31 ตุลาคม 2554 11:09 น.
สุนทรวิทย์
อ้าปาก อยากง้อ ก็โดนแขวะ
กระแซะ เข้าใกล้ ก็ไสผลัก
เราหรือ มั่นคง เฝ้าจงรัก
แน่นหนัก ภักดี มิมีคลาย
เธอคือ ขวัญใจ ในเฟซบุ๊ค
ผู้ทำ ฉันทุกข์ สุขสลาย
ไมตรี ปุบปับ พลันกลับกลาย
เหือดหาย ไม่เหลือ เยื่อสัมพันธ์
เขาทิ้ง เขาขว้าง อย่างของเล่น
มองเห็น เป็นเหยื่อ เนื้อสมัน
เดี๋ยวโขก เดี๋ยวสับ รับไม่ทัน
จอมขวัญ ทำได้ อย่างไรฤา
คำเปรียบ เหยียบย่ำ ฟังซ้ำซาก
มิอยาก ต่อปาก มิอยากหือ
ยอมเป็น ลูกไก่ ในกำมือ
ซื่อบื้อ ขันติ มิเปลี่ยนแปลง
อักษร ที่ฉัน หมั่นเอื้อนเอ่ย
มิเคย ซ่อนกล ปนแอบแฝง
เขียนตาม ศิลปะ การแสดง
ใช่แสร้ง แกล้งจะ ให้ระคาย
อยากขอ ปรับใจ แต่ไม่กล้า
กานดา มุทะลุ ดุอิ๋บอ๋าย
เผลอพูด ผิดหู ตูคงวาย
บ๋ายบาย ดีกว่า อย่าเสี่ยงเลย
31 ตุลาคม 2554 10:31 น.
สุนทรวิทย์
อกหัก ไม่เข็ด เจ็ดวันครั้ง
สุดรั้ง หวังเตือน เหมือนโคถึก
เผ่นโผน โจนดะ คะนองคึก
โหมฮึก ประชิด ติดบ่วงรัก
ยิ่งห้าม ยิ่งมุ ยิ่งดุร้าย
โถมกาย ส่ายแทรก เข้าแตกหัก
ขวิดซ้าย ป่ายขวา ชะล่านัก
มิพัก มิผ่อน มิหย่อนฤทธิ์
ขอสัก รักแท้ แค่เพียงหนึ่ง
ทางตรึง ขึงขวาก ยากประสิทธิ์
ขวางด้วย หน้าเนื้อ เจือยาพิษ
มิ่งมิตร อุฬาร มิพานพบ
ไม่หลาบ ไม่จำ คงคลำหา
ไขว่คว้า มานะ มิสยบ
ปัญหา อุปสรรค จักราญรบ
ทุ่มงบ ไม่อั้น หันปะทะ
อกหัก ไม่เข็ด เจ็ดวันหน
เสือกสน ทุ่มเท สิเนหะ
เหงื่อไคล ไหลริน สิ้นพละ
คงจะ ถึงคราว กล่าวยอมแพ้
31 ตุลาคม 2554 09:56 น.
สุนทรวิทย์
สี่บอด ดอดคลำช้าง
อยากรู้ร่าง ช้างเท่าไหน
คล้ายคลึง ซึ่งอะไร
ต่างลูบไล้ หมายหยั่งดู
คนคลำขา ว่าคล้ายซุง
คนคลำพุง ฟุ้งว่าหมู
ที่คลำงวง ท้วงเช่นงู
คนคลำหู ตู่เหมือนบัว
โต้เถียง เยี่ยงรบรา
กิริยา น่าชวนหัว
หลงอยู่ มิรู้ตัว
คลำไม่ทั่ว มัวแต่เดา
หลายคน ยลหลายช่อง
ล้วนบกพร่อง ฟ้องโง่เขลา
อุทาหรณ์ สอนเตือนเรา
ห้ามปากเบา ก่อนเข้าใจ
การใด ไม่แจ่มแจ้ง
อย่าด่วนแจง แถลงไข
ฉลาด ขาดระไว
ย่อมผิดได้ ใช่แน่นอน
ตาบอด สอดตาเห็น
เลือกประเด็น เฟ้นมาสอน
ร้อยพจน์ บทวิวรณ์
เป็นคำกลอน สุนทรวิทย์
30 ตุลาคม 2554 10:35 น.
สุนทรวิทย์
น้ำขึ้น ให้รีบตัก
ยืดยาดนัก จักเสียผล
อุทาหรณ์ สอนปวงชน
เตือนกมล คนเฉื่อยชา
ปฐมกาล วัยอ่านเขียน
จงเล่าเรียน เพียรศึกษา
ตรากตรำ ท่องตำรา
บ่มชีวา อนาคต
ความรู้ คู่กำไร
กอบโกยได้ ไม่เคยหมด
หนทาง สร้างลาภยศ
รอปรากฏ ภาพงดงาม
ยามนี้ ที่เรียนรู้
เพื่อพันตู สู่สนาม
ก้าวย่าง ต่างสงคราม
อย่างุ่มง่าม หลงย่ามใจ
คืน,วัน เกาะพันพัว
ห้ามลืมตัว มัวไถล
พลั้งพลาด ขาดระไว
โอกาสใหม่ อาจไม่มี
น้ำขึ้น ให้รีบตัก
โบราณทัก มักถ้วนถี่
เวลา ทุกนาที
มิปรานี รีรอใคร
30 ตุลาคม 2554 10:17 น.
สุนทรวิทย์
กลีบบัว เหลือง,แดง แบ่งบาน
ชูก้าน ใบแผ่ แลเห็น
ดอกงาม แกว่งไกว ไหวเอน
ตกเย็น กลับฝ่อ ห่อวาย
หลงใหล นิยม ชมชื่น
ดกดื่น ห้วย,หนอง คลอง,ฝาย
เสน่ห์ ฉายเฉิด เพริศพราย
เสียดาย ด่วนเฉา เน่าเร็ว
ปทุม มิยง คงทน
ช้ำหม่น หลุบจม ตมเหลว
เปลี่ยนรูป เปลี่ยนทรง องค์เอว
สิ้นเปลว สิ้นค่า ราไว
อุบล วิไล ใช่เหมือน
ดวงเดือน หมดจด สดใส
เดือนผ่อง มองเด่น เช่นใด
ยังไม่ เคียงเทียบ เปรียบนาง
ลาวัณย์ โสภี พิสุทธิ์
ประดุจ รัมภา ฟ้าสร้าง
หวังพิศ สนิท ชิดปราง
เธอหมาง ห่างเหิน เมินแล
เฝ้าออด เฝ้าอ้อน งอนง้อ
วอนขอ รอสาว จนแก่
หนังเหี่ยว เลิกพ้อ ตอแย
เชิญแม่ ขึ้นร้าน คานทอง
หน้าส่วนตัว
1796
