19 มกราคม 2546 22:17 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
บางครั้ง...การรอคอยใครสักคน
อาจเป็นเรื่องน่าเบื่อ..สำหรับใครบางคน
แต่สำหรับฉันแล้ว...
มันดูเป็นเรื่องตื่นเต้นน่าดู
...............กับการรอคอย............
ได้เจอผู้คนแปลกหน้า..พูดคุย...ทักทาย..
จนกลายเป็นคนคุ้นเคย..
...............กับการรอคอย............
เหว่ว้า...อ้างว้าง...เดียวดาย....
แต่จินตนาการกลับมีได้หลากหลาย
นึกทบทวนอดีต...คิดถึงปัจจุบัน..และวางอนาคต...
พูดคุยกับธรรมชาติ..พร้อมกับสำรวจตัวเอง...
ได้ทำสิ่งเหล่านี้...เพื่อฆ่าเวลารอเธอ..
ขอบคุณนะ..ที่ให้เวลาฉันกับสิ่งเหล่านี้ !!
17 มกราคม 2546 02:10 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
***ไม่เคยคิดว่าเธอจะต้องเข้าใจฉัน*****
****ไม่เคยหวั่น..ไม่ใช่คนสำคัญ ที่เธอถวิลหา*****
****ไม่เคยคิด อยากรับรู้ ความเป็นอยู่ของเธอเลยสักครา*****
****ไม่เคยพร่ำ..ขอเวลา จากเธอเลยจริงๆ******
=====ก็ใช่สินะ..ฉันมันเป็นคนเข้าใจยาก=====
=====ก็แน่สินะ..มันลำบากที่เธอจะเข้าใจฉันในทุกสิ่ง====
=====ก็รู้อยู่แล้ว..ฉันมันคนไม่ยอมรับความเป็นจริง====
====ก็คือผู้หญิง..ที่เธอไม่คิดอยากเสียเวลา====
####OK.ซึ้ง..กับคำพูดไม่กี่คำของเธอ####
####OK.ซึ้ง..ที่ฉันมัวเพ้อเจ้อคร่ำครวญหา####
####OK.ซึ้ง..จะเก็บเป็นความทรงจำที่ดีตลอดเวลา####
####OK.สัญญา..จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ####
@@@จะไม่มีอีกแล้ว..ที่เธอจะต้องเศร้า@@@
@@@จะไม่ทำอีกแล้ว..ให้เธอปวดร้าว..ไม่ว่าวันไหน@@@
@@@จะไม่มีอีกแล้ว..ที่จะทำให้เธอต้องลำบากใจ@@@
@@@ตั้งแต่นี้ต่อไป..,มันคงเป็นอดีต..ที่เธอไม่อยากจำ@@@
14 มกราคม 2546 03:37 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
=====คืนท้องฟ้าไร้ดาว..เมฆหม่น..=====
=======เปรียบดั่งคนไร้ทาง..สิ้นหวัง=====
========ต้องเผชิญโชคชะตา ตามลำพัง====
=========หมดกำลัง..หมดแรง..ด้วยกายา====
**************หากวันนี้ มีเธอมาอยู่ใกล้**************
************แม้หนทางที่ไป จะหนักหนา**********
**********ถึงแม้นฉัน ต้องสู้ด้วยชีวา**********
********ก็จะฝ่าไปให้ถึง ดั่งตั้งใจ**********
13 มกราคม 2546 02:39 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
@@@คืนนี้ ความรู้สึกมันเงียบเหงา
มันช่างอับเฉา..อย่างที่ไม่เคยเป็น
มันดูสันโดษ..และเยือกเย็น
มันเป็นอย่างที่ไม่อยากให้เป็นซะจริงๆ
เป็นเพราะเธอรึเปล่า ไม่แน่ใจ
แต่ที่ใช่ ..คือเหมือนโดนทอดทิ้ง
ให้ฉันอยู่ต่อไปกับปัจจุบันที่เป็นจริง
ให้ฉันทั้งเดิน..ทั้งวิ่ง อยู่กับสิ่งที่ต้องการ..
.....เพียงลำพัง...@@@
13 มกราคม 2546 00:31 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
เรา...เคยมีช่วงเวลาแห่งความสุขด้วยกัน
เรา...เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันเสมอ
เรา...เคยมีอดีตที่ไม่เป็นเรื่องเพ้อเจ้อ
ทั้งฉันและเธอ..ต่างพอใจอย่างที่เราเป็น
แต่แล้วเมื่อเธอเดินเข้ามาบอกลา
เคยรู้บ้างไหมว่าฉันทำใจได้ลำบากยากเข็ญ
เมื่อรู้ว่าทุกๆ อย่างที่กำลังจะเป็น
จะไม่มีเธอเคียงข้าง ดังเช่นที่ผ่านมา
เธอคงไม่รู้ ว่าฉันเป็น อย่างไรในตอนนี้
ในตอนที่ฉันต้องเผชิญความโดดเดี่ยวอ้างว้าง
ในเวลาที่ฉันต้องไม่มีเธอเคียงข้าง
ในทุกๆ อย่างที่ไม่มีเธอ...
อยากให้รู้ว่าตอนนี้ยังคงคิดถึง
ยังรำพึง ..คนึงหา ตัวเธอเสมอ
ยังปรารถนาที่จะได้มาพบเจอ
ยังอยากให้เธอ กลับมาเป็น เรา เหมือนเดิม...