24 มีนาคม 2547 03:41 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
****** ยัยอรนั่งแต่งกลอนหลังพรีเซ้นต์ของตัวเองเสร็จ..เจ้ายูเห็น อยากแต่งมั่ง..แต่ก็นะ..ยังไม่ได้พรีเซ็นต์เลย..มันก๊ะเลยพล่ามก่อนจะออกไปพรีเซ้นต์โปรเจค
ฉันก็อยากแต่ง
แต่ยังแข่งกับเธอไม่ได้
เพราะตอนนี้ ตัวฉันกำลังใกล้ตาย
ไม่มีใครช่วยได้..ถ้าจารย์หมอมา...
เดี๋ยวต้องออกไปพรีเซ้นต์
โดนอาจารย์เล็งแล้ว ตายล่ะหว่า
ทำไงดี..ถึงจะตอบ แบบไม่โดนด่า
คงจะยากแหล่ะน๊า..งานนี้..ตายกับตายยย
******เหอๆๆ อาจารย์หมอเนี่ย..สุดเลยล่ะเจ้าค่ะ..ซักจนถึงรากถึงโคน..ทำรุ่นพี่น้ำตาร่วงมานักต่อนัก..ไอ้เราก็ไม่รู้จะช่วยมานยังไง..(เพราะเราเองก็โดนไปแระ..โฮะๆๆ)
ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี
ทุกอย่างมันอยู่ที่ความตั้งใจ
จะยังไง ก็ขอให้สู้มันต่อไป
ไม่ว่ายังไง..จะยังมีเรา.เป็นเพื่อนนาย
แล้วมันก็จะผ่านพ้น
ความกังวลที่มีก็จะหาย
การต่อสู้..ไม่เคยทำให้ใครต้องตาย
สู้ต่อไป..ไว้ลาย..ไอ้เพือ่นเกลอ ...อิอิ
*-* และแล้ว...วันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี...รึดีบวก เอ..รึจะ ซี ละเนี่ยย เกรดช้านนน...แง๊ๆๆๆ *-*
24 มีนาคม 2547 03:15 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
23 มีนา..วันเกิดของเธอ..
ฉันไม่เคยพลั้งเผลอ ลืมวันสำคัญของเธอได้
เนื่องด้วยวันนี้..ทำให้ฉัน ได้เป็นคนของหัวใจ
ได้รับรู้ความใส่ใจ..ความห่วงใย..จากเธอคนดี..
ก็เป็นวันสำคัญของเธอนี่นา
จะให้ฉันบอกว่า..ไม่เกี่ยวกับตัวฉันหรือนี่
ไม่ได้หรอกนะ..เพราะเธอออกจะเป็นคนแสนดี
คอยเอาใจฉันทุกที..ที่เธอมีเวลา..
อยากบอกว่า..มีความสุขมากๆนะ
จะให้พูดยังไงดีล่ะ..ไม่ว่ายังไงก็ยังห่วงหา
อยากดูแล อยากเอาใจเธอ ไปเสียทุกครา
อยากให้เธอได้รู้สึกว่า..ยังมีฉันตรงหน้า ที่พร้อมจะมอบแต่สิ่งดี-ดี..
ยังไง..ก็รับรู้ไว้เลยละกัน
แม้ไม่ใช่วันสำคัญ..ฉันก็ยังจะปรารถนาดีกับเธอต่อไปอย่างนี้
ไม่ใช่เพราะต้องการตอบแทน..ความใส่ใจที่เธอมีให้หรอกคนดี
แต่เป็นเพราะหัวใจดวงนี้..มันร่ำร้อง..ทำเพื่อเธอ...
*-* มีความสุขมากๆนะเจ้าคะ..อวยพรช้าไปตั้เงสองชั่วโมงกว่าๆแหน่ะ..แต่ยังไงก็ตั้งใจมาอวยพรให้นะเจ้าคะ...มีความสุขมากๆนะ ยุทธ......
@^_^@
18 มีนาคม 2547 01:46 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
สี่ปีแล้วสินะ....ที่ได้อยู่ร่วมกัน
สี่ปีของทุกวัน..เรามีเราอยู่เสมอ
สี่ปีที่ผ่านมา..ร่วมประสบและพบเจอ
สี่ปีที่ฉันและเธอ..ต่างทุกข์สุขร่วมกันมา
พรุ่งนี้...เราต้องห่างกันแล้วใช่ไหม
แต่ในใจของฉัน..ยังร่ำร้อง คร่ำครวญหา..
ทำไมสวรรค์ใจร้าย..ให้พบกันแล้วต้องจากลา
หัวใจฉันยังอ่อนล้า..เกินจะทนรับมัน
น้ำตาอุ่นๆ..เริ่มไหลริน
พลังเหือดสิ้น..เมื่อไม่มีเธอร่วมทางแห่งฝัน
ยังอยากใกล้ชิด..อยากอิงไออุ่น..ของกันและกัน
แต่ความจริงนั้น..ฉันและเธอ..เดินคนละทาง
อยากเก็บทุกความรู้สึกที่มี
เก็บความทรงจำดี-ดี..ไม่ให้เราเหินห่าง
วันพรุ่งนี้..ฉันและเธอ จะไม่มีวันรู้สึกอ้างว้าง
แม้ไกลระยะทาง..แต่หัวใจไม่เลือนลาง...
ยังผูกพันธ์เหนียวแน่นดังเดิม....
*-* หวังมากๆเลยนะเพื่อนรัก ..ว่าเราจะยังเหมือนเดิมตลอดไป..
ความห่างของคนเราไม่ได้วัดกันที่ระยะทาง..แต่วัดกันที่ความใส่ใจ *-*
15 มีนาคม 2547 02:15 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
วั น นี้ วั น เ กิ ด ฉั น
แ ต่ ทำ ไ ม ดู เ ห มื อ น เ ป็ น วั น สั บ ส น
ทั้ ง ที่ เ ป็ น วั น ดี วั น ห นึ่ ง สำ ห รั บ ต น
ใ จ ก ลั บ ห ม อ ง ห ม่ น อ ย่ า ง สุ ด ๆ ไ ม่ รู้ ทำ ไ ม
ทุ ก ค น ต่ า ง ลื ม วั น วั น นี้
ก็ รู้ มั น ไ ม่ ใ ช่ วั น ดี ๆ สำ ห รั บ ใ ค ร ค น ไ ห น
ก็ แ ค่ ชี วิ ต ค น นึ ง . . ที่ ไ ม่ รู้ จ ะ เ กิ ด ม า เ พื่ อ อ ะ ไ ร
มั น ก็ เ ห มื อ น วั น ทั่ ว ๆ ไ ป . . ที่ ไ ม่ ไ ด้ มี ใ ค ร ใ ส่ ใ จ จ ะ ฟั ง
ถ า ม ว่ า เ จ็ บ ไ ห ม . . ที่ ไ ม่ มี ใ ค ร ส น
อั น ที่ จ ริ ง ชี วิ ต ค น . . ไ ม่ ค ว ร จ ะ รื้ อ ฟื้ น ค ว า ม ห ลั ง
ก็ เ มื่ อ ก่ อ น . . จ ะ เ ป็ น วั น . . ที่ ใ ค ร ๆ ก็ แ อ บ ชิ ง ชั ง
เ พ ร า ะ ใ ค ร ๆ ต่ า ง ล้ อ ม ห น้ า ล้ อ ม ห ลั ง ก ล่ า ว ....
แ ฮ ป ปี้ เ บิ ร์ ด เ ด ย์
ไ ม่ เ ป็ น ไ ร ห ร อ ก . . ชี วิ ต ค น เ ร า ก็ แ บ บ นี้
จ ะ ใ ห้ สุ ข ทั้ ง ปี . . จ ะ ไ ม่ ใ ห้ มี จุ ด หั ก เ ห
ก็ ดู เ ห มื อ น ว่ า . . เ ป็ น เ รื่ อ ง ไ ม่ จ ริ ง โ ก ห ก ทั้ ง เ พ
วั น นี้ ก็ แ ค่ ซั ม เ ด ย์ . . ที่ ไ ม่ อ ย า ก คิ ด อ ะ ไ ร ม า ก ม า ย
*-* แหะๆ ไม่ได้เป็นไรหรอกเจ้าคะ..แบบว่างานไม่เสร็จแถมตอ้งส่งวันนี้เช้าด้วย..ดันเป็นวันเกิดตัวเอง เลยรู้สึกว่าอะไรๆก้ไม่เข้าร่องเข้ารอยกะเค้าเล้ยยยย @^_^@ แต่งไปเล่นๆนะเจ้าคะ อย่าคิดมากล่ะ..
28 กุมภาพันธ์ 2547 15:25 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
เ ป็ น ดั่ ง ท้ อ ง ฟ้ า ส ด ใ ส ย า ม ฉั น ห ม อ ง ห ม่ น
เ ป็ น ดั่ ง ส า ย ฝ น ช ะ ล้ า ง ค ว า ม ร้ อ น ร น ใ น ใ จ ฉั น
เ ป็ น ดั่ ง ห น ท า ง ส ว่ า ง ใ น วั น ที่ ฉั น ถึ ง ท า ง ตั น
เ ป็ น ดั่ ง ด ว ง จั น ท ร์ เ คี ย ง ข้ า ง ฉั น ใ น ย า ม ค่ำ คื น
ก็ เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
มี ร อ ย ยิ้ ม จ ริ ง ใ จ ใ ห้ ฉั น เ ส ม อ ม า
มี แ ว ว ต า . . ที่ บ่ ง บ อ ก ว่ า เ ชื่ อ มั่ น ใ น ตั ว ฉั น เ ส ม อ
มี ป ร ะ โ ย ค ดี ๆ ก ร อ ก ใ ส่ หู . . ว่ า จ ะ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง เ ธ อ
แ ล ะ พ ร้ อ ม จ ะ พ บ เ จ อ อุ ป ส ร ร ค ข้ า ง ห น้ า ร่ ว ม กั น
เ ป็ น เ พ ร า ะ เ ธ อ . .
ทำ ใ ห้ ฉั น ผ่ า น พ้ น คื น วั น อั น โ ห ด ร้ า ย
ทำ ใ ห้ ฝั น ร้ า ย ข อ ง ฉั น ก ล า ย เ ป็ น ค ว า ม สุ ข สั น ต์
ทำ ใ ห้ อ ดี ต อั น ป ว ด ร้ า ว ก ลั่ น ตั ว เ ป็ น ห ย ด น้ำ แ ล ะ แ ห้ ง เ หื อ ด ใ น ฉั บ พ ลั น
ทำ ใ ห้ ทุ ก วั น . . ฉั น พ ร้ อ ม เ ส ม อ กั บ ทุ ก ส ถ า น ก า ร ณ์
ท้ า ย ที่ สุ ด ก็ ไ ม่ พ้ น เ ธ อ . . ที่ ฉั น ต้ อ ง ข อ บ คุ ณ
ที่ ค อ ย ใ ห้ ไ อ อุ่ น ที่ ค อ ย โ อ บ ก อ ด ฉั น
ที่ ค อ ย ใ ห้ กำ ลั ง ใ จ กั น ใ น ทุ ก - ทุ ก วั น
ข อ ฉั น ย ก เ ธ อ เ ป็ น ค น สำ คั ญ ข อ ง หั ว ใจ ไ ด้ ไ ห ม เ ธ อ . . .