5 ธันวาคม 2547 19:05 น.
หญ้าสีคราม
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ทำไมเวลาอ่อนแอทุกครั้งต้องร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้
เมื่อหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ซักที
ก็จะเป็นอย่างนี้ใจมันไม่แข็งแรง
จะมีบ้างไหม
ยาตัวใดจะช่วยรักษาอาการนี้
หาทางออกให้ชีวิตฉันสักที
ไขปัญหาที่มีในหัวใจ
3 กันยายน 2547 21:40 น.
หญ้าสีคราม
หากวันใดเธอเหนื่อยล้าอ่อนแรง
จงกล้าแข็งยืนหยัดอย่าอ่อนไหว
หมดพลังสิ้นหวังกำลังใจ
โปรดจำไว้ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
พ่ายแพ้ไปให้เราลุกขึ้นสู้ใหม่
อย่าใส่ใจชัยชนะที่เราฝัน
แพ้ขนะมันเป็นของที่คู่กัน
อย่าผิดหวังแค่ความพ่ายเพียงฝ่ายเดียว
แพ้ครั้งนี้เป็นบทเรียนสำคัญนัก
ให้ตระหนักอดทนไม่ท้อถอย
ซักซ้อมใหม่มีชัยชนะคอย
อย่ามักน้อยพ่ายแพ้เพียงฝ่ายเดียว
22 สิงหาคม 2547 15:01 น.
หญ้าสีคราม
ฉันนั่งมองฟ้าอยู่ที่ตรงนี้
ไม่รู้คนดีทำอะไรอยู่ที่ไหน
เธอก็คงมองฟ้าหน้าต่างใจ
ส่องให้ใจเราสองครองคู่กัน
ในยามนี้ท้องฟ้าไม่สดใส
จิตใจเธอก็คงเศร้าหม่นหมอง
เวลานี้ทำได้แต่เฝ้ามอง
รอคอยให้เมฆดำเลือนลอยลับไป