22 เมษายน 2547 15:20 น.
สุพัตรา
แม้ไม่ได้พบหน้า
แต่เชื่อเถอะว่ายังคิดถึงเสมอ
ยังห่วงใยแม้ไม่เจอ
ยังคิดถึงเธอตลอดไป
เพียงความคิดถึง
แค่อยากให้รู้ซึ้งและเข้าใจ
ถ้าไม่รัก ก็คงไม่หวั่นไหว
ถ้าไม่ห่วงใย ก็คงไม่คิดถึง
21 เมษายน 2547 04:17 น.
สุพัตรา
คำอวยพรจากใจ
หาใช่เนื่องในวันพิเศษอะไรที่ไหน
แต่เป็นความรู้สึกดีๆจากคนจริงใจ
มอบให้ใครที่ฉันหวังดี
ขอให้เธอสุขสมหวัง
ในทุกอย่างในวันนี้
ขอให้เดินทางไปกับเขาด้วยดี
ในวันที่ไม่มีฉันคนนี้ห่วงใย
ให้เธอกับเขาเข้าใจกันทุกอย่าง
ให้เขารักเธอทุกวินาที
เหมือนที่ฉันคนนี้รักเธอ....
21 เมษายน 2547 04:06 น.
สุพัตรา
เรียงร้อยทุกความรู้สึกจากใจ
ผ่านถ้อยคำใสใสในใจฉัน
เขียนเป็นกลอนซึ้งซึ้งสื่อถึงกัน
เชื่อมโยงความผูกพันฉันสู่เธอ
เรียงร้อยทุกความรู้สึกด้วยความรัก
ทักอักษรแทนความแน่นหนัก รักเธอเสมอ
อยากดูแลแคร์ใจแม้ไกลเธอ
คอยห่วงใยเสมอจากนี้ และตลอดไป
21 เมษายน 2547 02:00 น.
สุพัตรา
....ไกลกันเกินไป...
สำหรับสองใจที่ผูกกันไว้นั้น
อุปสรรคมากมายขวางกั้น
ทำให้ความผูกพันระหว่างเรานั้นจืดจาง
ไม่เคยดูแลเอาใจใส่
ยามหัวใจสองเรานั้นไกลห่าง
ใจสองใจ...อาจไปไม่ถึงปลายทาง
เพราะความเหินห่างอาจทำให้ร้างลาไกล
อยู่ห่างกันคนละฟ้า
ไม่สามารถรู้ได้ว่าอีกใจอยู่ที่ไหน
มีเพียงแต่ความคิดถึงส่งให้ไป
แต่ไม่รู้ว่าอีกใจ....จะได้รับไหมคนดี
หากได้รับแล้วช่วยตอบหน่อย
อย่าปล่อยให้ใจดวงน้อยคอยอยู่อย่างนี้
นานเกินไป..หากไม่ได้คำตอบสักที
ก้อไม่รู้ว่าใจดวงนี้จะเป็นเช่นไร?!!