30 ตุลาคม 2548 20:08 น.
หนอนดุ๊กดิ๊ก
๐ แดนอิรัคแว่นแคว้น ........... ทะเลทราย
กระโจมค่ายกองพันราย ........ รอบล้อม
บู๊ชออกเยี่ยมเยียนหมาย ....... มาปลุก ใจนา
อีกตรวจดูความพร้อม ........... รบแม้วันใด ฯ
๐ บู๊ชไปถึงท้ายค่าย ....... แปลกดี
เอ๊ะ! นี่ทำไมมี ............... อูฐด้วย
ชิชะ! อูฐสตรี ................. กระไรนั่น
พันจ่าสั่นแทบม้วย ........ ประหม่าน้อมวาที ฯ
๐ อูฐนี้เลี้ยงไว้เพื่อ ........ บริการ
แก่เหล่าทหารชาญ ....... ชาติเชื้อ
ยามงุ่นง่านรำคาญ ........ เกินเก็บ
ได้พึ่งพาอูฐเอื้อ ............ แอบพ้นนำพา ฯ
๐ บู๊ชพยักหน้าว่าอ้อ ....... เออหนอ
เราก็มาธาดอร์ .............. น่ารู้
ว่าแต่อูฐเออออ .............. ฤๅท่าน พันเอย
ครับท่านเห็นทุกผู้ .......... ขี่ได้สบายสบาย ฯ
๐ ตกบ่ายแดดผ่อนคล้อย ....... คลายหาย
บู๊ชคิดใคร่ลองหมาย ............. อูฐไว้
ชายตาอูฐนึกอาย ................. ก็ยาก ลองนา
อุบายสั่งพันจ่าให้ ................. เสาะซื้อโรตี ฯ
๐ ทันทีขี่อูฐแล้ว ............. เตรียมไป
บู๊ชท่านโบกไหวไหว ........ เอ่ยห้าม
เอารถขับออกไป ............. ดีกว่า
หลายสิ่งอย่ามองข้าม ....... เขตนี้ฉุกเข็ญ ฯ
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
๐ เซ็นเซ่อร์จินต์จวบผู้ ....... พันมา
คราท่านบู๊ชแผ่หลา ........... เผล่พริ้ม
ชมอูฐเชื่องจริงนา ............ มีประโยชน์
พันจ่าแก่แก่ยิ้ม ............... อูฐนี้แสนดี ฯ
๐ ใครมี 'รมณ์ขี่เข้า .......... ในเมือง
เที่ยวซุกซนเนืองเนือง ....... ชอบใช้
บริการอูฐไม่เปลือง ........... ไป-กลับ
นาท่านว่าจริงมั้ย ............... อูฐนี้ดีแสน ๚ะ๛
.
7 ตุลาคม 2548 10:02 น.
หนอนดุ๊กดิ๊ก
๏ ฝานหัวใจเสี้ยวหนึ่ง ........ ตราตรึง
วานฝากความคิดถึง ............ ส่งให้
แทนแหนห่วงคำนึง ............ ในจิต
แทนสิ่งที่คิดไว้ .................... หมดทั้งในใจ ฯ
๏ ทุกข์สุขไฉนไป่รู้ ............. กระไรกัน
ได้แต่ถามความฝัน ............. ขื่นข้อง
เกลียดโลกที่กลางวัน ........... คอยคั่น
แม้แต่จะฝันต้อง .................. รุ่มร้อนรอยาม ฯ
๏ ความคิดถึงแท้หาก .......... เห็นไหว
หนอน่าลอยไปไกล ............... เกลื่อนฟ้า
แทนดาวระยับพิไล ............... พะนอกรุ่น
หวังวาดเขารู้ข้า .................... ทดท้อใจเทียว ฯ
๏ หัวใจเสี้ยวนี้ใคร่ ............. ขอถาม
ยังเยื่อใยเหลือความ ............ รักบ้าง
ฤๅพรูพรากถึงยาม ............... สิ้นสุด
ดุจหยดน้ำค้างร้าง ................ ร่วงแล้วลงดิน ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
1100
