13 ธันวาคม 2546 03:27 น.

ทำไงดีน๊า(ไม่เอาน๊า)

หนามไม้ไผ่ฯ



                 สับสน..ฉันสับสน
          กับการกระทำของคนคนนั้น
          ที่บางทีเหมือนจะมีใจให้กัน
          แต่บางวันก็ทำเหมือน..ไม่ใส่ใจ

                อยากรู้..ฉันอยากรู้
          เค้ามีใจให้ฉันอยู่..บ้างไหม
          สำหรับเค้า..ฉันมีค่าเป็นอะไร
          คนรู้จัก..คนรู้ใจ..หรือแค่ใครที่ผ่านมา

               ทำไง..ฉันควรทำไงดี
          หรือจะบอกเค้าตอนนี้..ว่าฉันล้า
          เหนื่อยกับการเดาใจเค้า..จากสายตา
          แล้วตีค่าว่าเค้า.คิดยังไง

               ได้ไหม..ถ้าถามเค้าตอนนี้
         ถามเค้าว่ารู้สึกดี-ดี กับฉันไหม
         ถามให้รู้ว่าเค้าคิดอย่างไร
         แล้วจะได้ทำใจ..ถ้าเค้า..ไม่รักกัน				
13 ธันวาคม 2546 02:43 น.

ห้ามใจยากจัง

หนามไม้ไผ่ฯ


                       เพราะรู้ว่าเธอมันไกลเกินคว้า
             เพราะรู้ว่าล้า..หากเอื้อมไม่ถึง
             เพราะรู้ว่ายาก..เกินจะรั้งดึง
             เพราะรู้ดีจึง...ไม่คิดจะผูกพันธ์
  
                      แต่ใจเจ้ากรรม..มันกลับเรียกร้อง
             ให้ฉันจับจอง..หัวใจจอมขวัญ
             ทั้งๆที่รู้..ไม่มีวันนั้น
             คนสำคัญเธอมีอยู่..ที่ข้างกาย
  
                     ทำไมนะ..ทำไมต้องเป็นฉัน
            ที่มัวเพ้อฝัน..หัวใจต้องสลาย
           รู้ทั้งรู้..ว่าเขารักกัน..ยังมิวาย
           มันน่าอับอาย..เสียนี่..หัวใจเกเร
                  
                     เอาเถอะ..จะทำใจหยุดรักเธอตั้งแต่วันนี้
           เพราะรู้คงไม่มีวันที่..หัวใจเธอคิดจะหักเห
           เพราะเธอคงไม่มีความคิคที่จะเอาใจมาทุ่มเท..
           ฉันคงเป็นได้..แค่คนหยำเป..ที่เธอไม่คิดจะมีใจ				
12 ธันวาคม 2546 03:26 น.

++++ แห้วพอแล้ว++++

หนามไม้ไผ่ฯ



                     เธอจากไปไปจากเธอให้เพ้อหนัก

          เธอขาดรักรักขาดเธอให้หวั่นไหว

          ไปจากเขาเขาจากไปให้ช้ำใจ

          หมดเยื่อใยใยหมดเยื่อเคลือน้ำตา 

                    คิดอยากกลับกลับอยากคิดไปเป็นอื่น

          ต้องทนฝืนฝืนทนต้องติดตามหา

          รู้ทั้งรู้ทั้งทั้งรู้เสียเวลา

          แค่ผ่านมาผ่านมาแค่หน้าบ้านเธอ 
 
                    ใจเจ้าเอ๋ยเอ๋ยใจเจ้าเศร้ายิ่งนัก

          หมดความรักรักหมดความยังต้องเผลอ

          เสียหน้ายิ่งยิ่งเสียหน้ามารักเธอ

          พอแล้วเออ.เออ..พอแล้ว..แห้วทั้งปี 				
11 ธันวาคม 2546 03:54 น.

*** แค่อยากบอก..***

หนามไม้ไผ่ฯ

 
                       คำว่ารักแท้นั้น..มีครั้งเดียว

          แต่โรเนียว กันใช้..ในหลายครั้ง

                       ใช้กันมาก..ใช้กันมาย..จนพลาดพลั้ง

         ทำคนข้างหลัง..เสียใจ..มาหลายราย..
  
                       พอทีเถิด..ผู้คน..ที่มากรัก

         อย่าได้คิด..หักหลังใคร..ที่ได้หมาย

                      อย่าคิดคด..ทรยศ..จนกลับกลาย

         คงมิวาย..ชอกช้ำ..ระกำทรวง
 
                     เมื่อแน่ใจว่ารัก..จึงค่อยบอก

          อย่ากลับกลอก..หลอกให้รัก..สะบัดหาย

                     อย่าได้คิด..หมิ่นคนรัก..ช้ำใจกาย

          อย่าได้คลาย..ความผูกพันธ์..ทิ้งกันไป
  
                    เมื่อแน่ใจ..ว่าคนนี้..คือคนแท้

         อย่าได้มี..ข้อแม้..จะห่างเหิน

                   ในเมื่อคุณ..เป็นคนที่..เลือกทางเดิน

         อย่าหมางเมิน..ตัดในรัก..ที่คุณทำ...  				
6 ธันวาคม 2546 03:51 น.

ต้นเหตุ..คือฉันเอง

หนามไม้ไผ่ฯ


                            อยากให้เธอเข้ามาในชีวิต
        
                   อยากให้ชะตาลิขิตเธอคู่ฉัน

                  อยากให้ทุกๆวัน เรามีกันและกัน
 
                  อยากให้ความฝันของฉันเป็นจริงเสียที
 
                         ถึงแม้วันนี้จะดูว่าทุกอย่างมันสาย

                  เป็นเพราะฉันทำร้ายหัวใจเธอจนหมดศักดิ์ศรี

                  ร่างกายบอบช้ำ...ความรู้สึกโดนย่ำยี

                 ฉันมันก็คนชั่ว..ดีๆนี่เอง
  
                         หากชดเชยได้..ฉันก็จะทำให้

                ยินดีทำทุกอย่าง..แม้เธอจะข่มเหง

                 เพราะคนเริ่มต้นทำผิดคือตัวฉันเอง

                เชิญเธอบรรเลงชะตาชีวิตฉัน..ได้ตามอำเภอใจ
   
                        ที่ยอมเธอได้มากขนาดนี้

                 เพราะรู้ตัวดี..ว่าเธอคงไม่ผลักไส

                และรู้ว่าเธอไม่คิดจะทำร้ายจิตใจ

                 เพราะหัวใจเธอ..ไม่คิดหักหลังฉันแน่นอน....
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Lovings  หนามไม้ไผ่ฯ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนามไม้ไผ่ฯ