26 มกราคม 2548 16:31 น.
หนอนสายตายาว
สุดเจ็บแค้นแสนปวดรวดร้าวจิต
ทั้งชีวิตมอบให้ด้วยใจซื่อ
สิ่งได้รับกลับช้ำคำร่ำลือ
ก็ยังดื้อจะรักหนักแน่นทรวง
เหมือนนรกหมกไหม้ไฟกาฬเผา
คนรักเราปันใจให้สุดหวง
คำเขาบอกยอกแผลกลางแดดวง
น้ำตาร่วงหน่วงฤดีหนีซมซาน
เฝ้าทำลายร้ายกาจอนาจสุด
เราถูกฉุดอับเฉาไฟเผาผลาญ
ทอดทิ้งไปไม่นำพามารังควาญ
ยามต้องการหวนคืนขมขื่นจริง
โอ้...น้ำใจชายเอยเมื่อเผยแล้ว
คล้ายติดแร้วพรานไพรให้ยุ่งขิง
ทนลำบากทิ้งซากไว้ใครประวิง
ก็เพราะหญิงเชื่อคนผิดจิตเหมือนกา
เจ็บหลายครั้งไม่จำซ้ำรักอีก
เหลือเพียงซีกเสี้ยวใจให้ใฝ่หา
ขอคนดีปันเศษความเมตตา
เช็ดน้ำตาให้ด้วย...ช่วยการุณ
24 มกราคม 2548 14:38 น.
หนอนสายตายาว
เปรียบรักเป็นเช่นโสมโลมคืนค่ำ
จูบดื่มด่ำกับราตรีมีใดเหมือน
เปรียบเธอเช่นมาลี...ภุมรีเยือน
จะจูบเตือนรักเราทุกเช้าเย็น
รอจูบเธอเพ้อหามานานแล้ว
หัวใจแป้วไขว่คว้าหาไม่เห็น
คล้ายกระต่ายหมายแลยามแขเพ็ญ
จันทร์ไม่เร้นดวงหลบซบนภา
ใต้กิ่งไทรใบหนาธาราเชี่ยว
ธารเป็นเกลียววนวิ่งยิ่งเสน่หา
ประดุจดังหญิงชายหลายลีลา
แสนประหม่าเมื่อมองหม่นหมองไป
ราชินีมีราชันย์มั่นหมายคู่
ร่วมชื่นชูสมจิตพิสมัย
เราเหมือนเช่นน้ำค้างกระจ่างใจ
รอลูบไล้แสงจันทร์ทุกค่ำคืน
เฝ้ารอมานานเหลือเผื่อมีหวัง
จวบกระทั่งกาลผ่านนานสุดฝืน
ก็เพียรรอขอหวังอย่างยั่งยืน
สุดกล้ำกลืน...รอวัน...ฉัน....(ได้)...จูบเธอ
21 มกราคม 2548 13:57 น.
หนอนสายตายาว
โอ้ดวงแก้วเพริศแพร้วแวววาววับ
ประกายจับเจิดจ้าหาใดเท่า
เป็นมณีศรีวิไลใคร่เป็นเงา
มีไหนเล่าเอามาเปรียบเทียบรุจี
ค่าคือเพชรเก็จตระการงานยิ่งใหญ่
แสงสุกใสแม้จมโคลมตมนี่
คงขาวผ่องส่องย้ำเพชรน้ำดี
อยู่ในที่มัวหมองยังครองแวว
เพชรคือเพชรเจ็ดสีมณีรุ้ง
มั่นหมายมุ่งห่วงหวงดั่งดวงแก้ว
รุ่งเรืองรองกระจ่างพร่างพร้อยแพร้ว
ช่างสมแล้วเลิศหรูคู่เพชรพวง
ค้นหาเพชรน้ำงามความดีหมาย
เปรียบประกายเป็นหญิงสิ่งต้องหวง
คอยเสริมสร้างสรรค์สุขทุกสิ่งปวง
เพชรหนึ่งดวงเสริมศรีนารีชม
ถึงทำหล่นกล่นเกลื่อนไม่เลือนค่า
น่าบูชาความดีเป็นศรีสม
ลองดูเพชรเม็ดงามยามตกตม
ไม่ตรอมตรมรมย์รื่นชื่นใจชน
19 มกราคม 2548 12:56 น.
หนอนสายตายาว
ดาวคู่เดือนเตือนจิตให้คิดถึง
ปลาคะนึงถึงน้ำฉ่ำทรวงแน่
ดาวไม่เคลื่อนเดือนฤาคล้อยละห้อยแล
มีก็แต่...ใจคน....ที่วนเวียน
ต้นไม้อยู่คู่ใจกับไพรสณฑ์
แล้วจิตคนทนแน่ฤาแปรเปลี่ยน
ชายคู่หญิงเหลือเชื่อแนบเนื้อเนียน
หทัยเจียน ตายลับ ถ้ากลับคำ
เมื่อรักกันจำนรรจ์เพราะเสนาะโสต
ฤทัยโลดแล่นลิ่วปลิวถลำ
ควรยั้งใจไว้บ้างทางเพลี่ยงพล้ำ
จะเห็นน้ำตาพรากจากสองนัยน์
ใครมีรักจริงจังดั่งที่ว่า
คำสัญญาถ้าผ่อนอย่าอ่อนไหว
ทั้งหญิงชายพ่ายรักต้องหักใจ
มิหม่นไหม้ฤทัยหมองตรองจนตรม
ถ้าคู่แล้วแคล้วกันไม่ทันเศร้า
กลับมาเคล้าเคียงอยู่เป็นคู่สม
ด้วยใจรักรักเดียวอย่างเกลียวกลม
ร่วมภิรมย์ชมเช่นเด่นเดือนดาว......
18 มกราคม 2548 15:52 น.
หนอนสายตายาว
คืนเดือนเด่นเพ็ญฟ้าจ้าจำรัส
แต่จำกัดมีเพียงหนึ่งซึ่งแสนเหงา
แม้นหมื่นดาวพราวพร่างกลางตัวเรา
ใช่เป็นเงาใกล้ชิดสนิททรวง
ถึงดาวล้อมเดือนไว้ไกลและใกล้
หามีใครห่วงหวงแหนในแดนสรวง
น้ำตาเดือนรินหล่นกล่นเกลื่อนดวง
ละลิ่วร่วงกลายน้ำค้างกลางไพรพง
ผิดกับดาวสกาวใสไวระยับ
วะวิบวับจับใจให้ไหลหลง
เหล่านายร้อยสอยไว้ไม่พะวง
ค่อยบรรจงติดดาวพราวแพรวไป
เพียงเดือนเด่นดวงบางในบ้างครั้ง
คนก็ยังพลั้งจิตคิดหมั่นไส้
ถ้าจันทร์เปล่งแสงวาวดาวหมางใจ
คงถูกไล่จากห้วงฟ้าน้ำตานอง
เกิดเป็นเดือนเหมือนมีกรรมมาบังคับ
บางคืนดับบางคืนเด่นเพ็ญโสมส่อง
ยังอยากให้เดือนลับไปไร้คนมอง
ใยหมายปองแต่ดารา...อิจฉาจัง
หน้าส่วนตัว
1129
