9 พฤษภาคม 2553 12:20 น.
สุรศรี
ในเช้าวันที่ 6 พฤษภาคม ที่ผ่านมา การอบรมลูกเสือยังคงดำเนินต่อไปแม้ทุกคนจะเหนื่อยมากแค่ไหนก็ตาม ขณะที่ผมจะหลับกับเก้าอี้เพราะเมื่อคืนเราเล่นรอบกองไฟ
และเพิ่งเดินทางมาถึงค่ายในเวลา 7 นาฬิกาที่ผ่านมานี่เอง ผมต้องสะดุ้งที่วิทยากรเรียกชื่อผ่านทางไมโครโฟน วิทยากรเรียกผมให้เดินออกไปหน้าห้องอบรม
เมื่อคืนไปเที่ยวไหนมา ผมสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินคำถาม
ลูกเสือมีเกียรติเชื่อถือได้ อย่าโกหก วิทยากรมองหน้าผม
ก็พาเพื่อนไปนั่งดื่มที่ร้านข้าง ๆ ค่ายนี่แหละครับ
กับใครกี่คน
กับน้อง ๆ 4-5 คนครับ
รู้ใหมว่ามันผิดระเบียบ
รู้ครับ
ต่อไปอย่ากระทำอีกนะ
ครับ ผมกำลังจะหันหลังกลับเข้าที่
เดี๋ยวก่อน ผมสะดุ้งอีก นึกในใจว่าเราต้องโดนลงโทษแน่นอน แต่ก็ใจชื้นขึ้นเมื่อวิทยากรบอกว่า
พี่น้องลูกเสือที่รักทุกท่านครับ วันนี้เป็นวันเกิดของเพื่อนลูกเสือเรา ถ้าเขาอยู่ที่บ้านก็คงได้สนุกสนานร่วมกันทำบุญกับครอบครัวอย่างเป็นสุข แต่ด้วยภาระหน้าที่ของลูกผู้ชายที่ชื่อสุรศรีคนนี้ เขาเสียสละแค่ไหนแล้วที่มาทำหน้าที่อยู่ตรงนี้ ขอพี่น้องลูกเสือทุกท่านได้ร่วมอวยพรวันเกิดให้กับเขา ร้องเพลงอวยพรให้เขาได้มีความสุข เชิญครับ
............ แสนสุขสันต์วันเกิดนี้ สวัสดีวันนี้เป็นวันสุขใจ
เป็นมิ่งมงคล ไม่ต้องกวนกระวาย ความสุขจะหลั่งไหล มาให้ แด่ท่าน
จงรับความชื่นบาน สุขสราญรื่นเริงจิตใจและผ่องใสยินดี (ซ้ำ 2 เที่ยว)
ผมยืนน้ำตาซึมอยู่หน้าห้องพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล รู้สึกตัวชาไปหมด อายุโตจนป่านนี้ผมไม่เคยให้ความสำคัญกับวันนี้เลย นอกจากทำบุญตักบาตร ปล่อยนกปล่อยปลาแค่นั้น ไม่เคยคิดที่จะเป่าเทียนตัดเค้กแบ่งใคร ๆ เลย ไม่เคยคิดที่จะจัด แต่สำหรับวันนี้ มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก เพลง ๆ นี่เคยร้องเล่น ๆ กับเด็ก ๆ นักเรียน แต่วันนี้มันเป็นเพลงอวยพรวันเกิดที่สุดแสนจะไพเราที่สุด ลึกซึ้งที่สุดเท่าที่เคยได้ยินได้ฟังมา มันมีทำนองช้า ๆ เนิบ ๆ เศร้ายังไงบอกไม่ถูก
วิทยากรยังพาเพื่อน ๆ ร้องเพลงแฮปปี้เบริดเดย์ อีก 2 รอบ ตบท้าย ด้วยห่อของขวัญอีก 1 กล่อง และที่วิเศษกว่านั้นอีก ตอนเย็นเพื่อน ๆ จะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ภายในรุ่น มันช่างบังเอิญเสียนี่กระไร ครั้งแรกผมคิดในใจว่าจะพากันดื่มกับเพื่อน ๆ สักเล็กน้อยในตอนเย็นเท่านั้น แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ก่อนเดินมานั่งผมกล่าวขอบคุณวิทยากรกับเพื่อน ๆ
มันเป็นวันเกิดที่สุดยอดมากครับ ถ้ารักผม ให้เกียรติผม เย็นนี้ขอเรียนเชิญเพื่อน ๆ ทุกคนครับ ผมจะถือว่าทุกคนเลี้ยงอวยพรผม ขอบคุณทุกคนครับ
เสียงปรบมือเป่าปากดังก้องไปทั่วห้องประชุม แต่ผมหูอื้อซะแล้ว เพราะมัวแต่ดีใจกับงานวันเกิดที่แสนจะเซอร์ไพรส์ มหัสจรรย์ อะไรอย่างนี้