9 พฤศจิกายน 2552 11:10 น.
สุรศรี
ใจผิดไหมที่แบ่งให้ อีกคน
คิดวุ่นวายในกมล มืดด้าน
แม้ทานอิ่มยังสับสน หิวอีก
มีรักอีกสักล้าน ชั่วช้าฤๅไฉน
สุรศรี
8 พฤศจิกายน 2552 18:05 น.
สุรศรี
นิทานเรื่องนี้ยังไม่จบครับ
ช่วยกันหน่อยครับ
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานผ่านมานนี้
แถวนี้มีชาย "มา"อยู่อาศัย
กับ "ดีด้า"หมาน้อยคู่ดวงใจ
และ"เรไร"สุดสวยอยู่ด้วยกัน
สุรศรี
เมื่อไม่นานมานี้มีไฟไหม้
ไม่มีใครรอดตายกายมอดมั่น
หมาก็ร่างเกรียมไฟหนีไม่ทัน
บัดนี้ควันเริ่มจางทุกอย่างจบ
Khuad Kao
กล่าวถึงพระฤๅษีผู้วิเศษ
เรียนพระเวทย์ทั่วไปในพิภพ
มีวิชาแก่กล้าผ่านมาพบ
ยังไม่จบเปิดแผ่นสองต้องติดตาม
สุรศรี
พระฤาษีเป่าคาถามหาประลัย
ชุบชีวิตขึ้นใหม่ได้ทั้งสาม
พากันไปใช้ชีวิตในอาราม
คอยติดตามฤาษีผู้มีคุณ
เสมอจุก
นายมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไชย่า
ภรรยาทำผมใหม่เป็นวัยรุ่น
"อิสซาเบล..ไลล่า" หน้าละมุล
ส่วนจอมจุ้นดีด้า หมาเหมือนเดิม
สุรศรี
จะมาแต่งต่อสักหน่อย
เจอสระ เ-ิม เลยอ่านเฉยๆดีกว่า อิอิ
กิตติกานต์
เธอเดินมาท่าระหงส์ดูทรงเด่น
หน้าตาทะเล้นเล่นพิลึกฮึกเหิม
ทั้งแยกเขี้ยวเลี้ยวครางทำอย่างเดิม
เหลือเพียงเริ่มตบหน้าเวลานอน (ละเมอ) อิอิ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
สองวันก่อนไชย่าไปล่าเป็ด
มาแกงเผ็ดพริกไทยไฟอ่อนอ่อน
กลิ่นหอมฉุยมาแต่ไกล.. ให้บังอร
ไลล่านอนกลางวันไม่ทันลุก
เสียง บ็อก บ็อกดีด้าหมามันเห่า
เห็นเพียงเงามาแต่ไกลไอ ขลุกขลุก
รีบไปบอกทรามวัยใยไม่ลุก
ถึงจะปลุกเท่าไรไม่ไหวติง.........
แย่แล้วละครับเธอเป็นอะไรไม่รู้ครับ
เรียก1669 ดีไหมนี่
สุรศรี
6 พฤศจิกายน 2552 11:34 น.
สุรศรี
เห็นดวงเดือนเหมือนเช่นเห็นใบหน้า
เห็นดวงตาเหมือนเช่นเห็นความฝัน
เห็นรอยยิ้มเหมือนเช่นเห็นตะวัน
เห็นเธอนั้นเหมือนเช่นเห็น...พิซซ่า
พบหน้าเธอทีไรใจมันหวิว
ท้องมันหิวปากเรียกมันเพรียกหา
ใจมันร่ำปากมันร้องก้องออกมา
แวะป้ายหน้าเคเอฟซีดีเหมือนกัน
สุรศรี
4 พฤศจิกายน 2552 08:09 น.
สุรศรี
ผมเคยให้เด็ก ๆ นักเรียนเล่านิทานต่อ ๆ กันโดย
ไม่ได้คำนึงถึงโครงเรื่องมากนัก วันนี้ผมอยากได้นิทาน
ประเภทกลอน ที่เป็นบทกลอน ช่วยด้วยนะครับ
คนละบทครับ ถือว่าร่วมสนุก เป็นวิทยาทานด้วย
ขอบคุณครับ
สุรศรี
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานผ่านมานนี้
ในแถบนี้มีชาย "มา"อยู่อาศัย
กับ "ดีด้า"หมาน้อยคู่ดวงใจ
และ"เรไร"สุดสวยอยู่ด้วยกัน
เมื่อไม่นานมานี้......................
3 พฤศจิกายน 2552 08:17 น.
สุรศรี
ใครมาเป็นเจ้าเข้าครอง
คงจะต้องบังคับขับไส
เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำร่ำไป
ตามนิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย
เขาจะเห็นแก่หน้าค่าชื่อ
เขาจะถือตามพงศ์พันธุ์นั้นอย่าหมาย
ไหนจะต้องเหนื่อยยากลำบากกาย
ไหนจะอายทั่วทั้งโลกา
ของเก่า
ใครมาเป็นเพื่อนต้องลอง
เลี้ยงฉลองเบียร์เหล้าเป็นวิสัย
ไม่บังคับแต่ควรมีเป็นวินัย
ตามนิสัยเป็นเพื่อนกินเพื่อนกัน
จะเห็นแก่หน้าตานั้นหาไม่
ไม่สนใจขอได้กินเป็นแม่นมั่น
ถ้าไม่มีกับแกล้มสิสำคัญ
เขาจะหยันเย้ยเยาะให้อับอาย
ไปหยิบยืมเงินมาก็ไม่หวั่น
เลี้ยงเหล้าเพื่อนนั้นไม่ฉิบหาย
แม้ไม่ได้โกรธกันจนวันตาย
จะวอดวายทั่วทั้งโลกา
ของใหม่
สุรศรี
2 พย. 52
หน้าส่วนตัว
1083
