20 ตุลาคม 2549 11:42 น.
หญิงหญ้า
เมื่อต้องเอ่ยออกมาว่าลาก่อน
แว่วสะท้อนเสียงคลื่นเห่ให้เหว่ว้า
วะวูบไหวเพียงเงาไปไกลลิบตา
สิ้นวันนี้ไม่เห็นหน้าเจ้ายาใจ
จะลืมไหมยังมีใครคนหนึ่ง
บทเพลงซึ้งเคยเห่กล่อมยามหลับไหล
ตะวันลาหมู่สกุณาบินลับไป
หวังวันหน้าฟ้าใหม่ได้เจอกัน
19 ตุลาคม 2549 10:04 น.
หญิงหญ้า
ท้องฟ้ายามค่ำคืน
มันมืดหม่นชวนสงสัย
ในความมืดเวิ้งว้าง..กว้างไกล
ขอบฟ้าสิ้นสุดตรงไหนช่วยบอกที
หากเปรียบกับใจของเธอ
ก็คงเจอคำถามเช่นนี้
ตอบฉันได้หรือเปล่าคนดี..
หัวใจเธอดวงนี้..จะสิ้นสุดที่ใคร
17 ตุลาคม 2549 08:52 น.
หญิงหญ้า
หลับตาซะ..คนดี..
คืนนี้เธอจะฝันหวาน
เรื่องราวทุกข์-ท้อที่เธอพบพาน
ทิ้งไว้กับวันวาน..ให้ผ่านพ้นไป
เธอจงยอมรับความจริง
ทุกสิ่งยังเรื่มต้นได้ใหม่
เพียวเธอไม่สิ้นหวัง..หมดกำลังใจ
ก้าวต่อไป..เพื่อวันใหม่..ที่งดงาม.