ทางสายเปลี่ยว

ส่องหล้า

รอยเกวียนเวียนหมุนกรุ่นรอย
ตีนควายเรียงร้อย...เลือนหาย
รอยเท้าชาวนาวางวาย
ทุนนิยมแผ่ขยายประทับรอย...

ฝุ่นควันโยงนามาเมือง
ควายทุยเขาเขื่องเชื่องหงอย
สนตะพายรุมรัดกระหวัดคอย
เปลี่ยนจากควายมาเรียงร้อยหัวใจคน

ทุ่มเม็ดเงินเพลินเยื่อเพื่ออยาก
วัตถุกรากเข้าโถมโลมหน
ปรุงปั้นตัณหามาให้ยล
แล้วปล้นฉกเคล้าเป็นเงาตาม

หว่านทุ่งมือถือเข้าเถือ
หว่านเงินเป็นเยื่อขยาดขาม
บ้านแพงเป็นแถวงดงาม
รถยนต์ล้นหลามท่วมเมือง

ถนนหนทางกว้างลิบ
คดโค้งโยงขลิบฝุ่นเขื่อง
ตึกรามงามฟุ้งรุ่งเรือง
ไฟสว่างกลางเมืองวิไล...

เม็ดทรายต้นทุนทุนนิยม
กักตุนทับถมคว้าไขว่
อินทรีย์ผงาดปีกไกว
พัดทรายท่วมฟ้าฝ้าฝาง

ฝุ่นควันเริ่มจางบนทางเปลี่ยว
โดดเดี่ยวดั่งแดนรกร้าง
รถยนต์สนิทนิ่งข้างทาง
ไฟมืดลมคว้างมืดมน

ทางเกวียนไม่หวนย้อนรอย
เชือกร้อยสนตะพายหน
ทุนนิยมอื้ออึงอึงอล
ทางเปลี่ยวกว้างล้นเกินแรงเดิน...