4 ธันวาคม 2552 10:01 น.
สุรศรี
สิบนิ้วข้าขอยอมือไหว้ กษัตริย์ไทยผู้ยศยิ่ง
ในวาระครบรอบ พรรษาเข้าอีกขวบปี
ขอให้เทวาพร้อม อินทร์พรหมเทิงอากาศ
มาส่อยองค์เอกไท้ อวยพรให้อยู่ดี
ขอให้สุขีมั่น พันวษาอย่าให้ขาด
ฝูงพยาธิฮ้าย ให้หายสิ้นสูญสลาย
วรกายไท้ แข็งแฮงองอาจ
ขอให้คุ้มไพร่บ้าน ภายหน้าเมื่อลุน
ฝูงมารฮ้าย อย่าได้มาบังเบียด
อุปสรรคใหญ่น้อย ขวางกั้นอย่าได้มี
ปกครองบ้าน แปลงเมืองให้เฮืองฮุ่ง
ทั่วโลกได้ ยอย้องบาทพระองค์
อย่ามีเหลืองแดงส้ม กลุ่มสีหลายหลาก
ให้มีสีเดียวกัน ฮักแพงกันไว้
คือพี่น้อง บ้านหนึ่งเมืองเดียว
สามัคคี กลมเกลียวเมืองบ้าน
เศรษฐกิจได้ เมืองไทยให้ฟูฟื้น
ค้าขายได้ กำไรล้านหลากมี
เมืองไทยให้ ทันสมัยเทียมโลก
เพราะพระบารมีไท้ แปลงเมืองบ้าน จั่งสุขี พุ้นแล้ว ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ในนามสมาชิกบ้านกลอน
3 ธันวาคม 2552 07:14 น.
สุรศรี
อย่ายอมแพ้
หากวันนี้เราล้มลง และยังคงลุกขึ้นได้
ยังมีหนทางใหม่ รอยยิ้มสดใสอย่าหวาดกลัว
เผชิญความทุกข์หมองหม่น ผจญความืดหมองมัว
หนทางข้างหน้าสลัว อย่าหวั่นอย่ากลัวสิ่งใด
หากวันใดอ่อนแอ ท้อแท้อย่าหวั่นไหว
รวบรวมพลังแรงใจ สู้ต่อไปอย่าสิ้นหวัง
ปัญหาแม้จะหนัก หากหยุดพักคงมีพลัง
ทิ้งท้อแท้ไว้เบื้องหลัง อย่าหยุดยั้งจงก้าวไป
ขอจงอยายอมแพ้ อย่าอ่อนแอแม้จะร้องไห้
จงลุกขึ้นก้าวไป หลักชัยไม่ไกลเกินจริง
สุรศรี
2 ธันวาคม 2552 07:40 น.
สุรศรี
อมพระมาพูด
เธอเดินมาหาทำหน้าเศร้า เธอบอกว่าเราไปกันไม่ได้
เธอบอกว่าฉันดีเกินไป ที่จะสนใจคนอย่างเธอ
คำพูดเธอนั้นมันง่ายดี อย่างโน้นอย่างนี้ทำหน้าเซ่อ
แกล้งบีบน้ำตาให้ล้นเอ่อ จ้างก็ไม่เผลอไปเชื่อใจ
แสร้งทำตนเป็นคนดี บอกไม่มีไม่มีคนใหม่
เธออยากหยุดพักหัวใจ ไม่อยากให้ใครมาพัวพัน
อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ หน้าเนื้อใจเสืออย่างนั้น
ใครหลงเชื่อฟังก็เจ็บพลัน อกหักอย่างฉันนั้นเคยบอก
ถึงแม้ว่าฉันยังรักเธอ แต่จะไม่เผลอให้เธอหลอก
รู้ว่าตัวฉันมันกระจอก จะไม่ช้ำชอกอีกต่อไป
พรุ่งนี้จะหนีไปให้ไกล คนไร้น้ำใจเหมือนอย่างเธอ
แสร้งทำตนเป็นคนดี จะไม่มีไม่มีเล้วเออ
ผู้ชายใจซื่อหน้าเซ่อเซ่อ จะเผลอเชื่อเธออีกต่อไป
อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ หน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้
ประวัติโชกโชนเชือดใจ ผู้ชายไทยมาแล้วกี่คน
อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ หน้าใสใจเสือไร้เหตุผล
เธอช่างหน้าด้านหน้าทน หลอกลวงผู้คนจนนับไม่ไหว
1 ธันวาคม 2552 06:59 น.
สุรศรี
มีเรื่องเล่าว่า แต่ครั้งก่อนมา ยังมีเด็กสาว
ไปเล่นที่วัด ตามนัดครั้งคราว ตามเรื่องตามราว เด็กเด็กชาวกัน
วันหนึ่งก็มา เห็นต้นพุทรา มีลูกดกนั่น
ก็ปีขึ้นขึ้นไป เก็บกินทันควัน สนุกเมามัน ไม่หันลงมา
เผอิญหลวงพี่ ลอดผ่านพอดี แหงนจ้องมองตา
เรียกลงทันใด แถมให้เงินตรา ยี่สิบบาทมา ซื้อกางเกงใส่
เด็กสาวรีบกลับ วิ่งลับไปบ้าน อวดแม่เร็วไว
หนูได้เงินนี่ หลวงพี่ท่านให้ ซื้อกางเกงใน ใส่ให้ดิบดี
ผู้แม่คิดอยาก คงได้เงินมาก เราโตกว่านี่
รีบวิ่งไปวัด ปีนป่ายทันที เผอิญหลวงพี่ เดินผ่านทันใด
แหงนหน้าขึ้นมอง สายตาจับจ้อง เรียกลงไวไว
ให้เงินสองบาท ไปตลาดเร็วไว ซื้อมีดโกนให้ ได้สะอาดตา
นิทานเรื่องนี้ มีข้อคิดดี ย้ำเตือนอุรา
ทำอะไรเหมือนกัน ผลมันออกมา ย่อมได้คุณค่า ที่ไม่เท่ากัน
สุรศรี
หน้าส่วนตัว
1593
