30 ธันวาคม 2553 10:11 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ สะนูว่าวกราวสั่นกล่อมขวัญทุ่ง
ตลอดรุ่งราตรีที่ท้ายบ้าน
เป็นนัยบอกให้รู้ฤดูกาล
วอนแถนท่านหยุดฝนที่หล่นริน
๏ ได้เวลาเกี่ยวนวดหวดฟาดข้าว
ที่เหลืองพราวงามงดให้หมดสิ้น
ในท้องทุ่งรวงทองของแผ่นดิน
ได้เก็บกินเก็บไว้ใช้ต่อพันธุ์
๏ ลูกหลานที่จากบ้านไปย่านอื่น
ก็ได้คืนหวนกลับให้รับขวัญ
หอบหัวใจรอนล้าสารพัน
มาโฮมฝันโฮมใจในบ้านเฮา
๏ สะนูว่าวหวิวหวีดกรีดเวิ้งว่าย
ระเริงร่ายบรรเลงเพลงบทเก่า
กล่อมคืนค่ำราตรีฟ้าสีเทา
ขับความเหงาร้ายเหลือเมื่อเหมันต์
๏ ภวังค์จิตคิดหลงพะวงใฝ่
ไปถึงใครบางฅนจนเคลิ้มฝัน
ฝากสะนูไหว้วานสานสัมพันธ์
บอกรักเขาฅนนั้นแทนฉันที๚๛
10 ธันวาคม 2553 21:00 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ บริสุทธิ์พราวพร่างกระจ่างฟ้า
ได้แต่มองแหงนหน้าคราชมชื่น
ประกายดาวพราวฉ่ำคราค่ำคืน
ยามดึกดื่นชมโฉมโลมแสงดาว
๏ เจิดจรัสแจ่มจ้าเวหาหน
กระจ่างบนห้วงฟ้าเวหาหาว
มิเคยล้าโรยแรงแสงสกาว
คงพร่างพราวอย่างนั้นนิรันดร
๏ ส่องสว่างกลางใจฅนใกล้ท้อ
ให้เพียงพอเติมฝันวันโหยอ่อน
กระพริบแสงพรายพร่าเอื้ออาทร
ให้ฅนจรอบอุ่นคลายขุ่นใจ
๏ หากมีดาวพราวฟ้ามาเป็นเพื่อน
คงจะจางลางเลือนลืมทุกข์ได้
จึงได้แต่เอื้อนเอ่ยเผยความนัย
ฝากสายลมลอยไปในค่ำคืน
๏ บริสุทธิ์พราวพร่างกระจ่างฟ้า
ได้แต่มองแหงนหน้าคราชมชื่น๚๛
10 ธันวาคม 2553 20:54 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ซำซอยคอยท่าอ้าย.....เบิ่งแยง
ยามค่ำย่ำเย็นแลง.............หรี่ฟ้า
ตะเว็นส่องสาดแสง............ศูรย์ดับนออ้าย
พักซั่วเซาคลายล้า.............ก่อนเด้อจั่งไป
๏ อีกไกลกว่าฮอดน้ำ.....ลำของ
ผูกเซื่อมสายเฮาสอง..........เกี่ยวไว้
คือบ้านพี่เมืองน้อง.............แต่พู้นอดีต
เซิญแว่พักอย่าได้..............ขุ่นข้องคลางแคลง
๏ ฟ้าแดงแลงค่ำแล้ว.....ทาบทา
เซิญเถิดอ้ายเมือสา............กลับบ้าน
ยังจำจื่อสัญญา...................ได้บ่? น้ออ้าย
สิเที่ยวมาหวั่นคร้าน...........ย่านอ้ายลืมกลอย
๏ ซำซอยคอยท่าอ้าย.....หวนมา
ยืนอยู่ขัวแลหา...................ค่ำเซ้า
หวังพ่อพบสบตา................อีกเทื่อนะอ้าย
หัวอกใฝ่ฝันเฝ้า...........หนุ่มเหน้าบ่าวไทย๚๛
8 ธันวาคม 2553 22:02 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ กางขนดแผ่แม่เบี้ย.....พังพาน
มาเนิ่นนับกัปป์กาล.............แช่มช้า
ลุอดีตวันวาร.......................เรืองโรจน์
เข้าสู่ช่วงโรยล้า...................แห่งห้วงปัจจุบัน
๏ ในฝันหากเจิดจ้า........แจ่มฝัน
หวนกลับค่ำคืนอัน...............อะเครื้อ
ม่านสายแต่ปางบรรพ์..........รวยรุ่ม
จุดชนวนฉากเชื้อ................จิตให้จินตนา
๏ นคราอันอ่าโอ้..............เกรียงไกร
ยืนยิ่งยศวิไล.......................ยิ่งฟ้า
เพชรน้ำหนึ่งเนาว์ใน...........แผ่นภพ
งามจับงามจบหล้า.................ภาคพื้นนครทอง
๏ แดดส่องอาบเอิบไล้......ทาบทา
นาคราชศิลา.........................เปลี่ยวร้าง
เหนือท่ามกาลเวลา................ตระหง่าน
ใครช่างปูนแปงสร้าง.............เสกให้ใจหลง๚๛