26 กุมภาพันธ์ 2548 16:32 น.
หนึ่งนก ฤดูหนาว
จันทร์กระจ่างพร่างดวงอยู่สรวงชั้น
งามเฉิดฉันนวลเนื้อระเรื่อแสง
โค้งครึ่งเสี้ยวคงคมในวงแวง
กลมเด่นแจ้งโฉมกลบดาริกา
ดึกนิทานขานไขจากใครหนอ
เฝ้าแต่ขอโต๊ะเตียงชำเรียงหา
เจื้อยเสียงแจ้วทิศไหนในชายคา
ที่ขอม้าขอช้างไปต่างดาว
หริ่งเรไรไล่เสียงตั้งแต่ค่ำ
ยังคงร่ำทำนองใกล้คลองหนาว
จิบน้ำค้างจอกน้อยนับร้อยพราว
เหนือริ้วข้าวรวงทิพย์ลิบลิบปลาย
จันทร์เอ๋ยจันทร์ เจ้ามี ไหมข้าวแกง
ยอดข้าวเสียด ทอดแทง ไปสุดสาย
ทุ่งอาบจันทร์รอเคียวเกี่ยวพวงราย
หรือจันทร์หงายเสี้ยวเกี่ยวแทนเคียวเอย..
25 กุมภาพันธ์ 2548 16:34 น.
หนึ่งนก ฤดูหนาว
หมอกคล้อย ย้อยต่ำ อำลาฟ้า
ห่มหญ้า แพรป่า ไพรสีเขียว
น้ำค้าง วางวาว ตามใบเรียว
โค้งเคียว ค้อมยอด ทอดลงราย
หนึ่งนกห่มฤดูป่าหนาว
ข่าวคราว อ่านจาก สารสหาย
ลมสี ดนตรีซึ้ง ตรึงกาย
อุ่นอาย ไออุ่น หนุนรังนอน
เชื้อเชิญ นกน้อย ไปเยือนถิ่น
สูดกลิ่น หอมดอก ที่ซอกขอน
เอื้องงาม ยามย้อย อรชร
ผละรัง ปีกร่อน ลงชมเชย
ดงดอกออกช่อรอระบัด
แต่งจัด กิ่งก้านบานเปิดเผย
เคาะประตู ป่าหนาว ก่อนล่วงเลย
คุ้นเคย รู้จัก ก่อนรักลา..
24 กุมภาพันธ์ 2548 14:03 น.
หนึ่งนก ฤดูหนาว
จำจรไกลใจหวนสุดครวญถึง
ฝันรำพึงพบเพื่อนใต้เดือนหงาย
ดื่มกวีก้นแก้วของดาวพราย
ระบำสายน้ำค้างเอาร่างรอง
ขัดสายลมกลมเกลาให้เข้าฟ้า
สอยดาราสีโศกหากโลกหมอง
แล้วเกี่ยวกลัดทัดดอกซอกฟ้าทอง
เต็มมวลของความชื่นเพื่อตื่นตาม
เพลงดอกไม้ไหวว่อนสู่ดอนร้าง
เติมความว่างให้ตื้นแม้ขื่นหนาม
สร้างอุดมร่มหอมที่พร้อมงาม
ทั่วเขตครามดอกไม้ใจกวี
อีกฝั่งเดือนเพื่อนสหายทอดกายนั่ง
ตะเกียงหวังต่อไต้ระบายสี
หรือผล็อยหลับ มิสดับ จับดนตรี
ห่างทุกที เมืองดอกไม้ ไสวบาน
จำจรไกล ใจหวนสุดครวญถึง
ฝันรำพึงพบเพื่อนพ้องขับขาน
เพลงดอกไม้ ใบร่มที่ห่มลาน
รัตติกาล หว่านน้ำค้าง เอาร่างรอง..