29 สิงหาคม 2553 07:52 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ เกิดมามือเกี่ยวรั้ง.............สิ่งใด
เหมือนดั่งบอกความนัย.............บ่งชี้
พร้อมหน่วงเหนี่ยวใครใคร......ยึดมั่น
อุปาทานสิ่งนี้.............................สิ่งนั้นถือเอา
๏ แก่เฒ่าเข้าสู่ห้วง..............ชรา
เนื้อหนุ่มหนังมังสา...................เหี่ยวแห้ง
หัวหูอีกนัยน์ตา........................ตึงหย่อน
นานเนิ่นยิ่งโรยแล้ง................อ่อนล้าตามวัย
๏ เจ็บไข้ได้โรคร้าย............เร้ารุม
ภาวะทุกข์สั่งสุม........................อาบไล้
หมู่พยาธิชุมนุม.......................เนืองแน่น
กัดเกาะกุมจิตไหม้...........หม่นเศร้าเรื้อรัง
๏ ตายยังความโศกเศร้า ...อาลัย
มือแผ่แบออกไป....................เปิดกว้าง
มีสิ่งใดติดไป.........................ด้วยแต่ตนเฮย
เพียงบาปบุญเคยสร้าง..........นั่นแท้ตามตัว๚๛
14 สิงหาคม 2553 08:20 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ทะยานโผนโจนฟ้าสู่อากาศ
นาคราชเหยียดกายว่ายเวหน
หอบวารีโหมเชี่ยวเป็นเกลียววน
หมุนขึ้นบนฟากฟ้าสุราลัย
๏ ด้วยความคึกคะนองผยองฤทธิ์
สำแดงอิทธิ์ฤทธาอาการใหญ่
วะเวิ้งว่ายร่ายเล่นยะเย็นใจ
วะวนเลื่อนเคลื่อนไหวในนภา
๏ พิรุณโรยโปรยพร่างควะคว้างหล่น
พยับฝนครึ้มพรำฉ่ำเวหา
ละล่องปลิวพริ้วปรอยเคลื่อนคล้อยมา
ประสานรับฤทธานาคนาคี
๏ แสนประหลาดอัศจรรย์บันเทิงจิต
คนึงพิศติดตามความเคลื่อนที่
ทั้งละอองฝนรายสายมณี
ประหนึ่งทิพย์วารีอันมีมนต์
๏ ทะยานโผนโจนฟ้าสู่อากาศ
นาคราชเหยียดกายว่ายเวหน๚๛
1 สิงหาคม 2553 19:19 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ทะเลเพลิงแห่งวัฎฏะ
ใครเล่าจะละข้ามผ่าน
ผู้ที่พึงใจกับการ
อยู่ในสังสารย่อมทุกข์
๏ ด้วยต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย
พลัดจากที่หมายเข็ญขุก
เศร้า ขม ขื่น หวาน รานรุก
โหยหาความสุขสำราญ
๏ เปี่ยมอาสวะกิเลส
เป็นเหตุให้เพลิงทุกข์ผลาญ
จิตนั้นพันธนาการ
ด้วยบ่วงแห่งมารรัดไว้
๏ น้ำตาของฅนเหล่านี้
มากมีสุดคณาได้
มหาทะเลอาลัย
ระงมร่ำไห้ทุกข์ทน
๏ ทั้งภูเขาเถ้ากระดูก
ที่ถูกทับถมเกลื่อนกล่น
เรามีความสุขอยู่บน
ธุลีเปื่อยป่นฅนตาย
๏ อีกกี่ทะเลน้ำตา
ก็หาสุดประมาณหมาย
ไม่มีเบื้องต้นเบื้องปลาย
เวียนว่ายเคว้งคว้างอย่างนั้น
๏ คือห้วงวัฎฏะสังสาร
แห่งอุปาทานยึดมั่น
กำเนิดเกิดดับกัปกัลป์
มิรู้เท่าทันเพลิงทุกข์
๏ ว่าเป็นเพราะจิตปรุงแต่ง
สำแดงอาการซ่านสุข
รัก โลภ โกรธ พล่านรานรุก
เคล้าคลุกระคนปนไป
๏ ทะเลวัฎฏะสังสาร
จะมีผู้ผ่านพ้นไหม?
สำนึกลึกยังหวังใจ
จะข้ามพ้นได้สักวัน๚๛