24 กรกฎาคม 2555 19:08 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ตกแต่งเทียนแห่เข้า....พรรษา
วิจิตรตระการตา ..................หยดย้อย
ฮีตเก่าแต่เค้ามา..................เดือน ๘ พู้นนอ
บ้านหมู่ใหญ่หมู่น้อย........แต่งเอ้ถวายเทียน
๏ ขีดเขียนโครงฮ่างเค้า....ลวดลาย
พิมพ์หล่อตามเส้นสาย..........แบบเบ้า
สมมุติกุศโลบาย............เพียรพากเพียรมั่น
ฅนแก่หนุ่มสาวเฝ้า.........ฝากไว้ฝีมือ
๏ เลื่องลือเชิงช่างชั้น.....เชิงศิลป์
ปรากฎในแผ่นดิน...........แผ่นหล้า
ใครใครใคร่ยลยิน...........พิศเพ่งฦๅลั่น
ไกรเกียรติเกริกก้องฟ้า...แห่งแคว้นแดนสยาม
๏ ในยามเดือน ๘ เข้า.....คราวฝน
เทียนหล่อเกิดกุศล..........ยิ่งล้ำ
พระสงฆ์ท่านฝึกตน......จำอยู่วัดนา
เทียนส่องแสงคูณค้ำ.....สูดเน้นคำภีร์
๏ ดนตรีรำร่ายเซิ้ง.....เริงขบวน
นุ่งซิ่นห่มเฉียงนวล.....นิ่มน้อง
พิณแคนแม่นเซิญซวน......ซมซื่นซมเจ้า
ตาสบตาต่างจ้อง......อ่าวโอ้คะนิงหา๚๛
21 กรกฎาคม 2555 13:18 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ น้อนสาหล่า
หลับต๋าพ่อสิกล่อม
ตะเว้นค่อมค้ำหัวล้งแล่ว
๏ น้อนสาแก้ว
ค่ำแล่วเจ้านอนสา
เห็นบ่ฟ้าฮวยฝนฮ่ำฮ่ำ
๏ น้อนสาคำ
ฟังลำนำเสียงฝน
อีกบ่ดนสิตกล้งมา
๏ ถืกหลังคา
มุ้งหญ่าแฝกอันใหม่
น้ำใสใสกะไหลล้งรี่
๏ พ่อเจ้านี้
มีมูนมังบ่หลาย
แม่เจ้าหน่ายเลยหายลับจ้อย
๏ ถิ่มลูกน่อย
ให่ค้อยฮำฮอนหา
หน่วยน้ำตาพ่อรินตกใน
๏ เฮ็ดกั๋นได้
ใจ๋ค้อคื้อด๋ำหลาย
พ่อเล้ยกลายมาเป๋นพ่อฮ่าง
๏ ไป๋น่ำทาง
เขากะซางเว่าขวัญ
สาละวันน่ำตาตกใน
๏ พ่ออดใจ๋
ให่ฮักเจ้าผู้เดี๋ยว
บ่เคยเหลียวหาแม่หญิงใหม่
๏ คันเจ้าใหญ่
อยากให่เจ้าได้ฮู่
เจ้าคือผู้พ่อฮักป๊านใด่
๏ ป๋านด๋วงใจ๋
มดไฮ้บ่ให่ต๋อม
พ่อเฝ่าซอมถนอมเลี้ยงมา
๏ น้อนสาหล่า
หลับต๋าพ่อสิเห่
เอ่หะเอ่หะเอ้ฮะเอ้
๏ ตกแล่วเด้
ฝนเท้ลงจากฟ่า
หน่วยน้ำตาพ่อรินไหลเพ
๏ น้อนสาหล่า
หลับต๋าพ่อสิเห่
เอ่หะเอ่หะเอ้ฮะเอ้
๏ เอ่หะเอ่
เอ่เอ๊เอหะเอ่
เอ่หะเอ่หะเอ้ฮะเอ้
๏ เอ่หะเอ่
เอ่เอ๊เอหะเอ่
เอ่หะเอ่หะเอ้ฮะเอ้
๏ เอ่หะเอ่
เอ่เอ๊เอหะเอ่
เอ่หะเอ่หะเอ้ฮะเอ้๚๛
16 กรกฎาคม 2555 13:57 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ฟ้าหม่าฝนหล่นรินไม่สิ้นสาย
ฮวยกลิ่นอายอวยชื้นผืนนาเขียว
กล้าลู่ลมล้อขับรับรุ้งเรียว
ที่โค้งเคียวทาบทับจับฟากฟ้า
๏ เถียงนาน้อยหนึ่งหลังมุงบังฝน
สุขประสาผู้ฅนชนบ้านป่า
เซาจากเวียกกรำกร้านงานเฮ็ดนา
หลบน้ำตาฟ้าโถมละโลมดิน
๏ บวงระบำพรำฝนหล่นหลั่งสาย
ฟังเสียงคล้ายดนตรีคีตศิลป์
ประโคมขับโลกหล้าด้วยวาริน
กล่อมชีวินผืนภพลบทุกข์คลาย
๏ นั่งสูบยาใบตองมองท้องทุ่ง
พ่นควันฟุ้งขับหนาวให้ร้าวหาย
อีหยังน้อคือฝันในบั้นปลาย?
แค่งาม-เงียบ-เรียบ-ง่าย-ได้พอเพียง๚๛
12 กุมภาพันธ์ 2555 17:40 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ถอดปีกถอดหางแล้ววางไว้
ลงสระน้ำใสอโนดาต
เริงรื่นชื่นฉ่ำธรรมชาติ
วิไลวิลาสสะอาดตา
๏ อรชรอ้อนแอ้นเอวองค์
ทรวดทรงรูปโฉมเล้าโลมป่า
ส่ำสัตว์น้อยใหญ่ในวนา
ต้องมนต์กัลยากินรี
๏ ตะลึงแลหลงงวยงงงัน
มาชุมนุมกันกลางไพรสี
ปกปักรักษามารตี
ณ ที่สระสรงในคงคา
๏ จวบจนสิ้นแสงตะวันฉาย
จึ่งค่อยผันผายย้ายจากป่า
นิราศอโนดาตธารา
หิมพานต์พฤกษาวนาวัน
๏ ใส่ปีกใส่หางที่วางไว้
คลาไคลโยกย้ายผกผายผัน
ลอยบินลินเลื่อนเคลื่อนตามกัน
ทรงเครื่องสาวสวรรค์กัลยา๚๛
10 กุมภาพันธ์ 2555 14:40 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ หอมอบอวลชวนฝันสุคันธ์กลิ่น
ระรวยรินรสเล่ห์เสน่หา
ลวงคนธรรพ์ นักสิทธิ์วิทยา
อมนุษย์ ครุฑามาจำนน
๏ ต่างมุ่งมั่นขันแข่งแย่งคว้าไขว่
หวังจะได้โสภานารีผล
ไปอิงแอบแนบชู้เป็นคู่ตน
รอร่วงหล่นจบจุพสุธา
๏ ครุฑฉวัดเฉวียนว่อนเวียนว่าย
ฤษีร่ายกำกับจับคาถา
นักสิทธิ์วาดขรรค์ชัยแกว่งไปมา
ประกายจ้าวูบวาบอาบลำเนา
๏ ๗ ทิวาราตรีดิถีผ่าน
เยาวมาลย์นารีนี้เริ่มเฉา
ก็หมดรสรักคลายหายมัวเมา
เลยทิ้งเจ้าเศษซากกากอารมณ์
๏ ชีวิตช่างหดหู่ดูเอาเถิด
ชาติกำเนิดหอมหวานพาลขื่นขม
จะหาใดใครเล่าเขานิยม
แค่เสพสมชั่วยาม...โถทรามเชย๚๛