14 พฤศจิกายน 2552 11:17 น.
สุรศรี
ละครชีวิต
จากแดนอีสานบ้านเกิด เมืองนอน
มาเล่นบทละคร ชีวิตเศร้า
ดุจดั่งนกจากคอน คงเปลี่ยว
จำสู่เมืองกรุงเข้า มุ่งหน้าหางาน
ทนอาบเหงื่อต่างน้ำ สู้ทน
ชีวิตของคนจน ต่ำต้อย
ทำงานดั่งเครื่องยนต์ กลจักร
มีค่าแรงเพียงน้อย เจียดให้บ้านนา
สู้หมดแรงอ่อนล้า โรยแรง
เศรษฐกิจข้าวของแพง สุดซื้อ
มิจฉาชีพดุจเมืองแห่ง กรุงเถื่อน
คอยฉกชิงแย่งยื้อ ดักปล้นทำลาย
โอ้กรุงเทพเมืองเทพฟ้า อมร
สมดั่งมหานคร เทพฟ้า
รถราเกือบล้านจร ถนนติด
ควันพิษส่งชีพให้ โรคร้ายรุกรุม
โอ้กรุงเทพเมืองเทพฟ้า อมร
โอ้สวรรค์มหานคร เทพฟ้า
เมืองนรกของคนจร จนยาก
เมืองแห่งศิวิไลซ์บ้า เศษสิ้นวัตถุนิยม
กลับแดนอีสานบ้านเกิด เมืองนอน
ลาก่อนมหานคร โหดไร้
ลบภาพเที่ยวหลอกหลอน ยามหลับ แม้ตื่น
แม้ขัดสนจนไซร้ อย่าได้พบพาน
ขวัญเอยขวัญเจ้าสู่ ร่างเรือน
ไร้ทุกข์สุขมาเยือน ร่างเจ้า
ทุกคนเปรียบเสมือน เครือญาติ
ฝ้ายผูกแขนแน่นเข้า ผูกแก้ขวัญหาย
สุรศรี
13 พย.52
14 พฤศจิกายน 2552 09:27 น.
สุรศรี
นิทานไม่รู้จบ 4
นิทานเรื่องนี้ยังไม่จบครับ
ช่วยกันหน่อยครับ
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานผ่านมานนี้
แถวนี้มีชาย "มา"อยู่อาศัย
กับ "ดีด้า"หมาน้อยคู่ดวงใจ
และ"เรไร"สุดสวยอยู่ด้วยกัน
สุรศรี
เมื่อไม่นานมานี้มีไฟไหม้
ไม่มีใครรอดตายกายมอดมั่น
หมาก็ร่างเกรียมไฟหนีไม่ทัน
บัดนี้ควันเริ่มจางทุกอย่างจบ
Khuad Kao
กล่าวถึงพระฤๅษีผู้วิเศษ
เรียนพระเวทย์ทั่วไปในพิภพ
มีวิชาแก่กล้าผ่านมาพบ
ยังไม่จบเปิดแผ่นสองต้องติดตาม
สุรศรี
พระฤาษีเป่าคาถามหาประลัย
ชุบชีวิตขึ้นใหม่ได้ทั้งสาม
พากันไปใช้ชีวิตในอาราม
คอยติดตามฤาษีผู้มีคุณ
เสมอจุก
นายมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไชย่า
ภรรยาทำผมใหม่เป็นวัยรุ่น
"อิสซาเบล..ไลล่า" หน้าละมุล
ส่วนจอมจุ้นดีด้า หมาเหมือนเดิม
สุรศรี
จะมาแต่งต่อสักหน่อย
เจอสระ เ-ิม เลยอ่านเฉยๆดีกว่า อิอิ
กิตติกานต์
เธอเดินมาท่าระหงส์ดูทรงเด่น
หน้าตาทะเล้นเล่นพิลึกฮึกเหิม
ทั้งแยกเขี้ยวเลี้ยวครางทำอย่างเดิม
เหลือเพียงเริ่มตบหน้าเวลานอน (ละเมอ) อิอิ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
สองวันก่อนไชย่าไปล่าเป็ด
มาแกงเผ็ดพริกไทยไฟอ่อนอ่อน
กลิ่นหอมฉุยมาแต่ไกล.. ให้บังอร
ไลล่านอนกลางวันไม่ทันลุก
เสียง บ็อก บ็อกดีด้าหมามันเห่า
เห็นเพียงเงามาแต่ไกลไอ ขลุกขลุก
รีบไปบอกทรามวัยใยไม่ลุก
ถึงจะปลุกเท่าไรไม่ไหวติง.........
แย่แล้วละครับเธอเป็นอะไรไม่รู้ครับ
เรียก 1669 ดีไหมนี่
สุรศรี
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอพาสยบพบฤาษี
ปฐมพยาบาลเบื้องต้นคงพ้นพลี
หรือไชย่าไม่มีวิธีพยาบาล
วันสุข
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอให้ฤาษีเป่าทุกสิ่ง
ไชย่านี่นะแย่จริงจริง
ไม่ดูแลแม่ยอดหญิงให้ดีดี
ยังไม่ฟื้นนะคะ
วันสุข
โทรเรียกหว๋อหมอตรวจสำรวจผล
ฤาหน้ามลก่นล่าคราไล่วิ่ง
แล้วจึงจุกลุกยากลำบากจริง
อย่าปล่อยทิ้งติงบอกออกจากใจ
อิอิ....กว่าจะหาที่ลงได้ น้อง ๆ เนี่ย....
ช่างสรรหานะคะ
ปรางทิพย์
ฤๅว่าเป็นไข้หวัดสองพันเก้า
หรือเมียเราแพ้ท้องไม่รู้ได้
คุณหมอครับช่วยด้วยช่วยไวไว
ค่ารักษาเท่าไรไม่ว่ากัน
สุรศรี
ไม่เป็นไรมากหรอกจะบอกให้
แค่เป็นไข้มีน้องท้องแค่นั้น
สามเดือนแล้วยอดแก้วดวงชีวัน
อย่าขยันจงพักผ่อนนอนให้พอ
เสมอจุก
เกิดไฟไหม้อีกแล้วที่แถวนี้
เผาทุกอย่างที่นี่ไม่เหลือหลอ
ทั้งคน,หมาเกรียมไหม้ไฟเคลียคลอ
ฤาษีก็ถูกย่างทุกอย่างจบ
ขวดเก่า
กี่วันแล้วไชย่าคิดผ่าเหล่า
ผัดขี้เมาให้บังอรกลับนอนนิ่ง
เจ้าดีด้ามาเห่าเหมือนเป่าลิง
เหมือนจะยิ่งทำไชย่าหาสูตรลอง
*จึงโทรฯถามร้านอาหารชื่อ (จานด่วน)
คล้ายจะป่วนกุ๊ก-กุ๊ก จุกสมอง (คิดมะออก อิอิ)
ผัดสูตรไหนให้บังอรมาย้อนมอง
กุ๊กเลยต้องบอกสูตรใหม่ให้ผัดส้นตรีน (อิอิ แรงไปไหม 555+)
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
โขลกกระเทียมพริกสดพอให้แหลก
ตั้งไฟแรกตั้งน้ำมันคั่วให้สิ้น
เหยาะน้ำปลาซอสน้ำตาลเหลืองน่ากิน
ผัดอุ้งตีนพริกไทยอ่อนร้อนเต็มจาน
ตักข้าวสวยสีนวลขาวมีสาวเสิร์ฟ
มันน่าเปิบเป็นกับแกล้มรสแสบซ่าน
มีเหล้าขาวสักขวดดวดสำราญ
ร่ำกวีกับเราท่านมันน่าลอง
สุรศรี
ขอเป็นคนอ่านก็แล้วกันนะคะ
จบตรงเหล้าขาวนี่กระมังคะ
เพียงพลิ้ว
ตักข้าวสวยสีนวลขาวมีสาวเสิร์ฟ
มันน่าเปิบเป็นกับแกล้มรสแสบซ่าน
มีเหล้าขาวสักขวดดวดสำราญ
ร่ำกวีกับเราท่านมันน่าลอง
สุรศรี
โถ..มัวมองสาวสวยและหมวยอึ๋ม
เมียนั่งซึมหน้างอคอยรอถอง
ถีบผีวจอมเจ้าชู้ลงไปกอง
แล้วเรียกน้อง....หิ้วปีกไป..ใส่ท้ายรถ..
ป้าปลา
มองเหล้าขาวสาวเสิร์ฟมิเลิฟพี่
วิสกี้ดีหน่อยค่อยฉลอง
สั่งมิกเซอร์เธอหน่อยดั่งคอยจอง
ชวนพวกพ้องลองแจมกับแกล้มไทย
ปรางทิพย์
*เป็นนิทานหลายบทหลากรสชาติ
แต่ว่าขาดเงินมาเลยหน้าหมอง
ได้แต่กลืนน้ำลายหมายลิ้มลอง
แต่เจ้าของยกจานหนีไม่ฟรีเลย
*สุรศรีตักข้าวราวหิวโหย
เราจะโวยร้องไปได้แค่ เหวย
นี่น้ำใจไม่ชวนกันกระนั้นเลย
ล่ะโธ่เอ๋ยของแซ่บหลาย...เราจ่ายตังค์ อิอิ
ลง งงๆๆ บทแรกบอกไม่มีเงิน บทสองบอก เราจ่ายตังค์
เห้ออ มุขไม่ฮา พาเพื่อนเซ็ง อิอิ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ไลล่าก่อนมาอยู่ที่ป่านี้
เคยเป็นสาวออฟฟิศที่มีความหลัง
มาเที่ยวป่าเกิดพลัดหลงคงพะวัง
ตอนนั้นยังเป็นสาวสวยนวยเงินทอง
ไชย่าพบประสบพักตร์รักจนหลง
ในป่าดงกลางป่าสองต่อสอง
จนได้เสียเป็นเมียมาครอบครอง
จนนวลน้องตั้งท้องตามที่กล่าวมา
ญาติตามหาปานว่าพลิกแผ่นดิน
ข่าวลงเหน็ตทีวีสิ้นจจนทั่วหน้า
จ้างนายพรานติดตามทุกเวลา
เดี๋ยวนี้ใกล้เจอหน้าไลส่าแล้ว
สุรศรี
13 พฤศจิกายน 2552 16:04 น.
สุรศรี
ก็เคยสัญญา
เราเคยสัญญากันเป็นมั่นเหมาะ
จะหัวเราะร้องไห้จะไม่หวั่น
จะอดจะอิ่มยิ้มให้กัน
เธอกับฉันก้าวไปไม่หวั่นเกรง
ภูเขาสูงขวางหน้าจะฝ่าข้าม
ฝ่าพงหนามใครเขาเฝ้าข่มเหง
เสียงด่าทอเยาะหยันนั่นคือเพลง
เจอนักเลง.....วิ่งให้ทัน ....กันก้พอ
สุรศรี
11 พฤศจิกายน 2552 13:01 น.
สุรศรี
นิทานไม่รู้จบ 3
นิทานเรื่องนี้ยังไม่จบครับ
ช่วยกันหน่อยครับ
กาลครั้งหนึ่งซึ่งไม่นานผ่านมานนี้
แถวนี้มีชาย "มา"อยู่อาศัย
กับ "ดีด้า"หมาน้อยคู่ดวงใจ
และ"เรไร"สุดสวยอยู่ด้วยกัน
สุรศรี
เมื่อไม่นานมานี้มีไฟไหม้
ไม่มีใครรอดตายกายมอดมั่น
หมาก็ร่างเกรียมไฟหนีไม่ทัน
บัดนี้ควันเริ่มจางทุกอย่างจบ
Khuad Kao
กล่าวถึงพระฤๅษีผู้วิเศษ
เรียนพระเวทย์ทั่วไปในพิภพ
มีวิชาแก่กล้าผ่านมาพบ
ยังไม่จบเปิดแผ่นสองต้องติดตาม
สุรศรี
พระฤาษีเป่าคาถามหาประลัย
ชุบชีวิตขึ้นใหม่ได้ทั้งสาม
พากันไปใช้ชีวิตในอาราม
คอยติดตามฤาษีผู้มีคุณ
เสมอจุก
นายมาเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไชย่า
ภรรยาทำผมใหม่เป็นวัยรุ่น
"อิสซาเบล..ไลล่า" หน้าละมุล
ส่วนจอมจุ้นดีด้า หมาเหมือนเดิม
สุรศรี
จะมาแต่งต่อสักหน่อย
เจอสระ เ-ิม เลยอ่านเฉยๆดีกว่า อิอิ
กิตติกานต์
เธอเดินมาท่าระหงส์ดูทรงเด่น
หน้าตาทะเล้นเล่นพิลึกฮึกเหิม
ทั้งแยกเขี้ยวเลี้ยวครางทำอย่างเดิม
เหลือเพียงเริ่มตบหน้าเวลานอน (ละเมอ) อิอิ
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
สองวันก่อนไชย่าไปล่าเป็ด
มาแกงเผ็ดพริกไทยไฟอ่อนอ่อน
กลิ่นหอมฉุยมาแต่ไกล.. ให้บังอร
ไลล่านอนกลางวันไม่ทันลุก
เสียง บ็อก บ็อกดีด้าหมามันเห่า
เห็นเพียงเงามาแต่ไกลไอ ขลุกขลุก
รีบไปบอกทรามวัยใยไม่ลุก
ถึงจะปลุกเท่าไรไม่ไหวติง.........
แย่แล้วละครับเธอเป็นอะไรไม่รู้ครับ
เรียก1669 ดีไหมนี่
สุรศรี
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอพาสยบพบฤาษี
ปฐมพยาบาลเบื้องต้นคงพ้นพลี
หรือไชย่าไม่มีวิธีพยาบาล
วันสุข
แล้วใยไม่พาเธอไปหาหมอ
หรือจะรอให้ฤาษีเป่าทุกสิ่ง
ไชย่านี่นะแย่จริงจริง
ไม่ดูแลแม่ยอดหญิงให้ดีดี
ยังไม่ฟื้นนะคะ
วันสุข
โทรเรียกหว๋อหมอตรวจสำรวจผล
ฤาหน้ามลก่นล่าคราไล่วิ่ง
แล้วจึงจุกลุกยากลำบากจริง
อย่าปล่อยทิ้งติงบอกออกจากใจ
อิอิ....กว่าจะหาที่ลงได้ น้อง ๆ เนี่ย....
ช่างสรรหานะคะ
ปรางทิพย์
ฤๅว่าเป็นไข้หวัดสองพันเก้า
หรือเมียเราแพ้ท้องไม่รู้ได้
คุณหมอครับช่วยด้วยช่วยไวไว
ค่ารักษาเท่าไรไม่ว่ากัน
สุรศรี
ไม่เป็นไรมากหรอกจะบอกให้
แค่เป็นไข้มีน้องท้องแค่นั้น
สามเดือนแล้วยอดแก้วดวงชีวัน
อย่าขยันจงพักผ่อนนอนให้พอ
เสมอจุก
เกิดไฟไหม้อีกแล้วที่แถวนี้
เผาทุกอย่างที่นี่ไม่เหลือหลอ
ทั้งคน,หมาเกรียมไหม้ไฟเคลียคลอ
ฤาษีก็ถูกย่างทุกอย่างจบ
ขวดเก่า
กี่วันแล้วไชย่าคิดผ่าเหล่า
ผัดขี้เมาให้บังอรกลับนอนนิ่ง
เจ้าดีด้ามาเห่าเหมือนเป่าลิง
เหมือนจะยิ่งทำไชย่าหาสูตรลอง
*จึงโทรฯถามร้านอาหารชื่อ (จานด่วน)
คล้ายจะป่วนกุ๊ก-กุ๊ก จุกสมอง (คิดมะออก อิอิ)
ผัดสูตรไหนให้บังอรมาย้อนมอง
กุ๊กเลยต้องบอกสูตรใหม่ให้ผัดส้นตรีน (อิอิ แรงไปไหม 555+)
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
โขลกกระเทียมพริกสดพอให้แหลก
ตั้งไฟแรกตั้งน้ำมันคั่วให้สิ้น
เหยาะน้ำปลาซอสน้ำตาลเหลืองน่ากิน
ผัดอุ้งตีนพริกไทยอ่อนร้อนเต็มจาน
ตักข้าวสวยสีนวลขาวมีสาวเสิร์ฟ
มันน่าเปิบเป็นกับแกล้มรสแสบซ่าน
มีเหล้าขาวสักขวดดวดสำราญ
ร่ำกวีกับเราท่านมันน่าลอง
สุรศรี
11 พฤศจิกายน 2552 08:23 น.
สุรศรี
แต่....รักฉันยาว
หากจะถามว่ารักสักแค่ไหน
ขอให้ไปนับดาวพราวพร่างฟ้า
นับเม็ดทรายที่ชายหาดดาษดา
ลมหายใจทุกเวลาทุกนาที
หากจะถามเหตุใดใจถึงรัก
ตอบยากนักเรื่องใจอะไรนี่
รักเส้นผมรักรอยยิ้มรักวจี
รักเงินที่เธอให้ยืมลืมไม่ลง
รักที่ได้ใกล้ชิดสนิทแนบ
รักส้มตำรสแซบจนไหลหลง
รักที่โทรมาหายามพะวง
รักมั่นคงเพราะเธอรักสลักใจ
หากจะถามรักฉันนานไหมหนอ
อันนี้ก็ขอบอกตอบไม่ได้
ตราบที่ฉันยังมีลมหายใจ
ตราบที่เงินมีให้ไถเท่าไรกัน
สุรศรี
หน้าส่วนตัว
883
