6 มกราคม 2555 13:24 น.
สุนทรวิทย์
คนเป็นทาส การพนัน ขั้นอุกฤษฏ์
มักไม่คิด ทำมา-หากินอื่น
ใจจดจ่อ ขอให้ ได้ทุนคืน
ยากจะตื่น จากฝัน อันงมงาย
ทั้งที่จริง ยิ่งเล่น ยิ่งเป็นหนี้
ทรัพย์สินมี กี่มากน้อย ทยอยขาย
รอแต่วัน ล่มจม ล้มละลาย
ผลสุดท้าย ตกต่ำ ทุกข์ลำเค็ญ
เหตุการณ์นี้ พบได้ ในทุกหน
ไฉนคน มากมาย กลับไม่เห็น
พอหมดตัว ก็ฟุ้งซ่าน พานพิเรนทร์
หันโทษเวร โทษเคราะห์ เพราะตีบตัน
ตื่นเสียที ผีพนัน ผู้ฝันเฟื่อง
หวังกระเตื้อง โดยเล่น เป็นเรื่องขัน
เคยเห็นใคร ร่ำรวย ด้วยพนัน
ขืนดื้อรั้น คงวอดวาย หายนะ
ที่เสียแล้ว เสียไป ตัดใจเถิด
ทางประเสริฐ ควรตั้งหน้า อุตสาหะ
ยังชีพตาม สัมมา-อาชีวะ
ชีวิตจะ ราบรื่น กลับฟื้นฟู
5 มกราคม 2555 17:28 น.
สุนทรวิทย์
สุนัขโซ ตัวหนึ่ง ซึ่งท้องแก่
มีบาดแผล ผิวกาย อยู่หลายแห่ง
เดินหลบหลบ เลี่ยงเลี่ยง เยี่ยงระแวง
ดูอ่อนแรง เหนื่อยล้า น่าเห็นใจ
ฉันยืนมอง ตรองตรึก นึกสมเพช
จึงยื่นเศษ เนื้อไก่ ในมือให้
แล้วลูบหัว ปลอบว่า อย่าไปไกล
เช้าวันใหม่ จะมารับ กลับไปเลี้ยง
นางสุนัข เปรอะเปื้อน เหมือนแสนรู้
พลันยกหู ชูตั้ง ฟังน้ำเสียง
ดุจเข้าใจ ความหมาย ในสำเนียง
ซบลงเยี่ยง คำนับ ตอบรับความ
รุ่งอีกวัน ฉันย้อนมา หาที่เก่า
มันเห็นเข้า ก็วิ่งรี่ อย่างผลีผลาม
มานัวเนีย ใกล้ชิด หมายติดตาม
พยายาม ตะกาย ขึ้นท้ายรถ
ฉันพากลับ อนุเคราะห์ เพราะสงสาร
คนทั้งบ้าน พลอยผูกพัน รักมันหมด
ช่วยอาบน้ำ สางขน จนงามงด
สิ้นระทด ระคาย หายหวาดกลัว
เราตั้งชื่อ มันโกหรู เรียก จูดี้
พอวันที่ ห้าถัดมา ตอนฟ้าหลัว
มันก็ตก ลูกอ้วนพี ถึงสี่ตัว
นอนเกลือกกลั้ว ยั้วเยี้ย เคล้าเคลียกัน
เจ้าจูดี้ จดจำ เชื่อคำสั่ง
คอยระวัง โจรขโมย โดยแข็งขัน
คนแปลกหน้า เหยียบย่าง จะขวางพลัน
พร้อมเห่าลั่น ห้ามให้ ใครกล้ำกราย
มันซื่อสัตย์ กตัญญู รู้ครันครบ
ตามประจบ อิงแอบ แทบถวาย
จะสอนสั่ง สิ่งใด ล้วนง่ายดาย
ไม่วุ่นวาย ก่อเรื่อง เคืองระอา
เจ้าจูดี้ หายไป ในวันหนึ่ง
พวกเราจึง ต่างคน ออกค้นหา
ยันค่ำมืด อัดอั้น หมดปัญญา
ยากเดาว่า เป็น,ตาย ร้ายหรือดี
เราสืบถึง เมืองสกลฯ จนได้พบ
เห็นภาพศพ อกสั่น ต่างขวัญหนี
อนิจจา จูดี้ วายชีวี
คนอัปรีย์ จับฆ่า อย่างทารุณ
เขาทุบหัว โหดเหี้ยม เตรียมเถือหนัง
ป่าเถื่อนดัง วิปริต จิตสถุล
ไม่แยกแยะ คำนึง ถึงบาป,บุญ
ขาดซึ่งคุณ-ธรรม ค้ำกมล
ไปดีเถิด เพื่อนแสนดี จูดี้เอ๋ย
เจ้ามิเคย ทำร้าย ใครสักหน
เกิดภพใหม่ ขอให้ ได้เป็นคน
เลิกผวญ ความทุกข์ เป็นสุขเทอญ
5 มกราคม 2555 10:27 น.
สุนทรวิทย์
มัศยา แหวกว่าย ทวนสายน้ำ
เหมือนมีกำ-ลังวังชา น่าประหลาด
น้ำเชี่ยวกราก แต่ปลา คงสามารถ
ว่ายนวยนาด ฝ่าไป ในสายธาร
คนขัดสน จนยาก ยอมบากบั่น
เพียรมุ่งมั่น ฟื้นฟู ปูรากฐาน
สั่งสมด้วย อุตสาหะ ประสบการณ์
ย่อมพ้นผ่าน ความทุกข์ พบสุขครัน
คนหวาดหวั่น อุปสรรค มักท้อแท้
ทำได้แต่ งมงาย ทำนายฝัน
ไหว้เจ้าพ่อ บนเจ้าแม่ แห่ดึงดัน
ที่ควรหมั่น มานะ กลับละวาง
สองวิถี ดี,พร่อง มองก็รู้
หนึ่งพันตู ปรับปรุง มุ่งสรรค์สร้าง
หนึ่งเพ้อเจ้อ งวยงง เดินหลงทาง
ความแตกต่าง แจ้งชัด ถนัดตา
อยากเป็นคน คุดคู้ อยู่กับที่
หรือกระวี-กระวาด ปราดขึ้นหน้า
อยู่ที่ตน สมัคร เลือกมรรคา
ปรารถนา ใดแน่ สุดแต่ใจ
4 มกราคม 2555 13:42 น.
สุนทรวิทย์
ยามวิหค ในกรง ส่งเสียงร้อง
ท่ามันหมอง มองหา อิสระ
ถูกมนุษย์ ใจดำ พร่องธรรมะ
ใช้พละ จับขัง รั้งไว้ชม
อ้างว่าขัน ไพเราะ เสนาะโสต
ถือประโยชน์ มองข้าม ความขื่นขม
นกคร่ำครวญ เจ่าจุก ทุกข์ระทม
กลับรื่นรมย์ เพลิดเพลิน เมินเมตตา
ใช้อำนาจ ล่วงสิทธิ์ เข้าลิดรอน
เรื่องทุกข์ร้อน แลเห็น เป็นหรรษา
มิรู้สึก นึกสมเพช เวทนา
จิตหยาบช้า ทมิฬ สิ้นปรานี
ตั้งสติ สักนิด คิดเสียใหม่
ชีวิตใคร ใครก็รัก แม้ปักษี
ไฉนต้อง ก่อกรรม ทำเวรี
บาปราคี อาจสะท้อน ย้อนสู่ตัว
การหาสิ่ง บันเทิงใจ นั้นไม่ผิด
แต่ควรคิด คำนึง ถึงดีชั่ว
หนทางอื่น มากมาย ไยเมามัว
เลือกเกลือกกลั้ว สร้างทัณฑ์ เพื่ออันใด
2 มกราคม 2555 13:45 น.
สุนทรวิทย์
เกิด,แก่ แลเจ็บ,ตาย
ล้วนเวียนว่าย ในสังสาร
ชีวิต จิต,วิญญาณ
ไหนจะทาน กาลเวลา
ความทุกข์ ความสุขสันต์
คือสามัญ แห่งตัณหา
โมหันธ์ และฉันทา
เปรียบโรคา บังตาคน
เกิดมา ชั่วอายุ
ควรทำนุ บุญกุศล
สรรค์สร้าง อย่างอดทน
ให้งามล้น ด้วยผลงาน
วางวาย ยังไว้ชื่อ
ชนนับถือ ลือกล่าวขาน
ตราตรึง ถึงวงศ์วาน
สมแก่นสาร การดำรง
ผู้ใด ใฝ่อามิส
ทุจริต มากพิษสง
ยามขาด อำนาจลง
เสียงสาปส่ง คงชัดเจน
ร่ำรวย ด้วยเบียดบัง
แม้ระวัง คนยังเห็น
ตายไป ใช่หมดเวร
ฟ้าตามเข่น เน้นลงทัณฑ์
วิถี ทางชีวา
มีใครฝ่า พ้นอาสัญ
ดี,ชั่ว ที่พัวพัน
จึงต่างกัน นิรันดร
หน้าส่วนตัว
5932
