~ ถึงใครคนหนึ่ง..ซึ่งเคยรักฉัน~

หนามไม้ไผ่ฯ

         ขอบคุณสำหรับสิ่งต่างๆ ที่เคยทำให้ซ่ารู้สึกดีมาตลอด ความรัก..ความห่วงใย ที่มีให้ซ่ามาตลอด ซ่ายังจดจำได้มิเคยเลือน
ทุกคืนที่ผ่านมา..บอกได้เลยว่ามีพี่อยู่ในความคิดคำนึงมาเสมอ..ซ่าทำอะไรผิด พี่ถึงได้แค้นเคืองกับเพื่อนซ่าทุกคน..ซ่าคนเดียวที่เป็นเหตุให้พี่รู้สึกไม่ดี เศร้าเสียใจ..มันก็ควรจะลงที่ซ่าแต่เพียงผู้เดียว...
ความจริงเป็นยังไง..วันนี้มันจะถูกเปิดเผย..ทั้งที่จริง มันก็ถูกเปิดเผยมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน..ซ่ารู้สึกไม่สบายใจที่จะทำให้พี่รู้สึกว่า...อดีตที่ผ่านมาเหมือนว่าซ่าตอแหลพี่มาตลอด..อยากรู้จริงๆ พี่มองซ่าตรงไหน แค่เพียงข้างนอกที่ซ่ากระทำหรือมองซ่าที่ใจ มองที่วันเวลาที่เรารู้สึกดีต่อกัน..กับสิ่งที่พี่ได้เห็นเพียงไม่กี่ครั้ง ไม่กี่วัน พร้อมคำอ้างอิงจากบุคคลที่สามที่คิดมิดีมิร้ายเป็นทุนเดิม..พี่ก็กลับเชื่อสนิทใจว่านั่นคือสิ่งที่เป็นตัวตนของซ่า..
แล้วกับสิ่งที่ใจซ่าทำมาตลอด พูดมาตลอดล่ะ..เป็นเวลา 3 ปีกว่า ที่ซ่าใช้ใจพูดกับพี่ แต่ไม่คิดเลยว่า พี่จะเอาการกระทำเพียงไม่กี่ครั้งมาลบล้างใจของซ่าได้
มันเจ็บนะพี่..มันเจ็บตรงที่ความจริงใจที่เราเคยมีให้กับใครคนหนึ่งมาตลอดแต่กลับไม่สามารถชนะใจเขาได้..
       การจบของเราน่าจะเป็นไปด้วยดี..จากกันด้วยความทรงจำดีๆ..แต่มันกลับดูขัดอย่างไม่เข้าท่า..มันน่าจะลงเอยด้วยมิตรภาพ หากแต่มันกลับดูเยี่ยงศัตรูก็มิปาน..
ระหว่างที่เราคบกัน แม้เราจะอยู่ห่างกัน ซ่าไม่เคยนอกใจพี่ และซ่าก็เชื่อมั่นมาตลอดว่าพี่เองก็มิได้นอกใจซ่าเช่นกัน..
ผู้ชายที่ซ่าพูดคุยรู้จักทุกคนล้วนอยู่ในฐานะของคนรู้จัก หาใช่คนรู้ใจ..แต่พี่ก็คอยปรักปรำตลอดว่าเขาเหล่านั้นคือคนพิเศษของซ่า..
       "มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน" ยอมรับว่าเป็นสำหรับบางคนที่ซ่ารู้สึกดี .. แต่นั่นก็ใช่คนที่จะเทียบเท่าพี่ได้...
ซ่าไม่ได้เป็นผู้หญิงหลายใจ..ซ่ามิใช่ผู้หญิงหลายร้อยเล่มเกวียน และซ่าก็บริหารเสน่ห์ตัวเองไม่เป็น..ทำไมพี่ไม่เข้าใจ...
เหตุผลที่แท้จริงของการเลิกเป็นแฟน..ซ่าก็บอกพี่ไปแล้ว อยากให้พี่เชื่อในคำพูดของซ่า มากกว่าบุคคลภายนอกได้มั้ย..ถ้าหากการกระทำที่ผ่านมาพี่เคยรู้สึกว่า ครั้งหนึ่งมันเคยทำให้พี่มีความสุข มันเคยทำให้พี่รู้สึกดีๆ..ซ่าก็อยากจะขอให้พี่นำสิ่งนั้นมาเก็บไว้แทนความเจ็บปวด แทนความรู้สึกทั้งหลายแหล่ที่พี่รู้สึกแย่ๆ ต่อซ่า..
...............ขอเรียกร้องความยุติธรรมแค่นี้ได้มั้ย..แค่นี้ก็พอ.............