18 มีนาคม 2553 21:42 น.

แสดดอกจานบ้านป่า (กลอน ๙ - กลบทคำผวนเขบ็ด ๓ ชั้น)

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     แสดดอกจานสานดอกแจดสีแผดจ้า
				
ช่างทายท้าช้าทายท่างอย่างยวนยั่ว

เชิญตะวันชันตะเวินเพลินมองตัว
					
ไหวระรัวหวัวระไรราวไฟรอน

     แจ่มจรัสจัดแจร่มเจิดแจ่มจ้า
				
ราวเพลิงกล้าร่าเพลิงกลาวพราววะว่อน

สล้างพรั่งสลั้งพร่างกลางนาดอน
					
ราวไฟฟอนรอนไฟฟาวราวไฟกัลป์

     ตะลึงพิศตะลิดพึงคนึงภาพ
				
ประกายวาบประกาบวายพรายไฟฝัน

แม้ไฟอื่นมื้นไฟแอ่แห่ร้อยพัน
					
ไม่เทียบชั้นมั้นเทียบใช่เจ้าได้เลย

     แสดดอกจานสานดอกแจดสีแผดจ้า
				
ประกายกล้าประก้ากลายพรายเหลือเอ่ย

เด่นเจิดจ้าด้าเจิดเจ่นเหมือนเช่นเคย
					
แค่ชิดเชยเคยชิดแช่ได้แง่งาม

     ดงดอกจานดานดอกจงคงสะพรั่ง
				
พี่ก็ยังพั่งก็ยีมีคำถาม

ฝากถึงน้องฟ้องถึงหนากยากนิยาม
					
รักยังหวามหรามยังวักสักเพียงใด?

     พี่คอยเฝ้าเผ้าคอยฝี้อยู่ที่บ้าน
				
ใต้ต้นจานต้านต้นจายประกายไหว

ก่อความรักกักความรอต่อความนัย
					
แล้วเมื่อไหร่ไล้เมื่อแหร่วแก้วคืนคอน?....๚๛

**************************************************

ตั้งใจจะเขียนให้เป็น flowers series  เริ่มด้วย

๑ เหลืองดอกคูนหน้าแล้ง

๒ แดงดอกลูกยางนา

๓ แสดดอกจานบ้านป่า

ที่เลือกเขียน ๓ เรื่องนี้ก่อน เพราะอยากใช้สีเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มฅนทั้ง

๒ ฝ่าย ซึ่งถ้ารักกันและสามัคคีกัน เหลืองบวกแดงก็จะกลายเป็นแสด(ส้ม)ครับ

ส่วนเรื่องที่ ๔...๕....๖.....ก็คงจะตามมาในไม่ช้าครับ


				
16 มีนาคม 2553 22:13 น.

แดงดอกยางนา (กลอน ๗ - กลบทคำผวน)

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     หมุนติ้วหมิวตุ้นหมุนติ้วติ้ว			

ลอยปลิวลิวปลอยลอยจากต้น

ร่วงริ้วริ่วร้วงควงลมบน				

เกลียววนกลนเวียวชะเชี่ยวชาญ

     คว้างเคว้งเคว้งคว้างอยู่อย่างนั้น			

ตามกันตันกามลมลามผ่าน

จากพงจงพากฟากดงดาน				

หาบ้านหาญบ้าอย่างท้าทาย

     เหมือนสายหมายเสือนเหมือนม่านทิพย์		

วับวิบวิบวับสลับสาย

ลานตาลาตานริ้วม่านลาย				

พร่างพรายพรายพร่างสล้างแดง

     จงลอยจอยลงตรงฝั่งโพ้น				

ร่อนโอนโร่นออนชอนหลักแหล่ง

แตกหน่อต่อแหนกชำแรกแทง			

รับแสงแรงสับรับอรุณ

     ครั้นแจ้งแคร้งจั้นพลันสว่าง
			
หมอกจางหมางจอกออกไออุ่น

ประทับปรับทะพื้นละมุน
				
เกิดรุ่นกุ่นเริดกำเนิดมา

     หยั่งรากหยากรั่งหยั่งพื้นภพ
			
แตกขบตบแขกแยกสาขา

ก้านกิ่งกิ้งก่านตระการตา
				
ยางนายานางสล้างใบ

     หมุนติ้วหมิวตุ้นหมุนติ้วติ้ว
			
ลอยลิ่วลิวล่อยพร้อยไสว

วงจรวอนจงแห่งพงไพร
				
ยิ่งใหญ่ไย่หยิ่งเหลือยิ่งแล้ว ๚๛

				
13 มีนาคม 2553 08:53 น.

เหลืองดอกคูนหน้าแล้ง(กลอน ๗-กลบทนิราวสาน)

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     เด่นดอกออกรวงเป็นดวงเด่น			

ล้อลมร้อนเล่นเป็นช่อไหว

ยั่วหยอกพายพัดระบัดใบ

กวัดแกว่งกิ่งไกวอยู่ไปมา

     เรื่อเหลืองเรืองรองดั่งทองทาบ
				
เอิบอาบฉาบไล้ภาพไพรป่า

เรียงรายทายทักตามมรรคา	
				
ทิวท้องทุ่งนาคราหน้าร้อน

     ยืนต้นทนท้าอากาศแห้ง				

ผลิดอกขันแข่งลมแล้งอ่อน

อวดโฉมโลมเล้าเหล่าภมร
				
เคล้าคลุกซุกซ้อนวะว่อนบิน

     เร้ารุกปลุกใจฅนไกลบ้าน

นึกถึงวิมานสถานถิ่น

จำจากบ้านนามาหากิน
					
อดรนทนดิ้นอยู่เมืองไกล

     จากท้องทิวทุ่งมุ่งเมืองหลวง
			
สู้ฟัดวัดดวงในกรุงใหญ่

มากมายแสงสีศิวิไลศ์
					
น้อยหนึ่งน้ำใจจะแบ่งปัน

     คูนค้ำคูณให้ฅนใจแห้ง				

ออมอดเรี่ยวแรงแต่งเติมฝัน

หยัดยืนสู้ไปในทุกวัน
					
เช่นดอกคูนอันเรืองวิไล

     เด่นดอกออกรวงเป็นดวงเด่น
				
ล้อลมร้อนเล่นเป็นช่อไหว๚๛
				
3 มีนาคม 2553 21:32 น.

เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก (โคลงมหาสินธุมาลี)

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     เพื่อน...มากใช่มากแล้ว.......................มีดี

กิน............อิ่มแล้วหลีกหนี........................หน่ายหน้า

หา.............ประดับบารมี............................เสื่อมถอย

ง่าย...........ดั่งวัชพืชหญ้า...........................หย่อมขึ้นตามดิน

     เพื่อน...น้อยแม้มีเพียง........................น้อยนิด

ตาย...........แทนแลกชีวิต.........................กันได้

หา.............ที่ไม่คดคิด...............................ผู้อื่น

ยาก...........แท้จริงยิ่งไซร้..........................กว่าหาเพื่อนกิน

				
1 มีนาคม 2553 14:06 น.

แค่มีเธอในฝันฉันก็ไม่ต้องการใคร

สุริยันต์ จันทราทิตย์



     กอดเธอไว้ในห้วงฝัน			
อยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน
ใจแนบประทับกับใจ				
โอนอุ่นไอให้ดวงมาน

     ส่งยิ้มให้ในความฝัน			
สบสายตากันหวามหวาน
ข้ามทิวาราตรีกาล				
ขวยเขินสะท้านอย่างนั้น

     จุมพิตแค่เพียงแผ่วพริ้ว			
ลอยลิ่วสู่สรวงสวรรค์
ในอ้อมแขนกันและกัน				
มีเธอมีฉันสองเรา

     เพียงพบสบเจอในฝัน			
ชุบหัวใจอันเปลี่ยวเหงา
กระซิบคำรักเบาเบา				
บรรเทาความเศร้ารอนล้า

     บำบัดหัวใจไหวหวั่น			
ที่เจ็บจาบัลย์ปวดปร่า
ให้ฟูฟื้นคืนกลับมา				
หยุดหยาดน้ำตาหลั่งนอง

     แค่มีเธอเพียงในฝัน			
หัวใจฉันทั้งสี่ห้อง
ถูกเธอทาบทับจับจอง				
ก็สุขสมปองแล้วใจ

     ไม่มีใครมาแทนที่			
ไม่มีคนดีคนใหม่
วารวันจะผันผ่านไป				
ไม่ต้องการใครอีกแล้ว.......
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุริยันต์ จันทราทิตย์