27 กันยายน 2554 12:48 น.
สุนทรวิทย์
คนผิด คิดกลับใจ
จงอภัย ให้เขาเถิด
อโหสิ มิตะเพิด
ย่อมประเสริฐ บังเกิดคุณ
ศัตรู คู่อาฆาต
หันผูกญาติ อาจเกื้อหนุน
แนวทาง อย่างละมุน
ใช้การุณย์ ลบขุ่นเคือง
เสือ,สิงห์ ลิง,กุญชร
หมั่นอาทร ยังสอนเชื่อง
บารมี ที่ประเทือง
ไม่สิ้นเปลือง กลับเรืองรอง
น้ำใจ ใครก็ชอบ
พร้อมนบนอบ ตอบสนอง
คนรัก จักก่ายกอง
เหมือนเกาะป้อง คุ้มครองตน
ศัสตรา หมื่นอาวุธ
ใช่ประณุท หยุดชั่วฉล
ธรรมะ ในกระมล
จึ่งบันดล ผลยั่งยืน
จองเวร เช่นถูกสาป
ใจมีบาป ยากราบรื่น
สังคม จะกลมกลืน
พึงหยิบยื่น ฟื้นไมตรี
อภัยทาน การผ่อนปรน
เท่ากุศล บุญล้นปรี่
ใจกว้าง ต่างถ้อยที
คือวิถี ผู้ดีงาม
27 กันยายน 2554 12:36 น.
สุนทรวิทย์
อยากแต่งกลอน ดีดี มีสาระ
แต่วาทะ เราสิ มิได้เรื่อง
อยากแคะควัก อักขระ มาประเทือง
ดันฝืดเคือง ทักษะ ประสบการณ์
ความรู้งู-งูปลาปลา ไร้สามารถ
หมดโอกาส ขมวด อวดโวหาร
เรื่องรุกรับ ขับเคี่ยว ขาดเชี่ยวชาญ
คำอ่อนหวาน จับใจ ไม่ตรึงตรา
แม้ใจรัก ฝักใฝ่ ในอักษร
ชั้นเชิงกลอน กลับเยี่ยง ไร้เดียงสา
อยากคล่องศัพท์ ฉับไว ได้ลีลา
แต่วาจา คารม มิคมคาย
ยามสดับ บทกวี ที่ไพเราะ
ฟังเสนาะ งดงาม แฝงความหมาย
เรารึอยาก วิสาสะ ร่วมระบาย
ก็นึกอาย ว่าด้อย น้อยฝีมือ
เราเปรียบมด ตัวหนึ่ง ซึ่งเล็กจ้อย
มาเดินหงอย กลางหมู่ปราชญ์ มิอาจหือ
วรรณกรรม ล้ำลึก ต้องฝึกปรือ
คนหัวทื่อ อย่างเรา ยากเข้าใจ
26 กันยายน 2554 13:10 น.
สุนทรวิทย์
เด็กมากมาย เศร้าสร้อย ด้อยโอกาส
พวกเขาขาด พ่อ,แม่ คอยแลเหลียว
อาศัยบ้าน เด็กกำพร้า ช่วยยาเยียว
บ้างอยู่เดียว เหี่ยวห่อ เที่ยวขอทาน
ที่พิการ สรีระ อนาถยิ่ง
ถูกทอดทิ้ง โศกา น่าสงสาร
ทุกข์ซ้ำซ้อน มืดมน ทนดักดาน
อยู่ก็ปาน วางวาย ตายทั้งเป็น
คนโชคดี มีสุข ฉุกคิดไหม
ควรห่วงใย บรรเทา เหล่าทุกข์เข็ญ
เจือจานเขา บ้างสิ มิยากเย็น
เสมือนเช่น ทำกุศล ผลอดุลย์
เมตตาผู้ อัปภาคย์ ทุกข์ยากเถิด
ผลบังเกิด ฉับพลัน ทันเกื้อหนุน
สร้างศาลา หลังใหญ่ หมายค้ำจุน
ไม่ได้บุญ เท่าช่วยเหลือ เผื่อแผ่คน
ก่อนทำบุญ ทุกครั้ง ตั้งจิตมั่น
หันแบ่งปัน เด็กอ่อนแอ แม้สักหน
จะปลาบปลื้ม อิ่มใจ ในบัดดล
คือกุศล ประเสริฐ สุดเลิศเลอ
26 กันยายน 2554 13:03 น.
สุนทรวิทย์
เศร้าเอย เศร้าใจ ไม่ซาสร่าง
อ้างว้าง ระทม ตากลมหนาว
กังวล หม่นไหม้ ใต้แสงดาว
เจ้าบ่าว เจ้ากรรม ร่ำโศกี
ช้ำใจ นงลักษณ์ ทำหักหาญ
ทิ้งงาน วิวาห์ หอบผ้าหนี
อับอาย ขายหน้า ประชาชี
เสียที ค่ำ-เช้า เคยเคล้าคลอ
ตรอมตรม ขมขื่น ฝืนคอยเขา
จับเจ่า ถ่างตา หน้าเรือนหอ
คืนแล้ว คืนเล่า ทนเฝ้ารอ
ตัดพ้อ รำพึง ถึงคนดี
อาลัย รักแท้ แต่หนหลัง
ความหวัง นับวัน สั้นริบหรี่
แอบถาม จันทรา ทุกราตรี
ป่านนี้ พธู อยู่หนใด
ฝากดาว ฝากเดือน ช่วยเอื้อนข่าว
เจ้าสาว ฉันหาย ใครเก็บได้
โปรดช่วย ส่งกลับ โดยฉับไว
ส่วนไหน โหว่หวะ จะซ่อมเอง
26 กันยายน 2554 12:25 น.
สุนทรวิทย์
พนาราม ยามอุษา
ตระการตา น่าถวิล
สายธาร ซ่านเซาะริน
ผดุงถิ่น นคินทร
ควันเตา เคล้าไออุ่น
กลิ่นละมุน กรุ่นจากขอน
ไพรสาณฑ์ พนานดร
คนตื่นนอน ก่อนนกกา
งานสิ จิปาถะ
อุตสาหะ ตามประสา
ยิงนก เที่ยวตกปลา
เลี้ยงชีวา มาแต่บรรพ์
สุขใจ ไม่หวังโชค
ห่างไกลโรค ไร้โศกศัลย์
กินอยู่ รู้แบ่งปัน
ต่างผูกพัน ฉันท์พี่น้อง
ตกค่ำ ร่วมรำฟ้อน
ต่อบทกลอน อ้อนเพื่อนผอง
วิถี นี้ปรองดอง
เขาปกป้อง ประคองมา
ชีวี ใช่ดีเด่น
แต่ร่มเย็น เป็นหนักหนา
ยามเหงา เข้าวัดวา
สร้างปัญญา หาสังคม
เดือนปี ลี้ผันผ่าน
พอเบิกบาน สำราญสม
ป่าเขา เนารื่นรมย์
งามอุดม คนกลมเกลียว
หน้าส่วนตัว
1983
