12 ตุลาคม 2554 12:45 น.
สุนทรวิทย์
รักยาว เขาให้บั่น
ส่วนรักสั้น นั้นให้ต่อ
รักคู่ รู้จักงอ
อย่าพร่ำพ้อ ต่อวาจา
พูดมาก ปากพาไป
ยิ่งหมางใจ ไม่เข้าท่า
หักห้าม ยามโกรธา
ใช่ถือสา คอยหาความ
เลิกถก ข้อบกพร่อง
อยากปรองดอง ควรมองข้าม
หนักแน่น แทนวู่วาม
ก่อนลุกลาม จงปรามตน
ขัดเคือง เรื่องเล็ก,ใหญ่
ค่อยแก้ไข ใช้เหตุผล
หันหน้า มาผ่อนปรน
ตัดกังวล เท่าดลชัย
สามี ศรีภรรยา
ต่างพึ่งพา ร่วมอาศัย
หนัก,เบา เข้าฤทัย
วินิจฉัย อภัยกัน
ความรัก จักงามงด
คู่สมรส พึงอดกลั้น
เยือกเย็น เป็นสำคัญ
จึงสุขสันต์ จวบบั้นปลาย
12 ตุลาคม 2554 12:32 น.
สุนทรวิทย์
รักเธอ จริงจัง นั่งลุ่มหลง
งวยงง สุดกู่ หูตาแฉะ
ชื่นชม งมงาย หมายข้องแวะ
แยกแยะ ไม่ออก บอกไม่เป็น
พบปุ๊บ รักปั๊บ สุดยับยั้ง
โง่งั่ง คลั่งไคล้ ยามได้เห็น
หัวหก ก้นขวิด จิตกระเด็น
ซ่านเซ็น เพ่นพ่าน ปานกระบือ
เธอรัก ไม่รัก ไม่หนักอก
ตลก ตะแบง แสร้งไขสือ
จะแช่ง จะชัง ดังกิ้งกือ
มิถือ หือตอบ ยอมนอบนบ
รักเดียว ใจเดียว มิเบี้ยวบูด
อยากสูด อยากดอม หอมประจบ
กลิ่นตัว กลิ่นเต่า เหมาครันครบ
ศิโรราบ สยบ แต่พบพาน
รักเธอ เจียนจะ วิปลาส
พิศวาส เกินจัด บรรทัดฐาน
หัวจรดเท้า ทุกส่วน ล้วนโปรดปราน
แม้ทวาร ยังหอม อยากดอมดม
12 ตุลาคม 2554 12:06 น.
สุนทรวิทย์
ให้ฉันเถิด กานดา ถ้าอยากให้
ห้องหัวใจ คนดี ทั้งสี่ห้อง
จองมานาน ก่อนใคร ได้แต่จอง
คงหมายปอง ประชิด จิตมั่นคง
หวงทั้งรู้ แก่ใจ ไร้สิทธิ์หวง
หลงกลบ่วง เสน่หา พาให้หลง
ยงในความ ภักดี มียืนยง
ลืมไม่ลง เมื่อใจ ไม่อยากลืม
พิศวาส บาดใจ ใฝ่เพ่งพิศ
ดื่มด่ำฤทธิ์ รัญจวน ชวนด่ำดื่ม
ยืมก็ได้ หากให้ ใคร่หยิบยืม
ตามปลาบปลื้ม ส่งจิต มุ่งติดตาม
ฉันมีสิทธิ์ บ้างไหม ในรักฉัน
ถามเพราะหวั่น พรั่นพรึง จึงไถ่ถาม
ยามคลั่งไคล้ ไหวโคลง ทุกโมงยาม
รอนงราม ตอบรัก สมัครรอ
แม้นงลักษณ์ จักมี กี่ข้อแม้
ขอแน่วแน่ คล้อยตาม ความที่ขอ
ง้อไม่เลิก จับเจ่า เฝ้างอนง้อ
รักนี่หนอ จึงอ้อน วอนให้รัก
11 ตุลาคม 2554 13:48 น.
สุนทรวิทย์
อะไร ไม่อยากพบ
เพียรเลี่ยงหลบ ยิ่งพบบ่อย
สิ่งใด ใฝ่รอคอย
กลับเคลื่อนคล้อย หลุดลอยไกล
คนชัง ดังศัตรู
เห็นครองคู่ อยู่นานได้
คนหวง หมดดวงใจ
อาจแยกย้าย ไปกลางคัน
แปลกจริง สิ่งหลายแหล่
คิดว่าแน่ ยังแปรผัน
หวังนัก มักคลาดกัน
ยิ่งผูกพัน ยิ่งสั่นคลอน
ปวงโศก ปวงโชคลาภ
เป็นเพียงคราบ ภาพหลอกหลอน
กลับกลาย คล้ายละคร
จวบถึงตอน มรณ์มลาย
มักน้อย ปล่อยวางบ้าง
ทุกข์ต่างต่าง คงจางหาย
เกิดมา มาแต่กาย
จงผ่อนคลาย แม้ร้าย,ดี
มิมี สิ่งดีล้วน
ลองใคร่ครวญ ขบถ้วนถี่
ทุกข์,สุข ย่อมคลุกคลี
ตามวิถี ที่เป็นไป
11 ตุลาคม 2554 13:29 น.
สุนทรวิทย์
ใจกับจิต จิตกับใจ อยู่ใกล้ชิด
ใจเตือนจิต จิตเตือนใจ ใฝ่ประสงค์
จิตเมินใจ ใจเมินจิต ผิดจำนง
เพียงมั่นคง คงมั่นเพียง เสียงเตือนใจ
ดีกับชั่ว ชั่วกับดี ใช่ที่เปลือก
รู้ควรเลือก เลือกควรรู้ อยู่ฟากไหน
ก้าวให้ถูก ถูกให้ก้าว ทางยาวไกล
ก้าวผิดไป ไปผิดก้าว อาจร้าวราน
คนก่อเกิด เกิดก่อคน สร้างผลลัพธ์
ตื่นแล้วหลับ หลับแล้วตื่น คือพื้นฐาน
หลักมีให้ ให้มีหลัก อย่าดักดาน
รู้ประมาณ ประมาณรู้ จึงอยู่คง
คนก่อกรรม กรรมก่อคน ดลกิเลส
ชักนำเหตุ เหตุนำชัก ผลักให้หลง
ดำกับขาว ขาวกับดำ เลือกดำรง
เดินให้ตรง ตรงให้เดิน อย่าเกินเลย
ผ่านชาติหนึ่ง หนึ่งชาติผ่าน กาลแสนสั้น
หนึ่งชีวัน ชีวันหนึ่ง พึงผ่าเผย
ตั้งหน้าเพียร เพียรหน้าตั้ง หวังงอกเงย
งามคุ้นเคย เคยคุ้นงาม ตามกฎเกณฑ์