12 ธันวาคม 2547 19:38 น.
สุพัตรา
อย่าอยู่กับฉันด้วยความสงสาร
ยิ่ง เนื่นนานความร้าวราน อาจเกินจะรับไหว
อย่าเลี้ยงความรักดพียงแค่ลมปากที่พูดไป
หากเห็นฉันหมดความหมาย
ก็ควรจากไปไม่จำเป็นอะไรต้องฝืนทน
24 เมษายน 2547 15:49 น.
สุพัตรา
หากต้องการความหวานไหว
คงหาไม่ได้จากผู้หญิงคนนี้
หากมองหาเจ้าหญิงผู้แสนดี
คงมาตามผิดที่แล้วละคุณ
เย็น เย็น ชา ชาแบบนี้ที่เห็น
เป็นแบบนี้ที่เป็น...แบบที่เธอไม่คุ้น
ก็เป็นเรื่องของคุณไม่เป็นไร
แม้เป็นคนแข็ง ๆ
หากผลักแรง ๆ ก็ล้มได้
สำคัญตรงนี้ผู้หญิงไม่แสนดีมีหัวใจ
ก้อนไม่โตเท่าไหร่
แต่รักเธอได้เต็ม เต็มดวง
24 เมษายน 2547 15:40 น.
สุพัตรา
เพราะเธอคือคนนั้นที่ฉันหวัง
เพราะเธอคือพลังพร้อมสรรค์สร้าง
เพราะฌะอให้โอกาสคนหลงทาง
จึงอยากมีเธอเคียงข้างตลอดไป
เพราะเธอเป็นเช่นนี้ไม่มีแสร้ง
เธอไม่แกล้งให้ครั่ไคล้
เพราะเธอคนหนึ่งซึ่งจริงใจ
เป็นอย่างไรก็อย่างนั้นทุกวันมา
เพราะเธอเพียงเอ่ยคำหวาน ๆ นาน ๆ ครั้ง
ไม่กี่ทีแต่ก็ยังซึ้งเกินกว่า
คำนับร้อยจากคนที่ลวงตา
ไม่อาจซึ้งไม่รู้ค่าไม่จดจำ
เพราะเธอเป็นคนนี้ที่ฉันรัก
อย่างแน่นหนักว่ารักต่อฉันขอย้ำ
แม้นเป็นเพียงคนที่เธอไม่เคยจำ
ก็จะรักทั้งที่ซ้ำ...อยู่ลำพัง
22 เมษายน 2547 15:33 น.
สุพัตรา
ถึงแม้ห่างกันคนละฟากฟ้า
แต่ขอให้รู้ว่าคิดถึงเสมอ
ถึงแม้ไม่มีวันจะได้เจอ
แต่จำไว้นะเออ ดวงจัยนี้ยังมีเธอ
ขอบคุณความรักที่เธอมอบให้
ขอบคุณความห่วงใยที่ให้มาเสมอ
ขอบคุณสิ่งดีๆ ที่มาจากเธอ
ขอบคุณนะ...จากหัวใจ
22 เมษายน 2547 15:26 น.
สุพัตรา
ยังเป็นคนที่คอยห่วง
แม้เวลาจะล่วงเลยผ่าน
ฉันยังเป็นฉันเหมือนวันวาน
คนที่มีเธอตลอดกาลในใจ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน
จะอยู่ใกล้ ๆ ฉัน
อยู่ในความคิด คิดถึงทุกวัน
ไม่ว่าฝันหรือความจริง
หน้าส่วนตัว
881
