28 กุมภาพันธ์ 2547 15:25 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
เ ป็ น ดั่ ง ท้ อ ง ฟ้ า ส ด ใ ส ย า ม ฉั น ห ม อ ง ห ม่ น
เ ป็ น ดั่ ง ส า ย ฝ น ช ะ ล้ า ง ค ว า ม ร้ อ น ร น ใ น ใ จ ฉั น
เ ป็ น ดั่ ง ห น ท า ง ส ว่ า ง ใ น วั น ที่ ฉั น ถึ ง ท า ง ตั น
เ ป็ น ดั่ ง ด ว ง จั น ท ร์ เ คี ย ง ข้ า ง ฉั น ใ น ย า ม ค่ำ คื น
ก็ เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
มี ร อ ย ยิ้ ม จ ริ ง ใ จ ใ ห้ ฉั น เ ส ม อ ม า
มี แ ว ว ต า . . ที่ บ่ ง บ อ ก ว่ า เ ชื่ อ มั่ น ใ น ตั ว ฉั น เ ส ม อ
มี ป ร ะ โ ย ค ดี ๆ ก ร อ ก ใ ส่ หู . . ว่ า จ ะ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง เ ธ อ
แ ล ะ พ ร้ อ ม จ ะ พ บ เ จ อ อุ ป ส ร ร ค ข้ า ง ห น้ า ร่ ว ม กั น
เ ป็ น เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
ทำ ใ ห้ ฉั น ผ่ า น พ้ น คื น วั น อั น โ ห ด ร้ า ย
ทำ ใ ห้ ฝั น ร้ า ย ข อ ง ฉั น ก ล า ย เ ป็ น ค ว า ม สุ ข สั น ต์
ทำ ใ ห้ อ ดี ต อั น ป ว ด ร้ า ว ก ลั่ น ตั ว เ ป็ น ห ย ด น้ำ แ ล ะ แ ห้ ง เ หื อ ด ใ น ฉั บ พ ลั น
ทำ ใ ห้ ทุ ก วั น . . ฉั น พ ร้ อ ม เ ส ม อ กั บ ทุ ก ส ถ า น ก า ร ณ์
ท้ า ย ที่ สุ ด ก็ ไ ม่ พ้ น เ ธ อ . . ที่ ฉั น ต้ อ ง ข อ บ คุ ณ
ที่ ค อ ย ใ ห้ ไ อ อุ่ น ที่ ค อ ย โ อ บ ก อ ด ฉั น
ที่ ค อ ย ใ ห้ กำ ลั ง ใ จ กั น ใ น ทุ ก - ทุ ก วั น
ข อ ฉั น ย ก เ ธ อ เ ป็ น ค น สำ คั ญ ข อ ง หั ว ใจ ไ ด้ ไ ห ม เ ธ อ . . .
28 กุมภาพันธ์ 2547 02:33 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
ต ร า บ ใ ด ที่ มี เ ธ อ อ ยู่ ต ร ง นั้ น ท้ อ ง ฟ้ า ก็ ยั ง ส ด ใ ส
พ อ เ ห็ น เ ธ อ เ ดิ น เ ข้ า ม า ใ ก ล้ ๆ ท้ อ ง ฟ้ า ก็ เ ริ่ ม ค รึ้ ม ฝ น
เ มื่ อ ไ ห ร่ ที่ เ ธ อ เ ดิ น ใ ก ล้ เ ข้ า ม า อี ก ท้ อ ง ฟ้ า ชั ก จ ะ มื ด ม น
พ อ เ จ อ เ ธ อ ต ร ง ๆ เ ห มื อ น ฟ้ า ถ ล่ ม พ า ยุ ใ ต้ ฝุ่ น ม า . . เ ป็ น เ พ ร า ะ อ ะ ไ ร . . .
*-* แหะๆๆ แบบว่าเซ็งอ่ะเจ้าค่ะ..ไม่รุ้จะทำไรดี..*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:19 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
ทำ ไ ม ต้ อ ง ทำ เห มื อ น มี ใ จ ใ ห้ กั น
ทั้ ง ๆ ที่ วั น นั้ น เ ธ อ ก็ มี ใ ค ร เ คี ย ง ข้ า ง
อ ย่ า บ อ ก น ะ . . ว่ า ส ง ส า ร ที่ ฉั น ต้ อ ง อ้ า ง ว้ า ง
สั บ ส น กั บ ห น ท า ง . . ที่ ไ ม่ รู้ จ ะ เ อ า ไ ง ดี
เ ธ อ เ ข้ า ม า ป ล อ บ ทุ ก ค รั้ ง ที่ ฉั น ร้ อ ง ไ ห้
เ ธ อ ค อ ย ใ ห้ กำ ลั ง ใ จ ฉั น ทุ ก ค รั้ ง ที่ เ ริ่ ม ห ม ด ศั ก ดิ์ ศ รี
เ ธ อ เ ข้ า ม า เ ติ ม ส่ ว น ที่ ข า ด ห า ย ใ น ใ จ ฉั น ด ว ง นี้
เ ธ อ ค อ ย ใ ห้ คำ ป รึ ก ษ า ดี ๆ กั บ ฉั น ต ล อ ด ม า
ท้ า ย ที่ สุ ด . . ค น ที่ เ จ็ บ . . ก็ มี แ ค่ ฉั น
คิ ด สำ คั ญ ว่ า ตั ว เ อ ง พิ เ ศ ษ ต่ อ เ ธ อ ห นั ก ห น า
ทั้ ง ที่ ค ว า ม จ ริ ง เ ธ อ มี ใ ค ร อ ยู่ แ ล้ ว ใ น ส า ย ต า
เ ข้ า ใ จ แ ล้ ว ว่ า . . ฉั น มั น ผู้ ห ญิ ง ไ ร้ ค่ า . . เ กิ น จ ะ คู่ ค ว ร
6 กุมภาพันธ์ 2547 01:41 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ช่วยบอกฉันที ว่าอะไร ทำให้เราห่าง
เหตุผลอะไร ที่ฉันต้องโดดเดี่ยว อ้างว้าง
แล้วทำไม ถึงไม่มีเธอเคียงข้าง อย่างวันวาน
บอกฉันได้ไหมคนดี...
วันเวลาที่เราเคยมี ชั่วโมงที่เราเคยร่วมฝันหวาน
นาทีที่เราเคยคิด ว่าต้นรัก กำลังเบ่งบาน
ทำไมวินาทีนี้ ถึงกลับอันตธานหายไป
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ว่าความจริงในตอนนี้ อะไรทำให้เธอหวั่นไหว
เป็นเพราะฉัน ที่กำลัง ทำตัวห่างไกล
หรือเพราะเธอเปลี่ยนไป ความใส่ใจเลยลดลง
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ที่ผ่านมาทั้งหมดนี้ เรียกว่าความรักหรือความลุ่มหลง
เพราะหากเป็นรัก..มันก็น่าจะยืนยง
แต่วันนี้มันกลับดับมอดลง...
งั้นคงเป็นแค่ความลุ่มหลง ที่มันไม่มั่นคงเหมือนจิตใจเธอ
6 กุมภาพันธ์ 2547 01:41 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ช่วยบอกฉันที ว่าอะไร ทำให้เราห่าง
เหตุผลอะไร ที่ฉันต้องโดดเดี่ยว อ้างว้าง
แล้วทำไม ถึงไม่มีเธอเคียงข้าง อย่างวันวาน
บอกฉันได้ไหมคนดี...
วันเวลาที่เราเคยมี ชั่วโมงที่เราเคยร่วมฝันหวาน
นาทีที่เราเคยคิด ว่าต้นรัก กำลังเบ่งบาน
ทำไมวินาทีนี้ ถึงกลับอันตธานหายไป
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ว่าความจริงในตอนนี้ อะไรทำให้เธอหวั่นไหว
เป็นเพราะฉัน ที่กำลัง ทำตัวห่างไกล
หรือเพราะเธอเปลี่ยนไป ความใส่ใจเลยลดลง
บอกฉันได้ไหมคนดี...
ที่ผ่านมาทั้งหมดนี้ เรียกว่าความรักหรือความลุ่มหลง
เพราะหากเป็นรัก..มันก็น่าจะยืนยง
แต่วันนี้มันกลับดับมอดลง...
งั้นคงเป็นแค่ความลุ่มหลง ที่มันไม่มั่นคงเหมือนจิตใจเธอ