20 พฤศจิกายน 2552 22:19 น.

ร่ายลมหนาว

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     หนาวลมหนาวลมพร่างพรมแผ่วพริ้ว
เฉื่อยฉิวเฉื่อยฉิวละลิ่ววามหวาน
คนเหงาคนเหงาเศร้าทรมาน
กับการกับการได้แต่รอเธอ

     หนาวใจหนาวใจอยากได้ไออุ่น
ละมุนละมุนเจือจุนเสมอ
เมื่อไหร่เมื่อไหร่จะได้พบเจอ
คอยเก้อคอยเก้อพร่ำเพ้อเดียวดาย

     หนาวลมหนาวลมแค่เพียงห่มผ้า
หนาวฟ้าหนาวฟ้าผิงไฟก็หาย
หนาวเนื้อหนาวเนื้อห่มเนื้อจึงคลาย
ใจร้ายใจร้ายลืมกันลืมกัน				
18 พฤศจิกายน 2552 22:41 น.

โศลกดาว (กลบทดอกไม้พวง)

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     ดึกดื่นดาวพราวพริบระยิบฟ้า
ดึกดื่นดาวพราวพร่าเจิดจ้าแจ่ม
ดึกดื่นดาวพราวขับรับคืนแรม
ดึกดื่นดาวพราวแต้มแฉล้มฟ้า
     ดาวดวงหนึ่งถึงคราลาเวหน
ดาวดวงหนึ่งร่วงหล่นพ้นเวหา
ดาวดวงหนึ่งวูบดับเลือนลับตา
ดาวดวงหนึ่งอำลาฟ้าราตรี
     เคยเด่นดวงช่วงฟ้าคราคืนค่ำ
เคยเด่นดวงช่วงฉ่ำล้ำเหลือที่
เคยเด่นดวงช่วงพราวราวมณี
เคยเด่นดวงช่วงรัศมีสีวับวาว
     ทะเลดาวไว้อาลัยให้ผองเพื่อน
ทะเลดาวพราวเลื่อนเปื้อนห้วงหาว
ทะเลดาวร่ายโศลกโศกดวงดาว
ทะเลดาวขื่นร้าวหนาวน้ำตา
     อาลัยรักอาลัยฝันในฉันท์มิตร
อาลัยรักอาลัยคิดจิตห่วงหา
อาลัยรักดาวดวงริ้วร่วงมา
อาลัยรักอาลัยลาอาลัยดาว

......................................

กลอักษรดอกไม้พวง

              โศลกดาว
                    
                            พริบระยิบฟ้า
ดึกดื่นดาวพราว    พร่าเจิดจ้าแจ่ม
                            ขับรับคืนแรม
                            แต้มแฉล้มฟ้า

                            ถึงคราลาเวหน
ดาวดวงหนึ่ง         ร่วงหล่นพ้นเวหา
                            วูบดับเลือนลับตา
                            อำลาฟ้าราตรี

                            ฟ้าคราคืนค่ำ
เคยเด่นดวงช่วง   ฉ่ำล้ำเหลือที่
                            พราวราวมณี
                            รัศมีสีวับวาว

                            ไว้อาลัยให้ผองเพื่อน
ทะเลดาว              พราวเลื่อนเปื้อนห้วงหาว
                            ร่ายโศลกโศกดวงดาว
                            ขื่นร้าวหนาวน้ำตา

                            อาลัยฝันในฉันท์มิตร
อาลัยรัก                อาลัยคิดจิตห่วงหา
                            ดาวดวงริ้วร่วงมา
                            อาลัยลาอาลัยดาว				
18 พฤศจิกายน 2552 00:02 น.

กล่อมลูก

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     ลูกเอ๋ย...ลูกแก้ว
จากแม่ไปไกลแล้วไม่หวนกลับ
แม่เสียน้ำตาคณานับ
เหลือร้ายจะรับกับความจริง
     ลูกเอ๋ย...ลูกขวัญ
พ่อสารพัดสารพันสอนทุกสิ่ง
หวังลูกเป็นหลักให้พักพิง
อุ่นอิงยามล่วงเข้าเฒ่าชรา
     หัวใจ...แม่จะขาด
มัจจุราชพรากลูกลงที่ตรงหน้า
ความฝันแม่ดับไปกับตา
จะเหลียวหาต่อไปนั้นไม่เจอ
     พักเถิด...ลูกพัก
พ่อจะยังคงรักลูกเสมอ
สู่ภพภูมิประเสริฐอันเลิศเลอ
ขอพบขอเจอกันชาติหน้า
     ภูมิใจ...ได้ให้กำเนิด
ปิยะบุตรผู้ประเสริฐและเปี่ยมค่า
คุณงามความดีที่มีมา
จักนำพาลูกแม่นิรทุกข์
     หลับเถิด...ให้สบาย
แม่จะกล่อมลูกชายให้เป็นสุข
ขอพระธรรมนำทางลูกสร่างทุกข์
ปลอบปลุกดวงวิญญาณ์อย่าอาลัย
     ญาติมิตร...มาส่งลูก
พันผูกเกินกว่าจะหาไหน
นั่นเพราะความดีงามและน้ำใจ
ของลูกฟุ้งไกลกำจาย
    มาหนอ...พ่อจะกล่อม
จุมพิตจูบหอมครั้งสุดท้าย
ลูบหน้าทาแป้งให้ลูกชาย
ส่งสู่สัมปรายภพนิรันดร์

.....................................

หากกลอนบทนี้พอจะมีคุณงามความดีอยู่บ้าง
ขออุทิศคุณงามความดีทั้งหมดนั้น......
แด่ป๊อกกี้...น้องชายผู้จากไป
หากชาติหน้ามีจริง....ขอให้เราได้เกิดมาเป็นพี่เป็นน้องกันอีก
ทุกชาติทุกภพ.......
อาลัยรักอย่างสุดซึ้ง
พี่โป้ง				
16 พฤศจิกายน 2552 22:38 น.

มนต์ราตรี

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     ม่านหมอกมืดมิดม้วน            คลี่คลุม
รายรอบระเรี่ยรุม                       ฟากฟ้า
กลืนกินกร่อนเกาะกุม                แสงสว่าง
จบจูบจีบแจ่มจ้า                         แห่งห้วงวันวาร
     ดวงดาวดารดาษด้วย            เรียงราย
โสมส่องแสงสอดส่าย                  โลกหล้า
แพรวพร่าพริบพร่างพราย         ดูเด่น
ระยิบย้อยระย้า                          ข่มเข้มคืนขลัง
     คือพลังแห่งห้วง                    ราตรี
เสน่ห์ค่ำคืนมี                             มากล้น  
อาบเอิบทั่วปฐพี                          เอมอิ่ม
โลกมิอาจหลุดพ้น                       จากห้วงมนตรา 				
16 พฤศจิกายน 2552 00:52 น.

ทางช้างเผือก

สุริยันต์ จันทราทิตย์


     เห็นไหมเธอเห็นไหม
นี่อย่างไรคงคาสวรรค์
ดื่นดาวพราวพริบพัน
สถิตย์ดั้น ณ ชั้นฟ้า
     ธาราคงคามาศ
พิสุทธิ์พาดตาดเวหา
พร่าพวงดวงดารกา
ในเวลา ณ ราตรี
     เห็นไหมเธอเห็นไหม
สายน้ำไหลลงมานี่
เอิบอาบทาบปฐวี
ท้องนทีกระจ่างดาว
     ดื่นดาวพริบพราวแสง
กระจ่างแจ้งจับห้วงหาว
เด่นดวงโชติช่วงพราว
วิบแวววาวราวหยาดเพชร


ถึงวาสิฏฐี...นางอันเป็นที่รักยิ่งแห่งข้า...กามนิต
ณ ริมฝั่งน้ำจุฬาตรีคูณ

หมายเหตุ จุฬาตรีคูณ เป็นบริเวณที่แม่น้ำสองสาย
บนแผ่นดินไหลมาบรรจบกัน ได้แก่ แม่น้ำคงคา แม่น้ายมุนา
และทางช้างเผือกหรือที่เรียกว่าแม่น้ำคงคาสวรรค์ที่สะท้อนแสงดาว
บนผืนน้ำมาบรรจบกันอีกสายหนึ่ง ณ จุดนี้ครับ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
Lovings  สุริยันต์ จันทราทิตย์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุริยันต์ จันทราทิตย์