17 มกราคม 2546 10:55 น.
ส่องหล้า
หยาดเหงื่อสะบัดหยด
มิละลดมลายสูญ
เรี่ยวแรงจะเกื้อกูล
ปะทุพร้อมพลังใจ
กล้ามเนื้อจะเกื้อก่อ
มิระย่อและท้อใด
โถมทั้งพลังไป
อุระแกร่งมิแคลงคลอน
มือก้านและด้านหยาบ
ระอุสาปเปรอะอาภรณ์
กลางแดดตะวันร้อน
ก็จะฝ่ามิลาแรง
โถมทั้งพลังกล้า
พสุธาระเหยแห้ง
ลมร้อนกระหน่ำแรง
จะละเลียดและโลมกาย
ทุ่มใจชะสายเหงื่อ
อุระเกื้อมิขาดสาย
ความร้อนพระเพลิงพ่าย
ก็จะสูญมลายพลัน
ความหวังมิราแรง
พลแผลงและแผดผัน
สองมือกระชับมั่น
เพราะมุหมายจะสร้างเมือง
17 มกราคม 2546 10:16 น.
ส่องหล้า
ฝุ่นชอล์กปลิวว่อน
เริงร่ำคำสอน คำสั่งยังหวน
เสียงแปรงยังจำ ไม้เรียวรัญจวน
รอยแผลปั่นป่วน เจ็บแปลบแสบจริง
กระดานสีดำ
รอยชอล์กงามล้ำ กอกาสวยพริ้ง
ขอไข่ขอขวด ครูเดินตรวจติง
ใครเขียนยุ่งยิ่ง เต้นลิงหน้าชั้น
ท่องหมดจดไว้
นำด้วยกอไก่ ขอไข่เรียงกัน
ไม้เรียวไล่ชี้ ไปที่ละขั้น
ฮ.นกฮูกไล่ทัน ท่องกันทุกคน
กระดานชนวน
เขียนตามครบถ้วน คู่ควรฝึกฝน
เขียนไปลบไป ไม่มีจำนน
ฝึกหัดอดทน ยิ่งเรียนยิ่งรู้
อ่านเขียนครบครัน
พยัญชนะเข้าขั้น อ่านสระตามครู
สะกดจดเม่น เริงแล่นความรู้
เป็นคำเลิศหรู ได้รู้ได้เรียน
กระดานดำทบทวน
กระดานชนวน ขยันหมั่นเพียร
จดจำให้แม่น อย่าแค่นขีดเขียน
ใฝ่รู้ใฝ่เรียน คิดเขียนเรียนจำ
ฝุ่นชอล์กจางหาย
กระดานดำมากมาย ถูกเก็บซ่อนงำ
ผ่านกาลเวลา เพาะบ่มงามล้ำ
ทุกทุกถ้อยคำ จดจำใส่ใจ
กระดานชนวนแผ่นกว้าง
ชีวิตวาดค้าง ขีดเขียนเรียนไว้
ต่อสู้อดทน กระดานชนวนแผ่นใหญ่
ลบทิ้งไม่ได้ เขียนเติมได้ทุกวัน
12 มกราคม 2546 10:21 น.
ส่องหล้า
ดอกไม้บานวันวานจวบวันนี้
ทุกย่างก้าวขวบปีที่พ้นผ่าน
ดอกไม้สวยยังคงงามเบ่งบาน
ในวันคืนแสนหวานของชีวิน
ปลูกความงามดอกไม้ในกระถาง
ที่เหมาะสมจัดวางอยู่ในถิ่น
เพิ่งเติบโตแต่ซุกซนเป็นอาจิณ
ช่างร่าเริงในถิ่นกระถางงาม
ทำพ่อแม่ยิ้มได้หัวใจรัก
ความคึกคักเข้มข้นเป็นผลข้าม
ให้หัวใจสดชื่นดูวับวาม
ทุกทุกยามเบ่งบานตระกานจินต์
ทำพ่อแม่เป็นยักษ์ได้เจ้าตัวดื้อ
ทำหัวทื่อก้าวร้าวนอนด่าวดิ้น
วิ่งซุกซนตะรอนนอนคลุกดิน
ซนไม่สิ้นดื้อไม่ซาว่าไม่ฟัง
เจ้าเป็นดั่งเม็ดพันธุ์แห่งความสุข
ในหัวใจเคล้าคลุกจนเข้มขลัง
สร้างด้วยใจเพื่อให้เจ้ามีพลัง
ดอกเบ่งบานสะพรั่งทั่วแผ่นดิน
ดอกไม้งามสมค่ากว่ากระถาง
ที่บ่มเพาะจัดวางอยู่ในถิ่น
จงเติบโตงดงามในชีวิน
ยามเจ้าสิ้นกระถางในทางเดิน
2 มกราคม 2546 16:31 น.
ส่องหล้า
รุ่งอรุณแสงทองที่ส่องฟ้า
ปลุกมนุษย์ตื่นมาจากหลับฝัน
มารับรู้วัฏจักรของคืนวัน
แปรเปลี่ยนผันพ้นผ่านกาลเวลา
มนุษย์ผ่านดี-เลว-ทุกข์-สุขและเศร้า
มีมากมายรุมเร้าด้วยปัญหา
ตั้งแต่เล็กเติบใหญ่จนวัยชรา
ทุกข์และสุขผ่านมาได้ยลยิน
ตื่นลืมตารับแสงทองที่ส่องฉาย
ปลดอบายบ่วงมารอันถวิล
เพื่อปลดปล่อยหัวใจให้โบกบิน
สู่ยังถิ่นใสผ่องท่องมรรคา
อบอุ่นแสงสว่างที่พรั่งจิต
ตาวันฉายความคิดบรรเจิดจ้า
ความมุ่งมั่นจริงใจจักนำพา
สู่จุดหมายแกล้วกล้าตลอดกาล
จงก้าวข้ามเขตแดนด้วยแม่นมั่น
จงก้าวข้ามคืนวันด้วยอาจหาญ
จงก้าวสู่ชีวิตใหม่ที่ชื่นบาน
จงก้าวสู่สายธารของชีวิน
สู่วันพรุ่งรุ่งฟ้าเวลาสวย
ชุ่มฉ่ำด้วยธารรักกระแสสิน
ธารเวลาผ่านมาได้ดื่มกิน
สู่สายธารชีวินที่ยาวไกล
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟส่องหล้า
หน้าส่วนตัว
1140
