22 ธันวาคม 2553 00:09 น.
หนังสือ
ขออนุรักษ์สำนวนไทย ให้อยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
คำว่า : แกว่งเท้าหาเสี้ยน
หมายถึง : หาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวเอง
อย่าเที่ยวไป หาเรื่อง ชาวบ้านเขา
เพราะตัวเรา อาจจะ เจ็บตัวได้
จะแกว่งเท้า หาเสี้ยน ไปทำไม
หรือกลุ้มใจ ไม่มี อะไรทำ
(อยู่ดีไม่ว่าดี.. ชอบแกว่งเท้าหาเสี้ยน)
20 ธันวาคม 2553 23:46 น.
หนังสือ
ขออนุรักษ์สำนวนไทย ให้อยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
กรุณานำสำนวนไปใช้ ในโอกาสที่เหมาะสม
เพื่อไม่ให้ถูกลืมเลือน และสูญหายไป
คำว่า : กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง : รู้อยู่แก่ใจแต่แกล้งทำเป็นไม่รู้
ทั้งที่เธอ ก็รู้ อยู่แก่ใจ
แต่ทำไม จึงแกล้ง เป็นไม่รู้
ที่ฉันต้อง ชอกช้ำ น้ำตาพรู
เพราะจู่ๆ เธอก็ ทิ้งฉันไป
เธอถามฉันว่าเสียใจเรื่องอะไร? เธอก็รู้อยู่แก่ใจ
20 ธันวาคม 2553 08:10 น.
หนังสือ
ขออนุรักษ์สำนวนไทย ให้อยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
กรุณานำสำนวนไปใช้ ในโอกาสที่เหมาะสม
เพื่อไม่ให้ถูกลืมเลือน และสูญหายไป
คำว่า : กินน้ำไม่เผื่อแล้ง
หมายถึง : มีของอะไรก็กินก็ใช้จนหมด ไม่คิดเผื่อไว้วันต่อไป
ถ้าหากเรา ใช้จ่าย อย่างประหยัด
ก็จะไม่ ติดขัด ในวันหน้า
ถ้าเก็บออม ไว้บ้าง ตามอัตรา
วันข้างหน้า เราก็ จะมั่งมี..
ถ้ากินและใช้อย่างฟุ่มเฟือย ไม่ประหยัด-เก็บออม วันข้างหน้าก็จะเดือดร้อน
19 ธันวาคม 2553 14:34 น.
หนังสือ
ขออนุรักษ์สำนวนไทย ให้อยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
คำว่า : กำแพงมีหู ประตูมีตา
หมายถึง : จะพูดหรือทำอะไรต้องระวัง อาจมีคนรู้ได้
(สมัยนี้ยุคเทคโนโลยี ต้องระวังเครื่องดักฟัง และเครื่องบันทึกเสียง-ภาพแบบซ่อน)
18 ธันวาคม 2553 13:57 น.
หนังสือ
ขออนุรักษ์สำนวนไทย ให้อยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
คำว่า : กล้านักมักบิ่น
หมายถึง : กล้าเกินไป มักจะเกิดอันตราย
ตัวอย่างเช่น.. ถ้าขับรถไว อาจเกิดอันตรายถึงชีวิต
(ถ้าจะกล้า ควรกล้าในสิ่งที่ถูกต้อง ไม่มีอันตราย)