28 มีนาคม 2550 11:39 น.
หญิงหญ้า
ฉันจะต้อง ผ่านคืนวัน อันหนาวเหน็บ
แม้จะเจ็บ จะปวดร้าว สักเพียงไหน
ฉันจะสู้ จะฝ่าฟัน จะก้าวไป
ที่เส้นชัย ฉันจะไป ให้ถึงมัน
แล้วที่นั่น ฉันจะหัน กลับมามอง
มองที่สอง ทางแยก เธอและฉัน
จะบอกเธอ ว่ารักเธอ มาทุกวัน
จนวันนี้ วันที่ฉัน หมดรักเธอ.
28 มีนาคม 2550 11:09 น.
หญิงหญ้า
เธอทำไมช่างใจร้าย
ทำลายชีวิตใครรู้บ้างไหม
ทุกสิ่งที่เธอทำลงไป
ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเสียใจเสียน้ำตา
ผู้หญิงคนนั้นเขารักเธอ
เป็นห่วงเสมอแม้เธอไม่เห็นค่า
ยอมทำตัวหมดค่าไร้ราคา
ทั้งที่ตลอดมาไม่เคยง้อใคร.
25 มีนาคม 2550 23:32 น.
หญิงหญ้า
ดวงดาวดวงน้อยบนฟากฟ้า
ส่องแสงระยิบตาพาจันทร์เด่น
สายลมพัดยอดใบไม้เอน
สิ่งงดงามตามที่เห็นเป็นภาพฝัน
ตื่นขึ้นพบความจริงจึงได้รู้
คนที่เคยชื่นชูอยู่เคียงข้าง
คำสัญญาที่ให้ไว้ไม่ไกลห่าง
บัดนี้เหลือเพียงความว่างเปล่า
23 มีนาคม 2550 23:04 น.
หญิงหญ้า
หากย้อนเวลาได้ใหม่
วันนั้นจะตัดใจไม่พบหน้า
ขอเป็นแค่คนผ่านตา
จะไม่ให้เธอเข้ามาในหัวใจ
หากแต่ย้อนเวลาไม่ได้
วันนี้ใจจึงจมกับความเศร้า
หลับตาคราใดก็พบแต่ภาพเรา
ความทรงจำเก่า-เก่าทำร้ายใจ
23 มีนาคม 2550 01:02 น.
หญิงหญ้า
ถ้าคิดจะคว้าดาว..
ต้องค่อย-ค่อยก้าว..รู้ไหม
สร้างสะพานแห่งความหวังข้ามไป
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไว้..ตามรายทาง
แน่นอนดาวดวงนั้น..อยู่สูงไป
หนทางยาวไกล..อาจทำเธอเหนื่อยล้า
ถ้าวันหนึ่งเธออ่อนแรงพลัดตกลงมา
จำไว้ว่าเบื้องล่างนั้น..มีฉัน
กำลังใจ..ที่ตรงนี้พร้อมมีให้
ส่งให้เธอก้าวไปคว้าฝันนั้น
แม้จะเหนื่อยทุกข์ยากให้ฝ่าฟัน
เพื่อวันนั้นที่เธอหวังเป็นดังใจ
หน้าส่วนตัว
1265
