12 มิถุนายน 2550 22:45 น.
ส่วมหลุม
จงบันเลงเพลงบทกลอนสุนทรภู่
ให้ได้รู้คู่ชาติไทยใจประจัก
สุจะรักหวงแหนแสนอาลัย
เมื่อมีวัยยังเล็กเป็นเด็กน้อย
เราเฝ้าคอยฟังบทกลอนสอนเรื่ยไป
หามีใครทีจักสอนกลอนกวี
เท่าที่มีให้รับรู้ครูพร่ำสอน
เป็นบทกลอนให้ประจักสลักจิตร
ใคร่ควรคิดครูกวีเป็นศรีเอย
อ่านแบบกลอนแปด
11 มิถุนายน 2550 20:43 น.
ส่วมหลุม
ดั่งนกน้อยค้อยบินไปแสนไกลห่าง
แสงสว่างหามีไช่ที่คิด
จงพร้อมจิตรคิดควรชวนเดินไป
จงอย่าให้นกน้อยลอยหาทาง
ทางจะมืดจืดเพียงใดไช่ที่คิด
จงตั้งจิตรชิดคงมั่นอย่าหันเห
ไช่ทะเลแลคลื่นลมที่จมหาย
อย่าละลายกระจายไปตั้งใจเอย
หน้าส่วนตัว
1106
