11 กรกฎาคม 2553 10:23 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ประหลาดเหลือประหลาดฝัน
อัศจรรย์บันเทิงจิต
ไหวสะท้านเกินต้านฤทธิ์
ในนิมิตภาพมายา
๏ ว่าได้อยู่เป็นคู่สม
ร่วมภิรมย์เสน่หา
ดั่งถวิลจินตนา
มิคลาดคลามิคลายกัน
๏ สิเนรุก็สั่นคลอน
สีทันดรก็ครื้นครั่น
คันธมาธน์บรรพตพรรณ
นั้นยังสิ้นกลิ่นหอมหวาน
๏ แดนฉิมพลี ฤ พังพับ
ยะย่อยยับไปกับกาล
อีกพิภพพื้นบาดาล
ก็สะท้านสะเทือนไกล
๏ พิรุณโรยลงโปรยปราย
ละอองสายรุจิใส
เป็นหยาดแก้วที่แววไว
ควบกลั่นไอพิสุทธิ์พราว
๏ เหล่าดาราคละคล้อยเคลื่อน
ละลอยเลื่อนเปื้อนห้วงหาว
แข่งประชันจันทร์สกาว
สว่างราวทิวาวัน
๏ นาค มนุษย์ ครุฑา ยักษ์
สนานรักสราญขวัญ
เทพบุตรประคนธรรพ์
ต่างประชันทิพย์ดนตรี
๏ สองสุขสมฤดิหมาย
บ่มิหน่ายและแหนงหนี
ได้ครองอยู่คู่ชีวี
บ่มิมีจะห่างไกล
๏ จวบรุ่งแจ้งครั้นแสงสาง
โลกสว่างสุริย์ใส
ต้องจำลานิทราลัย
สะท้อนใจให้จาบัลย์
๏ ฤๅว่ามันจะเป็นได้
ก็เพียงในมายาฝัน
เพราะความจริงเราไกลกัน
ไม่มีวันจะโคจร๚๛
7 กรกฎาคม 2553 22:39 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
เพราะเปราะบางทางความคิด
ถูกหรือผิดไม่รู้ได้
แอบรักเธอด้วยเผลอไป
หมดทั้งใจที่ให้กัน
รู้ทั้งรู้ไม่มีสิทธิ์
ก็ยังคิดยังใฝ่ฝัน
หลงละเมอเพ้อรำพัน
แทบทุกวันฝันในใจ
รักทั้งที่ไม่อาจเอ่ย
หรือเฉลยบอกวันไหน
ทำได้แต่แค่ห่วงใย
อยู่ใกล้ใกล้อย่างผูกพัน
เป็นความลับแห่งความรัก
ที่เก็บกักในกล่องฝัน
ตลอดกาลนานนิรันดร์
จนสิ้นวันที่หายใจ
ถึงเปราะบางทางความคิด
ถูกหรือผิดไม่รู้ได้
ยังจะขอรักต่อไป
ได้ห่วงใยก็สุขเกิน๚๛
1 กรกฎาคม 2553 20:08 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
ถูกล้อรถบดขยี้
ป่นปี้จนเสียแขนขา
แต่ไม่ย่อท้อชะตา
อุตส่าห์แข็งขัดหยัดยืน
ต่อแขนขาเทียมมาใส่
ปัญหาเท่าไหร่ทนฝืน
ลบความชอกช้ำกล้ำกลืน
ทิ้งความสะอื้นอาลัย
ฝ่าฝันเพื่อวันข้างหน้า
มุ่งมองหาชีวิตใหม่
ไม่อายสายตาใครใคร
หัวใจเธอไม่พิการ
แม้สบพบอุปสรรค
ก็จักก้าวเดินข้ามผ่าน
ชีวิตเธอคือตำนาน
กล่าวขานที่ยังหายใจ
จบแพทย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู
หวังช่วยเหลือผู้เจ็บไข้
ด้วยรอยยิ้มพริ้มละไม
สดใสเปี่ยมในแววตา
มือเทียมเยี่ยมตรวจผู้ป่วย
ปลอบขวัญช่วยหายประหม่า
มิเคยอ่อนแรงโรยรา
ศรัทธาของเธอเกินใคร
ฉายชัดโชนแสงแรงกล้า
เจิดจ้าสว่างไสว
เธออยู่เพื่อสู้ต่อไป
หัวใจเธอไม่พิการ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(ชีวิตเธอคือตำนาน แห่งการมีลมหายใจ
ชีวิตเธอถูกกล่าวขาน ตำนานที่ยังหายใจ)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ดาเนียลา การ์เซีย สาวน้อยชาวชิลิ นักศึกษาแพทย์และนักกีฬาของคณะ
มีพ่อเป็นอาจารย์ประจำคณะแพทยศาสตร์และเป็นกุมารแพทย์ แม่เป็น
ทันตแพทย์ ชีวิตของเธอสดใสและสวยงาม จนกระทั่งประสบกับอุบัติเหตุตกทะลุ
พื้นรถไฟ และถูกรถไฟทับจนขาและแขนขาด ระหว่างเดินทางไปแข่งขันกีฬา
ของนักศึกษาแพทย์ ผู้ฅนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพยายามช่วยชีวิตเธอโดยไม่คิด
ว่าเธอจะรอด เพราะคงช็อคจากการเสียเลือด แต่เธอยังสามารถครองสติและบอก
ชื่อพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงรวมทั้งเบอร์โทรศัพท์ติดต่อให่กับเจ้าหน้าที่แพทย์
พยาบาลให้มารับตัวเธอ
เธอใช้เวลาในการรักษาบาดแผลจากการผ่าตัด เหมือนกับฝันร้ายเพราะมี
อาการปวดหลอนบริเวณเส้นประสาทที่สูญเสียไป เธอต้องหยุดเรียนและใช้เวลา
ตลอด ๖ สัปดาห์ในอเมริกาเพื่อต่อแขนและขาเทียมที่ทำจากโลหะเงิน หนึ่งในทีม
แพทย์ผู้รักษาเธอ แขนข้างหนึ่งของเขาก็ใส่ตะขอเงินเช่นกัน มันเป็นแรงบันดาล
ใจให้เธอต่อสู้และปรับตัวให้ได้จากการประสบอุบัติเหตุ เธอกล่าวว่ามันไม่ใช่ห้วง
เวลาแห่งความทุกข์ แต่มันคือเวลาแห่งความสุข
ทุกวันนี้เธอสามารถเรียนจบแพทย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู เป็นหมอฅนแรกของ
โลกที่ไม่มีทั้งแขนและขา เธอไม่เคยโกรธเด็ก ๆ ที่เข้ามาบำบัดอาการอันเนื่อง
จากร่างกายไม่สมประกอบและใช้สายตามองพลางลูบไล้แขนเหล็กของเธอด้วย
ความสงสัย เธอกล่าวว่ามันเป็นการส่งผ่าน
ความรู้สึกของเธอให้เด็ก ๆ เหล่านั้นมีกำลังใจในการต่อสู้ชีวิตในวันข้างหน้า
วันหนึ่งเธอและแฟนหนุ่มที่คอยเคียงข้างและให้กำลังใจเธอตั้งแต่เธอยังปกติ
และประสบกับอุบัติเหตุ จนสามารถกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติได้ดูโทรทัศน์การหา
เงินบริจาคการกุศลวิ่งมาราธอน แต่ยอดเงินกลับไม่กระเตื้อง
เธอตัดสินใจขอให้แฟนหนุ่มพาเธอไปยังที่ห้องส่งและให้สัมภาษณ์กับพิธีการ
ผ่านรายการ ราวปาฏิหาริย์ยอดเงินบริจาคกลับพุ่งพรวดภายในไม่กี่ชั่วโมงผู้ฅน
ทั้งประเทศจำเธอได้
วันรุ่งขึ้นมีนักข่าวหลายสำนักมาขอสัมภาษณ์เธอ แต่เธอกลับปฏิเสธเนื่อง
จากอยากมีชีวิตตามปกติ สุดท้ายเธอตัดสินใจใช้เวลาว่างหลังจากการเรียนเขียน
หนังสือเรื่องราวชีวิตของตัวเอง เรื่องฉันเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ และส่งมอบให้กับ
สำนักพิมพ์ ผลก็คือยอดขายถล่มทลาย เธอกลายเป็น
ผู้หญิงแห่งปีในปี 2549 และ 2550 นอกจากนี้เธอยังติดโผหนึ่งในสิบผู้ทรง
อิทธิพลที่สุดของชิลี
จดหมายจากทั่วทุกสารทิศถูกส่งมาถึงเธอ ชื่นชมและยกย่องให้เธอเป็นต้น
แบบในการใช้ชีวิต เธอบรรจงเก็บจดหมายทุกใบไว้ในกล่องไม้และเรียกมันว่า
กล่องแห่งความสุข
ทุกวันนี้เธอเป็นหมอที่ดี เธอกำลังจะแต่งงานและหวังว่าจะเป็นภรรยาและ
เป็นแม่ที่ดีมีสิ่งเดียวที่เธอทำเองไม่ได้นั่นก็คือการรวบผมเป็นหางม้า
ดาเนียลา การ์เซีย....เธอเลือกที่จะมีชีวิตอยู่....อยู่บนโลกนี้และอยู่ในใจของ
ฉัน
29 มิถุนายน 2553 22:49 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
เจ็บแทบกระอักเลือด
ถูกเขาเชือดถูกเขาเฉือน
สติมันเริ่มฟั่นเฟือน
ไม่รู้เดือนไม่รู้วัน
เหนื่อยอ่อนและรอนล้า
ใจปวดปร่าสิ้นแรงฝัน
หนักหนาแสนจาบัลย์
เกินกว่ามันจะต้านทาน
ช้ำทรวงถูกลวงล่อ
ด้วยคำป้อยอคำหวาน
ก่อนถูกวิชามาร
มาประหารผลาญหัวใจ
เขาขู่และเขาข่ม
สุดระทมตรมหม่นไหม้
ชาชินสิ้นเยื่อใย
เหมือนฅนไกลไร้สัมพันธ์
แน่วแน่แต่แพ้เส้น
ถูกเขาเล่นดับความฝัน
อยู่ไปทำไมกัน
เขาแบ่งชั้นเขาแบ่งชน
สู้ไปตายดาบหน้า
ยังดีกว่าทนหมองหม่น
เก็บค่าราคาฅน
ให้ที่สนและจริงใจ
ตั้งจิตอธิษฐาน
อย่าพบพานอีกชาติไหน
จากนี้ตลอดไป
ขอมิใกล้กันอีกเลย
27 มิถุนายน 2553 19:59 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ เย็นหยาดฟ้าหยดย้อยยามคล้อยเคลื่อน
เมื่อฝนแรกมาเยือนอุษาสาง
ฉ่ำละมุนกรุ่นไอในม่านจาง
ครารุ่งรางฉ่ำชุ่มชอุ่มใจ
๏ หอมไอดินกลิ่นชื้นรื้นน้ำฟ้า
ไพรพฤกษาเคลียคลอล้อฝนใหม่
ตะละซัดลู่เอนเล่นแกว่งไกว
ตะละโอนลู่ไหวในฝนพรำ
๏ หลากชีวิตนิทราถึงคราตื่น
มาบันเทิงเริงรื่นอย่างชื่นฉ่ำ
รับ"วรุณวิถี"พิธีกรรม
ร่ายระบำเซ่นพลีด้วยดีใจ
๏ จิตที่แห้งแล้งขอดแทบมอดม้วย
ก็ฟื้นด้วยฝนครามท่ามวันใหม่
เป็นหยาดทิพย์จากฟ้าสุราลัย
ชโลมให้ใจสุขทุกข์เลือนลาง
๏ เย็นหยาดฟ้าหยดย้อยยามคล้อยเคลื่อน
เมื่อฝนแรกมาเยือนอุษาสาง
ฉ่ำละมุนกรุ่นไอในม่านจาง
โลกนี้ช่างน่าอยู่ดูรื่นรมย์๚๛
หน้าส่วนตัว
1435
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
