26 มีนาคม 2552 21:16 น.
หนอนใบชาzzz
ใช่แล้ว! จะจบม.3แล้วล่ะค่ะ!!
มานั่งนึกๆดู ทำไมมันดูแล้วผ่านไปไวเสียเหลือเกิน
จบม.3 ก็ต้องแยกกับเพื่อนใช่มั้ย
ใช่แล้วล่ะ แยกกับดรีม
เอ๋!
อะไรนะ
ยี่,นี,นะฮ์,มิ้นท์ น่ะเหรอ
เจ๊แกต่อที่เดิม.......เครียดเลย...... มานึกๆดู จบม.3ไว้ผมยาวได้ ดีใจสุดๆ
ทนผมสั้นมา3ปี เป็นยัยเด๋อทุกทีไป
คราวนี้ ผมยาว สุดยอด เมื่อไหร่ผมเราจะยาวขึ้นกันนะ
เดือนนึงจะยาวได้กี่เซนกันเหรอ
ความคิดแบบเด็กๆเริ่มผุดมาอีกแล้ว ทุกทีเลยเหละ
แต่ก็มีแต่คนบอกน่ารักสมตัว
น่ารักนี้แบบไหนกันน่ะ แบบเด็กหรือผู้ใหญ่เหรอ
เราโตแล้วนะคะ จะม.4แล้วด้วย
อย่ามองว่าเรานิสัยเหมือนเด็กอีกล่ะ
ไม่งั้นล่ะงอนจริงๆด้วย
จะจบม.3เลยให้ของขวัญตัวเองซักหน่อย
เอาเงินในออมสินออก ฮา~
ของขวัญคราวนี้ก็ไม่ใช่อะไรมากมายหรอก
ออกแนวของปลอบใจตัวเองด้วยซ้ำไป
ปลอบใจที่ตัวเองเสียความฝันค่อนของใหญ่ไป1อย่าง
แต่ก็นะ...ไม่ค่อยช่วยได้ซักเท่าไหร่เลย
ยังรู้สึกเศร้าๆที่ตัวเองเริ่มไร้จุดหมายอีกครั้งเหมือนเดิม
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
เพราะชีวิตเรายังมีอะไรตั้งหลายอย่างคอยอยู่ข้างหน้า
ซึ่งเราเองก็ตื่นเต้นทุกครั้งกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
แต่บางทีก็เดาได้เหมือนกัน
เพราะด้วยความเคยชินและความซ้ำซาก
ความเคยชิน
มันทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยดีใจและสนุกสนานกับอะไรบางอย่างที่เคยทำมา
ความซ้ำซาก ทำให้เราอยู่มีชีวิตที่ไม่จำเจแบบนี้
.....ใครว่าเราไม่เคยมีเรื่องเศร้ากัน......
ตอนนี้ก็ยังมีอยู่เลย
แต่เอาเถอะ มันเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความชินชาไปอีกแล้วล่ะ
....ใครว่าเราไม่เคยร้องไห้กัน....
คิดผิดถนัด
เราน่ะอ่อนแอจะตายไป แถมขี้กลัวอีกตะหาก
แต่ก็นะ ตอนนี้ไม่สนอดีตพวกนั้นแล้วล่ะ
อดีตที่แย่อย่าเอามากดดันตัวเองให้แย่ลง
ต้องนำมาใช้เป็นบทเรียนเมื่อยามจำเป็นเท่านั้น
อดีตที่ดีอย่าเอามาเป็นสิ่งที่ทำให้เราร้องไห้ทีหลัง
ต้องเก็บมันใว้ข้างในกล่องแห่งความทรงจำก็พอแล้ว
เอ่อ...เฮ้ย..........ไงเค้าถึงได้มาบ่นอะไรแบบนี้ล่ะเนี่ย.........
เอาเถอะๆ ยังไงซะเราก็ไม่ค่อยจะเศร้าให้ใครเห็นหรอก=w=a'
อยู่กับคอมแทบทั้งวัน มันจะมีอะไรให้เศร้า
นอกจากพ่อกับแม่เห็นตายล่ะ ฮา
จริงๆแล้ววันนี้มาระบายเพื่อแก้เบื่อแก้เครียดแก้เซ็งฮา~~
ใครที่อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีก็ขออภัยด้วยค่ะ
เพราะมันเป็นการระบายตามความคิดของเราเท่านั้นเอง ยังไงก็ ขอบคุญที่ยอมอ่าน(หรือทนอ่าน)จนจบค่ะ พบกันใหม่ที่ร.ร.ใหม่ค่า