15 สิงหาคม 2554 17:58 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ กี่วารวันผันเลื่อนคล้อยเคลื่อนผ่าน
กี่กัปป์กาลเวียนหลงพะวงใฝ่
กี่เพลาเนิ่นเนาว์เฝ้าคอยใคร
กี่ครั้งใจละเมอเพราะเพ้อพิษ
๏ เหมือนม่านสายลายฝันแต่ครั้นก่อน
ฉายฉากซ้อนสายใยในลิขิต
เชื่อม ๒ ดวงหทัยให้ใกล้ชิด
ในนิมิตภพฝันนิรันดร์กาล
๏ จึงมิอาจมอบใจให้ใครอีก
ขอเร้นหลีกสู่ฝันอันแสนหวาน
หับห้องใจสนิทปิดทวาร
เพื่อพบพานยอดขวัญแค่นั้นพอ
๏ ทวิภพขวางกั้นคั่นเราไว้
สะพานใจสานฝันสัมพันธ์ต่อ
รอวันแล้ววันเล่าเฝ้าแต่รอ
รักเกิดก่อยืนยงคงนิรันดร์
๏ เธอคือ"มิ่งมณี"อันมีค่า
ขอสัญญาด้วยใจให้คำมั่น
รักเพียงเธอตลอดยอดชีวัน
เป็น"มณีมิ่งขวัญ"นิรันดร๚๛