30 ตุลาคม 2555 14:24 น.
สุนทรวิทย์
การเว้าวอน อ้อนแฟน ช่างแสนยาก
ลิ้นคับปาก เฝื่อนฝาด มิอาจเผย
เรื่องฝากรัก เราหนอ ก็ไม่เคย
คิดเอื้อนเอ่ย สักคำ ยังลำเค็ญ
หมายเฟ้นหา คารม คมเสนาะ
มาปะเหลาะ เจาะใจ ให้เธอเห็น
ถึงยามจะ ปริปาก กลับยากเย็น
บอกไม่เป็น สิ้นท่า ทุกคราไป
เสมือนคน เซ่อซ่า ไร้สามารถ
จิตหวั่นหวาด ขลาดเขลา มิเอาไหน
ซ่อนความหวัง อมพะนำ ช้าร่ำไร
ที่ควรไขว่ พึงเร่ง ดันเกรงกลัว
มัวเงื้อง่า หน้าจืด ทำอืดอาด
จนนงนาฏ รำคาญ พานเฉดหัว
คนแล้วคน เหหัน เลิกพันพัว
กลายเป็นตัว น่าเบื่อ แล้งเยื่อใย
ต่างว่าฉัน โง่งม ดุจอมสาก
แสร้งกระดาก เกินการ มิขานไข
ความจริงฉัน ก็อยาก กล่าวฝากใจ
แต่เป็นใบ้ นี่หว่า อย่าโกรธเลย
27 ตุลาคม 2555 18:40 น.
สุนทรวิทย์
ดอกราตรี รวยริน กลิ่นพิสุทธ์
ดั่งนงพุธ หอมรื่น ยามดื่นดึก
ใต้ร่มไม้ ใบดาษ ราชพฤกษ์
ฉันพร่ำนึก ถึงนุช สุดที่รัก
ฟ้าสกาว ดาวแวม แจ่มจรัส
นิศารัตน์ เรืองรอง ผ่องประจักษ์
สองเราเคย แนบเนา เคล้าฟูมฟัก
รำพันจัก ภักดี ร่วมชีวิต
ถ้อยซาบซ่าน หวานสรรพ ประทับโสต
แอบลิงโลด ทะนง หลงจริต
ปลาบปลื้มต่อ คำปด รสจุมพิต
เชื่อสนิท สิเนหา ฝันอาพัทธ์
ดอกราตรี คงฟุ้ง จรุงจิต
รักกลับบิด เอนเอียง เลี่ยงพิกัด
คำยืนยัน สัญญา สารพัด
ถูกสลัด ตัดรอน เลิกต้อนรับ
ฟ้าสิ้นพราว ดาวพราง เดือนร้างหลบ
เธอพานพบ รักใหม่ ไม่หวนกลับ
เจ็บจมปลัก หมักหมม ทุกข์ถมทับ
นอนไม่หลับ เขียนกลอน มาอ้อนมิตร
25 ตุลาคม 2555 11:04 น.
สุนทรวิทย์
หนึ่งรักหวาน ซ่านซึ้ง ติดตรึงจิต
จิตตรึงติด ซึ้งซ่าน หวานรักหนึ่ง
รักมั่นมิ พรั่นพรึง จึงดื้อดึง
ดึงดื้อจึง พรึงพรั่น มิมั่นรัก
หนักหน่วงใน ใจแท้ แก้มิไหว
ไหวมิแก้ แท้ใจ ในหน่วงหนัก
ลมติดลาม ตามรัก ถักฟูมฟัก
ฟักฟูมถัก รักตาม ลามติดลม
สมสั่งด้วย ฉวยฉาบ ภาพเอิบอาบ
อาบเอิบภาพ ฉาบฉวย ด้วยสั่งสม
ลอยเลื่อนทน เฝื่อนขม ข่มซานซม
ซมซานข่ม ขมเฝื่อน ทนเลื่อนลอย
23 ตุลาคม 2555 09:52 น.
สุนทรวิทย์
มดแดง แข็งขัน เช้ายันค่ำ
ตรากตรำ ลำเลียง เสบียงหนอ
แดดลน ฝนพรำ มิพร่ำรอ
ใจจ่อ ใจจด แสนอดทน
ไร้ผู้ สอนสั่ง ขู่บังคับ
ราวกับ วิญญู เล็งรู้ผล
ขยัน สรรค์สร้าง เหนือบางคน
มิบ่น มิย้ำ ผัดร่ำไร
คนใด เกียจคร้าน งานไม่แตะ
แฉะแบะ ประจำ ทำเหลวไหล
หนักถอย เบาเกี่ยง เลี่ยงหลบไกล
เปรียบไป พ่ายมด หมดราคา
มนุษย์ เดินดิน ต้องกินอยู่
พันตู สู้รบ สบปัญหา
สมควร ทุ่มเท แข่งเวลา
นำพา หน้าที่ รี่ถักทอ
อย่าให้ อับอาย ขายหน้ามด
อิ่มอด รู้การ เร่งสานก่อ
มือหยาบ อาบเหงื่อ เพื่อเหล่ากอ
เติมต่อ คุณค่า ชีวาตน
22 ตุลาคม 2555 10:11 น.
สุนทรวิทย์
รักเพียงเธอ จดจ้อง แอบปองรัก
หลงจมปลัก หนักหน่วง ช่วงลุ่มหลง
งงงวยด้วย หมกมุ่น พางุนงง
ใจมั่นคง ออมอด ทุ่มหมดใจ
คิดพัวพัน หวั่นแท้ ได้แต่คิด
ใฝ่เนืองนิตย์ ทึกทัก เพียรฝักใฝ่
ใครจะแนะ จะติ มิเชื่อใคร
คอยระไว ระแวง ตะแบงคอย
จากปีหนึ่ง ถึงปีสี่ จวบลี้จาก
ถ้อยหลายหลาก ปิดบัง มิถั่งถ้อย
ลอยละล่อง ในฝัน อันเลื่อนลอย
การพูดน้อย ด้อยคำ ทำเสียการ
เพื่อนร่วมเรียน ซุกงำ ทำเยี่ยงเพื่อน
หาญเพียงเอื้อน วาจา มิกล้าหาญ
ปานโง่ซื่อ บื้อใบ้ ก็ไม่ปาน
เกินประมาณ ขานบอก จนตรอกเกิน
ล่วงเลยแล้ว นานปี ที่ลาล่วง
เหินห่างดวง ยิหวา คราห่างเหิน
เดินมาพบ กานดา พาลูกเดิน
อายปนเปิ่น เขินขวย ด้วยอับอาย
หน้าส่วนตัว
1791
