17 พฤศจิกายน 2546 14:10 น.

เป็นเพราะใคร???

หนามไม้ไผ่ฯ



                        สายธาร ลำเล็กๆ ลำหนึ่ง

             เป็นสายซึ่ง  ชุบเลี้ยง  ชีวีฉัน

             เป็นแหล่งซึ่ง โอบอุ้ม พฤกษานานาพรรณ

             เป็นดั่งสวรรค์ ของทุกชีวี      


                         ต้นไม้ต้นน้อยค่อยเติบใหญ่

               แตกกิ่งก้านใบ  ชูช่อ  ดูสุขี

              สัตว์น้อยใหญ่  อาศัยเงาร่ม พรมชีวี

              เขียวขจี  ไปทั่วทั้ง  ท้องทุ่งนา 


                        เจ้านกน้อย  หากิน ตามลำน้ำ

              สุขสำราญ  กับฝูงปลา  ที่ตามหา
   
              อีกเก้งกวาง  ช้างม้า ตามกันมา

             ต่างเสาะหา  อณาจักร  กันวุ่นวาย

   
                       นี่แหละหนา  ธรรมชาติ ที่สมบูรณ์

             ให้อาดูร  สูญสิ้น  แตกสลาย

             ด้วยผู้คน  ไร้สำนึก  มีมากมาย

             ต่างทำลาย  สิ่งดีดี  ยากเยียวยา...				
17 พฤศจิกายน 2546 13:57 น.

------- ตกลงไงเนี่ย!!-----

หนามไม้ไผ่ฯ



         ถามว่าฉัน เจ้าชู้ บ้างรึเปล่า
 
  เห็นว่าเรา..เป็นแบบนั้น..มากใช่ไหม

  มองฉันว่า..เที่ยวไปรัก..ใครต่อใคร

  มองหัวใจ  ฉันเป็น  คนโลเล

         หากปฏิเสธ ก็หาว่า เราแก้ตัว

  เห็นไปทั่ว..มองผู้ชาย  จนตาเข

  ควงไปทั่ว กับผู้ชาย ที่เกเร

  จะให้เซ  โนนั้น  คงไม่ทำ...เพราะเรื่องจริง???
				
17 พฤศจิกายน 2546 13:33 น.

แต่งไปได้ไงเนี่ย!!

หนามไม้ไผ่ฯ



                      ก่อนเข้านอน..ฉันนั่ง..กินฝรั่ง

            ทั้งกำลัง นั่งคิด แต่งกลอนเขียน

           คิดไม่ออก บอกไม่ถูก อยากอาเจียน

           นั่งพากเพียร  ตรึกตรอง  เขียนกลอนไป

                     แต่งมาได้ หนึ่งบท กับหนึ่งบาท

           สุดสวาท กลับโทรมา ให้หวั่นไหว

           มีปากเสียง  เถียงกันจน  ระอาใจ

          แต่งต่อไป  คงได้เลือด  เป็นปากกา

                    ไม่ได้เถียง กันจน เป็นเรื่องใหญ่

         เราต่างใหม่  ต่อกัน  เลยศึกษา

         เพิ่งคบกัน  ดูใจกัน  ไปก่อนนา

         แล้วน้องยา  จะบอกพี่   ผลเป็นไง

                  เข้ามานอน  เขียนกลอน ต่อจากเดิม

         แต่งเพิ่มเติม  ได้มากขึ้น  น่าสงสัย

          มีอะไร   ทำอะไร  เขียนใส่ไป

         ไม่เป็นไร..ถือซะเป็น..บันทึกประจำวัน   ...				
10 พฤศจิกายน 2546 16:29 น.

ความลับในใจ

หนามไม้ไผ่ฯ



                         มีความลับที่อยู่ในใจ

               อยากบอกออกไปให้เธอรับรู้

               เป็นความลับที่ยังค้างคาใจฉันอยู่

              อยากบอกให้เธอรู้ถึงความใน

                         มีบางสิ่งที่อยากบอก

               แม้เมฆหมอกในวันนี้ไม่สดใส 

               แต่ฉันจำเป็น ต้องบอกเธอออกไป

               ถึงแม้ฉันจะมีใคร..แต่ใจฉันมีแต่เธอ

                         วันนี้ขอให้เธอจงเข้าใจ

              ไม่ว่าจะเกิดอะไร..ใจฉันยังมั่นคงเสมอ

              สี่ห้องหัวใจดวงนี้จะมีแต่เธอ

              แม้นฉันอาจพลั้งเผลอ..ไปมีใครต่อใคร

                        หากวันนี้..สองเรา..ต้องไกลห่าง

             แม้วันคืนจืดจาง..หมดความหมาย

             แต่ตัวฉันจะมั่นในรักไม่เสื่อมคลาย

             แม้นวันตาย..ก็จะรัก..มั่นแต่เธอ  				
7 พฤศจิกายน 2546 14:38 น.

โอนอ่อนตามต้นหญ้า..มีคุณค่าดั่งสายน้ำ..

หนามไม้ไผ่ฯ



                  อย่าเพิ่งท้อ..กับสิ่งที่..ยังไม่เริ่ม

                       อย่าเพิ่งเพิ่ม..ความสิ้นหวัง..ให้กับฝัน

                           อย่าเพิ่งคิด..ว่าเธอจะ..ไม่ถึงวันนั้น

                               อย่าเพิ่งบีบคั้น..ตัวเธอเอง..จะสิ้นใจ

                  อยากให้เธอ..เดินก้าว..ไปข้างหน้า

                        ค่อยๆหา..ประสบการณ์..เก็บเกี่ยวไว้

                             ค่อยๆคิด..พินิจ..ตรึกตรองไป

                                  อยากบอกไว้..สู้ต่อไป..จะได้ดี

                 ขอให้เธอ..ลุกขึ้นสู้..ด้วยแรงกล้า
                             
                       ดั่งต้นหญ้า..ใบน้อยๆ..แต่สุขี

                            ปลิวตามลม..โอนอ่อน..ดั่งนที

                                  แต่ชีวี..ยังไม่ดับ..ไปกับลม       				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนามไม้ไผ่ฯ