม ดีเด่น
เป็นพวกพ้องเชลียร์เห็น ดีด้วย
คิดเห็นต่างตนเข่น ฆ่าตาย ดีดับ
สอพลอยอตนรวย มากรู้ ดีดัง
ทำเอาใจคนดี ท้อแท้
ทำคนเลวเจริญแน่ ทั่วถึง
หาเหตุยกตนแท้ ทั้งแท่ง ทาทอง
เพื่อได้เป็นใหญ่ถึง เทียมเทียบ นภา
12 พฤศจิกายน 2544 01:21 น.
หนุมาน
ลืมทุกข์มีสุขบ้าง
ทุกข์ใครสร้างขว้างให้ไป
ตัวเธอทำหรือไม่
หรือใครใช้ให้แขวนคอ
อยากตายก็ตายเปล่า
คือความเขลาของคนท้อ
ต่อสู้ไม่ย่นย่อ
สู้เถอะหนอขออดทน
6 พฤศจิกายน 2544 23:08 น.
หนุมาน
ปลิดปลิวลิ่วลอยลม
ยามรักขมห่มลมหนาว
ร่วงได้คล้ายฝนพราว
ใยนวลเจ้าเขาจากไป
เคยคู่อยู่เต็มต้น
กลับร่วงหล่น ณ หนไหน
ลมจัดพัดลอยไป
อยู่หนใดไม่คืนมา
ยืนอยู่แต่ผู้เดียว
เหงาเปล่าเปลี่ยวเชียวนักข้า
กลับนะ มามะมา
ยอดชีวามาคู่เคียง
6 พฤศจิกายน 2544 07:10 น.
หนุมาน
ด้วยมุ่งมาดวาดฝันอันสดใส
จะบุกป่าฝ่าภัยไปให้ถึง
แสนลำบากตรากตรำไม่คำนึง
ขอเพียงถึงที่หมายได้พบเธอ
มีรอยยิ้มพริ้มใจบนใบหน้า
อีกแววตาฟ้าใสให้เสมอ
เพ้อพร่ำคำรักหวานฉันและเธอ
รักล้นเอ่อเพ้อฝันวันวิวาห์
ด้วยรักที่ซื่อตรงนี้คงมั่น
นางร้อยพันหันไกลอย่าได้หา
ที่หายหดลดลงตรงเวลา
ยากยิ่งหาเทียมเพชรเก็จมณี
แล้วแววตาชาเฉยเลยปรากฏ
ใช่ความรักนั้นลดลงที่นี่
ฉันยังรอขอเธอ...เฮ้อ...คนดี
ส่วนแววตาข้าฯนี้พี่จนใจ
หน้าส่วนตัว
1312
