17 กุมภาพันธ์ 2546 02:01 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
++++บางครั้ง...การรอคอยใครสักคน..
เป็นเรื่องน่าเบื่ออยู่เหมือนกัน++++
++++และเราก็เป็นคนหนึ่งที่คิดเช่นนั้น..ในเวลานี้
........ไม่รู้จะรอได้นานแค่ไหน.....
กับความอดทนที่มีขีดจำกัดของมัน...
...ทั้งเหนื่อย..ทั้งล้า...กับการรอคอย....
++++เสียเวลากับสิ่งเหล่านี้ไปมาก....
ต้องกลับมาหวนคิด...เสียดาย...++++
กับเวลาที่เราปล่อยไป....ว่างเปล่า..
....ไร้ค่า...น่าเสียดาย..............
หากจะนึกได้...มันก็เสียไปซะแล้ว++++
++++ จะเรียกร้องก็เกินที่มนุษย์จะสามารถ
ที่ทำได้..ก็เพียง..พร่ำร้องขอเวลาคืน...
ได้แค่นั้นจริงๆนะ...ค น เ ร า....++++
9 กุมภาพันธ์ 2546 21:39 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
ถึงแม้ฟ้า..จะไร้ดาวเคียงข้าง..
เส้นรุ้งบางๆ..ไม่ปรากฎหลังฝน
ต้นไม้ใบหญ้า..ยังห่างไกลจากสายชล
แม้นยามอัสดง..คงไร้ซึ่งแสงตะวัน...
แต่มีบางสิ่ง..ยังคงไม่แปรเปลี่ยน
แม้นกาลเวลาจะหมุนเวียนและเปลี่ยนผัน
ถึงแม้ดวงจันทร์กับราตรีไม่คู่กัน
แต่รับรองใจฉันเคียงข้างเธอ..ไม่เปลี่ยนแปลง..