ทุกข์ท่วมโลก

ส่องหล้า

หยดน้ำตาทาทาบอาบทรายสวย
พื้นแผ่นดินล้มป่วย...เป็นเกลียวคลื่น
ชีวิตคนล่วงหล่นลงทั้งยืน
พรากชีวิตนับหมื่นนับแสนคน

สะเทือนอุทกทะเลพิโรธโลก
กระฉอกฉกฉุนเฉียวเกี่ยวกวาดหน
ลงพังพาบทาบทรายในมณฑล
หยดน้ำตารินหล่นนองแผ่นดิน

บัดเดี๋ยวใจทรายซับลงทับร่าง
บัดเดี๋ยวร้างล่องลอยลงกลางถิ่น
บัดเดี๋ยวน้ำท่วมกายท่วมชีวิน
ชั่วบัดเดี๋ยวก็สิ้นทุกหาดทราย

โอ้มนุษย์อยู่ใต้ฟ้ามหาทุกข์
ใครจะปลุกให้ตื่นฟื้นความหมาย
ธรรมชาติลุกล้ำเข้ากล้ำกราย
เกิด-อยู่-ตายไปตามวัฏ อนัตตา 

มีสุขทุกข์สลับขับเห่กล่อม
มีเกลียวคลื่นห้อมล้อมกล่อมอาสา
ทั้งอบอุ่นทั้งเหน็บหนาวเป็นธรรมดา
มีพลัดพรากมีจากลามีพบกัน

ธรรมดาฉะนี้แหละมนุษย์
ธรรมวิมุติจะกระจ่างกลางทุกข์ขันธ์
จารประจักษ์รับรู้ในคืนวัน
ทุกข์เท่านั้นที่ใหญ่คับท่วมทับคน...