1 ธันวาคม 2547 23:07 น.
ส้มเกลี้ยง
อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
ยังมีความงามนับร้อยพันถือบังเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้
และอาจผ่านพ้นไปทันทีโดยที่เธอมิทันได้เหลือบมอง
อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
เด็กๆนับพันกำลังร้องเล่นเต้นระบำ
ด้วยแววตาสดใสดั่งประกายสายรุ้ง
อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
ยังคงมีผีเสื้อนับพันโบกโบยบิน
เหนือทุ่งดอกไม้หลายหลากสี
อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
ถ้าทุกความงามทั้งหลาย
ยังคงไม่มอดมลายไปจากใจของเธอ
อย่าร้องไห้สิ...อย่าร้องไห้
1 ธันวาคม 2547
1 ธันวาคม 2547 01:23 น.
ส้มเกลี้ยง
แม้นเหน็บหนาวตัวเรากลับร้อนรุ่ม
แม้นไฟสุมตัวเรากลับหนาวสั่น
แม้นสดใสแต่ใจเราเฝ้ารำพัน
ด้วยรักนั้นใกล้เพียงตากับฟ้าไกล