26 ธันวาคม 2552 14:11 น.

ไม่อยากนอนฅนเดียว

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     เมื่อหลับตาลงคราใด
			
ยินเสียงหัวใจร่ำหา

คิดถึงวันวานผ่านมา
				
มีเขาทุกคราเคียงนอน

     วันนี้ไม่มีเขาอยู่
			
ไร้คู่ร่วมเรียงเคียงหมอน

หัวใจอาลัยอาวรณ์
				
ทอดถอนสะอื้นทรวงใน

    ไม่อยากจะนอนฅนเดียว
			
มันเปล่ามันเปลี่ยวขมไหม้

ยังครวญยังคร่ำร่ำไร
				
ถึงเขาถึงใครบางฅน

     รอรุ่งทิวาฟ้าสาง
			
ช่วยคลายช่วยจางความหม่น

ดับความทุรายทุรน
				
ที่สุดสับสนร้าวราน

     จะอีกกี่ชั่วโมงหนอ
			
เฝ้ารอราตรีพ้นผ่าน

ค่ำคืนช่างแสนยาวนาน
				
กับการทุกข์ทน...ฅนเดียว

				
22 ธันวาคม 2552 22:47 น.

พระจันทร์หลงเงา

สุริยันต์ จันทราทิตย์


	   ตัวตนหนึ่งฉันคือใครใครคือฉัน
			
	โลกหยามหยันเย้ยเหยียดเดียดไฉน

สุขหรือโศกโศกหรือสุขเข็ญขุกใจ
					
ไม่มีใครให้นิยามความสำคัญ

	   ตัวตนหนึ่งคือสุริยันต์ จันทราทิตย์
				
ร่ายลิขิตเรียงถ้อยร้อยความฝัน

จารเจือจากใจกร้าวร้าวรำพัน
					
เคี่ยวกรองกลั่นจากใจเหงาเคล้าน้ำตา

	   ตัวตนหนึ่งไร้เพื่อนเลือนความหวัง
				
ผิดจนพลั้งในบ่วงเล่ห์สิเน่หา

ยินแต่เสียงติฉินเขานินทา
					
สมน้ำหน้าทุกเช้าค่ำร่ำระงม

	   ตัวตนหนึ่งนามสดับแจ้งจับฟ้า
				
แจ่มเจิดจ้ามนในใจสุขสม

ร่ายลำนำเริงรื่นชื่นอารมณ์
					
ทุกข์ระทมขมใดใจทนทาน

	   จึงหลงใจไหวหวามในความฝัน
				
ละลืมวันช้ำเกินเพลินความหวาน

ลบเลือนคืนระทดท้อทรมาน
					
คุ้นกับการเป็นในใครอีกฅน

	   เฉกเช่นจันทร์ฝันเฝ้าเงาในน้ำ	
			
เห็นเดือนงามอร่ามตาน่าฉงน

มิรู้แจ้งแสงเร้า-เงาลวงกล	
				
จึงลืมตนผูกพันพระจันทร์เงา

	   เมื่อชีวิตติดลบพบแต่ทุกข์	
			
ขอปลอบปลุกใจบ้างให้สร่างเศร้า

ใครจะด่าว่าก่นก็ทนเอา
					
แค่ใจเราได้ฝันกับจันทร์ลวง....


				
16 ธันวาคม 2552 22:13 น.

ทัณฑ์กามเทพ

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     ศรเล่มนั้นแหวกฟ้าฝ่าอากาศ	
		
มิเคยพลาดเป้าแน่แม้สักหน

นำความอัศจรรย์สู่ใจผู้คน	
			
ทุกชั้นชนเนื่องมานับอาจิณ

     ศรกุหลาบสาปซึ้งถึงทรวงนัก	
		
ทะลุปักอกแนบแทบแดดิ้น

ให้ยืนนั่งนอนอยู่มิรู้กิน	
			
ลืมสูญสิ้นสรรคำจำนรรจา

	    ดั่งฤดีมีไฟมาไหม้สุม
			
จึ่งร้อนรุ่มด้วยเล่ห์สิเน่หา

ร้อยกระหวัดรัดเกี้ยวเกี่ยวตรึงตรา
				
จนอุราไหวหวามในความรัก

	    ครั้นได้ลิ้มบรรเลงเพลงสนาน
			
หวิวหวามหวานกว่าหวานใดได้ประจักษ์

รสหวานอื่นดื่นด้อยน้อยค่านัก
				
มิเทียบทานหวานรักสักรสเดียว

	    เป็นมนุษย์ปุถุชนแค่คนหนึ่ง
			
เลยเสพซึ้งซ่านใจไม่เฉลียว

ต้องทัณฑ์กามเทพแท้แน่จริงเชียว
			
จึงต้องเที่ยวคว้าไขว่ไม่อิ่มเลย

				
14 ธันวาคม 2552 23:45 น.

ขาดเธอไปแต่หัวใจไม่ไร้รัก

สุริยันต์ จันทราทิตย์


องค์ ๑ วันวาน
					
	      มองไปที่ท้องฟ้ากว้างกว่ากว้าง				

ปุยเมฆขาวลอยคว้างอย่างปุยนุ่น

หอมไอแดดแผดไออ่อนร้อนละมุน					

โชยกลิ่นกรุ่นกรุ่นกลิ่นโชยโบกโบกมา

	      เคยนั่งเรียงเคียงเชยเย้ยเวหน				

นับเมฆเคลื่อนเกลื่อนกล่นบนเวหา

ลอยลมเลื่อนเกลื่อนกลาดดาษดา					

ตั้งปุจฉาเมฆไปหยุด ณ จุดใด

	      ต้นไม้ไหวไกวแกว่งแข่งลมร้อน				

คิดถึงตอนแอบร่มชมไม้ใหญ่

หนุนตักนอนผ่อนคลายสบายใจ					

ไหล่อิงไหล่ตระกองกอดพลอดรำพัน

	      เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียงเสียงน้ำไหล				

แว่วแต่ไกลจากละหานฝั่งธารฝัน

เคยนั่งริมลำห้วยอยู่ด้วยกัน					

จนตะวันลับฟ้ามารอนรอน

องค์ ๒ วันนี้
					
	       กลับมายืนที่เก่าของเราสอง				

แหงนหน้ามองท้องฟ้าเหมือนคราก่อน

ภาพเดิมยังจับใจในทุกตอน					

เหมือนละครฉายฉากเก่าเราเคยดู

	       ฟ้ายังคงเป็นฟ้ากว้างกว่ากว้าง
			
เมฆลอยคว้างเคลื่อนไปไกลเกินกู่

ไม้ยังไหวไกวสะบัดลมพัดพรู					

น้ำยังไหลรินอยู่คู่ลำธาร

        สูดกำซาบไอดินชื้นกลิ่นหญ้า				

นึกถึงคราความหลังยังหอมหวาน

ยังซึ้งใจในทรวงจับดวงมาน					

กับวันวานคุ้นเคยที่เลยไป

	      อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจในวันเหงา				

แม้ว่าเราร้าวรานสักปานไหน

เหมือนคนขาดความหวังพลังใจ					

ต้องยืนหยัดให้ได้แม้ไร้เธอ

	       เพียงอ่อนไหวในบางช่วงของห้วงฝัน				

ว่ามีกันและกันอยู่เสมอ

รู้ตัวดีไร้สิทธิ์คิดพบเจอ					

รักยังเอ่อเปี่ยมล้นท่วมท้นใจ

        ที่ทำได้เพียงแต่แค่คิดถึง				

ความซาบซึ้งแม้ล่วงผ่านนานเพียงไหน

ไว้เติมแรงในวันฝันหมดไฟ					

ขาดเธอไปแต่หัวใจไม่ไร้รัก

				
13 ธันวาคม 2552 12:17 น.

ขอโอกาสหยัดยืนบนผืนแผ่นดินแม่

สุริยันต์ จันทราทิตย์


องค์ที่ 1 - เดียวดายในต่างแดน

     ฉันคือคนไทยพลัดถิ่น		

อยู่นอกแดนดินสยาม
		
เมื่อครั้งเราถูกคุกคาม		

ไล่ล่าอาณานิคม
		
     สยามทั้งชาติเจ็บปวด		

ร้าวรวดกล้ำกลืนขื่นขม
		
เจ้าหลวงระกำช้ำตรม		

ต่างชาติเข้าข่มเหงไทย

     ยอมยกดินแดนบางส่วน		

เพื่อรักษามวลรวมใหญ่

ดำรงอธิปไตย			

ให้ไทยเป็นไทยสืบมา

     เราต่างยอมทนกดขี่		

ทั้งที่เจ็บปวดหนักหนา

ถูกพรากจากแผ่นดินมา		

อ้อมอกมารดานานเนาว์

     ยอมตนทนเสียสละ		

แม้จะเจ็บช้ำซ้ำเศร้า

เขาข่มเหงรังแกเรา		

อดเอากล้ำกลืนฝืนใจ

     คิดถึงผืนแผ่นดินแม่		

ได้แต่ก้มหน้าร้องไห้

อยากจะกลับคืนผืนไทย		

มีชีวิตใหม่สักวัน

องค์ที่ 2 - ถูกหาว่าต่างด้าว	
		
     พ่อพาหนีตายข้ามเขต		

ลี้สู่ประเทศในฝัน

ไมตรีจากพี่น้องกัน		

คงมีแบ่งปันอาทร

     กลับเป็นต่างด้าวลี้ภัย		

ลืมเลือนสมัยเก่าก่อน

สยามถูกตัดลิดรอน		

ตามหน้าประวัติศาสตร์ไทย

     ฉันถูกกีดกั้นกันสิทธิ์		

สร้างโอกาสชีวิตใหม่

เป็นคนแปลกสัญชาติไป		

จากพี่น้องไทยด้วยกัน

     ลืมแล้วหรือใครยอมทุกข์		

ให้ไทยได้อยู่สุขสันต์
	
ใต้ร่มพระองค์ทรงธรรม์		

มิ่งขวัญผองชนคนไทย
	
     แม้ไม่มีทะเบียนราษฎร์		

ใช่จะเป็นชาติอื่นได้
	
จะเรียกเราว่าอย่างไร		

ก็ล้วนเป็นไทยเหมือนคุณ	

องค์ที่ 3 - ขอแค่โอกาส	
			
     ขอยืนหยัดเต็มสองขา		

คอยความเมตตาเกื้อหนุน
	
ช่วยอุปถัมภ์ค้ำจุน		

การุณเชื้อชาติเดียวกัน
	
     ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่		

เป็นไปตามใจใฝ่ฝัน
	
อยู่ในค่ำคืนและวัน		

แห่งการแบ่งปันน้ำใจ
	
     ทนทุกข์เพราะเขารังแก		

ก็แย่จนเกินรับไหว
	
ขอไทยอย่าข่มเหงไทย		

ให้ต้องหมองไหม้อีกครา	
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุริยันต์ จันทราทิตย์