5 มกราคม 2548 12:55 น.
หนอนสายตายาว
รักเอ๋ยรัก เคยหวัง ต้องพังสิ้น
เจ็บเพราะลิ้น ลมลวง ให้ห่วงหา
เธอบอกรัก ปักจิต แนบนิทรา
ทุกเวลา เสน่หา ไม่ราโรย
เราเคยหวัง ฝังสวาท ปรารถนา
ตรึงอุรา ซ่าจิตผ่อน อ่อนระโหย
เพียงลมปาก เป่าผ่านฉิว ละลิ่วโชย
น้ำตาโปรย ลงแทน วงแขนเธอ
เคยแอบอก อุ่นไอ ใต้จันทร์ส่อง
รำพึงก้อง ร้องรำพัน มั่นเสมอ
ทุกคืนค่ำ ฉ่ำระรื่น ชื่นละเมอ
วันนี้เพ้อ แต่ฉัน... เธอพลันไกล
โอ้..ศรรัก ปักทรวงลึก ให้นึกถึง
ครวญคะนึง ถึงสัญญา น้ำตาไหล
เหมือนสิ้นเสียง กล่อมเห่ หริ่งเรไร
เมื่อ....ดวงใจ เธอคืนคำ ....ทำไงดี.....
4 มกราคม 2548 12:38 น.
หนอนสายตายาว
เสียดายที่ รักเธอ เสมอมั่น
หวังสัมพันธ์ หมั่นเปรอปรน จนล้นเหลือ
เสียดายใจ เธอเค็ม ไม่แพ้เกลือ
ไม่เคยเผื่อ รักฉัน มั่นในเธอ
เสียแรงรัก เธอมาก ยากไถ่ถอน
เสียแรงวอน วาดหวังไว้ ให้เสมอ
เสียแรงรัก เสียแรงใคร่ ใฝ่ปรนเปรอ
เสียแรงเพ้อ ถึงกัน วันผ่านมา
ช้ำยิ่งนัก รักเอ๋ย เคยเผยพร่ำ
คำสาบาน ทุกถ้อย ด้อยคุณค่า
คำสัญญา ฝากกัน มันแรมรา
ไม่นำพา สนใจ ใฝ่หากัน
ลืมภิรมย์ สมสู่ เคล้าคู่สอง
ลืมโสมส่อง ผ่องฟ้า ว่าสุขสันต์
ลืมชื่นชู้ คู่ครอง ตรองสัมพันธ์
ลืมว่าชั่ว นิจนิรันดร์ ฉันรักเธอ....