31 ตุลาคม 2552 19:18 น.
สุรศรี
สุขสันต์วันเกิด
รัตติ เยือนยังผ่านพ้น ยามสาย
กร ย่อมทำให้หาย หม่นไหม้
กิจ การจึ่งขจรขจาย เรื่องรุ่ง
ขยัน เถิดทุกข์หากไร้ เพราะด้วยสองมือ
รัตติกาลที่มืดมัว ซึมสลัวย่อมหายไป
เรืองรุ่งอรุโณทัย ปัจจุสมัยได้มาเยือน
เมื่อรุ่งทิวามา ถึงสายัณห์ตะวันเคลื่อน
ราตรีมิลบเลือน ไม่แชเชือนเลือนลับไป
มืดแล้วยังสว่าง แม้ยามห่างยังชิดใกล้
มีทุกข์แล้วสุขใจ ยามสุขได้หวนกลับมา
อันมนุษย์สุดประเสริฐ จะเลอเลิศด้วยปัญญา
มันสมองและสองขา ยืนทายท้าฝนแดดลม
มีมือมีสิบนิ้ว แม้ยามหิวยังไม่ล้ม
หนึ่งใจหลายอารมณ์ คอยกราบก้มยามสมควร
มือใจและแขนขา ยังแกร่งกล้าท้าทั้งมวล
อุปสรรคยากทั้งมวล จะมลายหายทันใด
มือทำได้ทุกสิ่ง ทำจริงจริงอย่างตั้งใจ
กิจการงานน้อยใหญ่ สำเร็จได้ดังใจปอง
รุ่งเรืองเกียรติเฟื่องฟุ้ง ยศศักดิ์สูงมิเป็นสอง
ร่ำรวยทรัพย์เนืองนอง ชนทั้งผองแซ่ซ้องกัน
เพราะด้วยมือน้อยน้อย ทุกข์หลุดลอยลาภอนันต์
รัตติกร กิจขยัน จะสมปองด้วยสองมือ
ให้ น้องไก่ รัตติกร กิจขยัน
สุรศรี
31 ตุลาคม 2552 19:16 น.
สุรศรี
ค่ำคืน
ดึกดื่นค่ำคืนทุกทิศ
มืดมิดสีดำคล้ำทั่ว
ฟ้ามืดดินเงียบรอบตัว
แมงไม้เมามัวร้องระงม
ดาวหม่นส่องแสงริบหรี่
ปฐพีวังเวงผสม
หมอกเหมยน้ำค้างพร่างพรม
ไร้ลมแรงพัดกวัดไกว
เสียงเกราะเคาะดังฟังแว่ว
ดึกแล้วผู้คนหลับใหล
วัวควายฟืดฟาดหายใจ
เรไรกรีดเสียงเพียงเพลง
วิญญาณสรรพสัตว์ลอยล่อง
เที่ยวท่องนภารีบเร่ง
จิตสำนึกไร้ร่างตัวเอง
ใฝ่ฝันบรรเลงเป็นไป
หอมกลิ่นความตายส่ำสัตว์
ถึงคราวิบัติฤๅไฉน
โลกสูญทุกสิ่งบรรลัย
เพราะไร้หนทางเยียวยา
สุรศรี
31 ตุลาคม 2552 19:13 น.
สุรศรี
ข้อคิดเรื่องกีฬา
กีฬาสีศรีกีฬาอยู่ที่ไหน
อยู่ที่ชัยที่แพ้แค่แข่งขัน
หรืออยู่ที่สนุกสนานสำราญกัน
หรืออยู่ที่เงินทองของมากมี
ศรีกีฬา กีฬาสีมีมากนัก
อยู่ที่รักเพื่อนพ้องรักน้องพี่
รักฝึกฝนรักอดทนรักสามัคคี
รักการมีน้ำใจรักกีฬา
รู้ว่าแพ้ก็ให้รู้ใยจึงแพ้
รู้ว่าแก้ตรงไหนให้ศึกษา
รู้ฝึกฝนรู้อดทนรู้เวลา
รู้กติการู้กฎรู้ครรลอง
รู้ชนะก็ให้รู้ใยชนะ
มีมานะฝึกซ้อมพร้อมทั้งผอง
รู้กำลังยิ่งใหญ่ใช่ลำพอง
หยิ่งผยองหลงใหลในตัวตน
รู้อภัยเสียบ้างไม่พลั้งเผลอ
รู้จักคิดตรองไตร่ในเหตุผล
เปิดใจกว้างมีปัญหาปรึกษาคน
เกิดเป็นคนมีน้ำใจในกีฬา
อันกีฬานั้นคนเป็นคนคิด
ฝึกจิตฝึกวินัยนั้นให้กล้า
และวินัยฝึกคนให้ใจพัฒนา
สร้างกีฬาเพื่อให้จิตใจงาม
สุรศรี
30 ตุลาคม 2552 14:54 น.
สุรศรี
ยิ้มกลางสายฝน
เย็น....ฝนพรำพร่างพรูสู่พฤกษา
พรมไม้ป่า สดใสในวสันต์
หัวใจเรา ฉ่ำชื่นเช่นดังคืนวัน
ฝันและใฝ่โลกใหม่ต้องเป็นของเรา
ยามฝนหลั่ง เมฆบังบดทิวเขา
ยามเห็นเจ้า เปียกปอนตอนใกล้สาง
พบคนจริง ยิ่งยงคู่คงเส้นทาง
เห็นผู้สร้าง ความทรงจำ มิเลือนจากใจ
ยืนหยัดทะนง คู่คงเส้นทางยืดเยื้อ
ยิ้ม...เพื่อความฝันใกล้บรรลุชัย
ยามเห็นหน้า ต้องตาสื่อความหมาย
จับมือทักทาย ส่งยิ้มกลางสายฝน
พบความจริง ยิ่งหมายมั่นในกมล
หนทางสู้....สู่ชัยมิไกลจากเรา
หงา คาราวาน
บรรยากาศร้อน ๆ แบบนี้ขอมอบเพลง ๆ นี้
แด่สมาชิกทุดท่านครับ
พิเศษสำหนับน้อง นู๋อ้วน ครับ
30 ตุลาคม 2552 14:19 น.
สุรศรี
เกลียดฟ้า
ใยจึงเกลียดจึงโกรธพิโรธฟ้า
ขอตอบว่ายามเธอแลบแปลบแปลบนั่น
เหมือนเอามีดกรีดใจให้จาบัลย์
เพราะว่าฉันไม่กล้าโทรหาเธอ
เกลียดฝน
ฉันเกลียดฝนหล่นพรำชุ่มฉ่ำฟ้า
มันหล่นมาเสียงดังถูกสังกะสี
อยากจะกลั้นใจตายวายชีวี
ไม่ได้ยินเสียงที่เธอโทรมา
หน้าส่วนตัว
1077
