2 มีนาคม 2555 14:00 น.
สุนทรวิทย์
สรณะ ศีลธรรม พระคำสอน
ช่วยดับร้อน ผ่อนเบา เผากิเลส
ละลายทุกข์ สลด หมดอาเพศ
สู่อาเวศ กระจ่าง ทางบังควร
องค์ศาสดา สัมพุทธ ชี้จุดหมาย
ทรงบรรยาย หลักธรรม กรรมครบถ้วน
เทศนา โปรดสัตว์ วัตรทั้งมวล
ตามกระบวน พุทธศาสน์ ปราศนิวรณ์
ศีลธรรม ซึ่งพระองค์ ทรงบัญญัติ
ได้ชี้ชัด บรรลุ อุทาหรณ์
ห่วงชีวิต นานา เอื้ออาทร
อนุจร ควรบูชา อยู่อาจิณ
จงสำรวม สมาธิ สติมั่น
อภิวันท์ บำเพ็ญ เป็นนิจศีล
ให้เยือกเย็น ดุจนที ที่ไหลริน
พาชีวิน สงบ พบแสงธรรม
ความตั้งใจ ไม่ท้อ ก่อมานะ
ยึดหลักพระ รัตนตรัย ใจอิ่มหนำ
กระทำดี งดเว้น บาปเวรกรรม
จึงสมคำ พุทธมามกะ ประเสริฐคุณ
1 มีนาคม 2555 17:40 น.
สุนทรวิทย์
ฉันอยากมี คนรักจริง มิทิ้งขว้าง
เพื่อนร่วมทาง ชีวิต สนิทสนม
ร่วมบุกบั่น ฟันฝ่า ท้าคลื่นลม
ร่วมแรงบ่ม ต้นรัก ถักสายใย
ร่วมปลูกจิต ฝังใจ ให้เกิดหน่อ
ขยายกอ ก่อกิ่ง พริ้งไสว
ทั้งผลิดอก ออกผล ยลไฉไล
เพื่อหัวใจ ทุกห้อง ผ่องโศภิต
แต่เป็นเพียง ภาพลวง ช่วงหลับฝัน
แม้กระสัน เพียงใด ใช่สมจิต
เฝ้าโหยหา รอคู่ อยู่เนืองนิตย์
ปิยมิตร ไฉน ไม่เห็นมา
มีไหมหนอ สักคน บนโลกนี้
จะปรานี ผูกพัน ขันอาสา
ปลอบประโลม ด้วยไมตรี มีเมตตา
ช่วยให้ข้า สมหวัง ดังรอคอย
เสียงจากผู้ พิการ บ้านสงเคราะห์
รู้เฉพาะ คนระทม มีปมด้อย
อารมณ์ที่ อ่อนไหว ใช่สำออย
เขาเศร้าสร้อย ขาดที่พึ่ง จึงคร่ำครวญ
29 กุมภาพันธ์ 2555 14:40 น.
สุนทรวิทย์
ถูกโจรปล้น สิบครั้ง ยังเหลือบ้าน
บ้านเผาผลาญ หมดหลัง ยังเหลือที่
เล่นพนัน ตกต่ำ ทุกข์ย่ำยี
เหลือแต่หนี้ ตอกย้ำ ให้ช้ำใจ
ติดบุหรี่ มะเร็ง เร่งเข่นฆ่า
ติดสุรา ตับแข็ง แห้งเหี่ยวได้
ติดพันรัก ร้อนรุ่ม ดุจสุมไฟ
ติดอะไร ไม่สิ้นคิด เท่าติดยา
ใครติดยา เสพติด ชีวิตวอด
คนค่อนขอด หยามส่ง ถึงวงศา
สูญชื่อเสียง อนาคต หมดราคา
จิตเฉื่อยชา เหี่ยวห่อ รอวางวาย
รุนแรงกว่า หายนะ ทุกประเภท
พาประเทศ ถดถอย พลอยเสียหาย
สังคมเสื่อม สู่ภาวะ อันตราย
มหันตภัย พิษร้าย ทำลายคน
ทั้งผู้เสพ ผู้จำหน่าย ล้วนขายชาติ
ยามถึงฆาต กรรมทัน พลันเสือกสน
เวรสนอง ย่อยยับ ตัวอับจน
คงมืดมน ป่นปี้ ชั่วชีวิต
ปลุกสำนึก รักชาติ ศาสน์,กษัตริย์
ร่วมขจัด บรรดา ยาเสพติด
รักพ่อ,แม่ กตัญญู รู้จักคิด
อย่าใกล้ชิด เกี่ยวข้อง ทดลองเลย
29 กุมภาพันธ์ 2555 10:42 น.
สุนทรวิทย์
สกุณา บนฟ้ากว้าง
สองปีกกาง ร่างสง่า
เหาะเหิน เพลินนภา
สุขเริงร่า น่านิยม
ชีวิต อิสระ
มีทักษะ พละสม
แกร่งกล้า ท้าแดดลม
ปล่อยอารมณ์ ชมพิมาน
แหงนมอง ผองปักษิน
เจ้าโผบิน ทั่วถิ่นฐาน
เที่ยวท่อง คล่องสำราญ
คคนานต์ ดุจบ้านตน
ทบทวน หวนพินิจ
พานหงุดหงิด คิดฉงน
เราหนอ ก็เป็นคน
ไยอับจน ยลแพ้นก
อยู่เดียว เปลี่ยวกลัดกลุ้ม
มรสุม รุมหัวอก
โศกศัลย์ ป่วยงันงก
ปลงไม่ตก ระทกใจ
ชีวา แสนอาภัพ
โรคซ้อนซับ สำทับใส่
เกิดมา หาอันใด
เหมือนถูกให้ มาใช้กรรม
28 กุมภาพันธ์ 2555 12:45 น.
สุนทรวิทย์
อโณทัย เจิดจ้า นภาผ่อง
แสงเรืองรอง ถ่องจับ รับอุษา
เอ๊กอิเอ๊ก ไก่ขัน กระชั้นมา
สกุณา โผผิน บินจากรัง
เช้าวันใหม่ เริ่มต้น อีกหนหนึ่ง
อีกวันซึ่ง ดูดี มีความหวัง
ประกอบกิจ การค้า หาสตังค์
หน้าที่ยัง รออยู่ ยากดูดาย
สวมชุดเก่า ซอมซ่อ ปร๋อขึ้นรถ
ตามกำหนด เร่งรุด สู่จุดหมาย
คนอาชีพ อิสระ งานสบาย
ไร้เจ้านาย ถั่งถ้อย คอยบงการ
ผ้าเก่าเก่า ปูวาง บนทางเท้า
นั่งพับเข่า ทำท่า น่าสงสาร
ขันหนึ่งใบ จัดวาง อย่างเชี่ยวชาญ
ร้องขอทาน รำพัน ความรันทด
งานสบาย รายได้ดี มีเหลือเก็บ
ใครเสียดเหน็บ อย่างไร ไม่สลด
สะสมเงิน หยิบมือ พอซื้อรถ
จ่ายเงินสด พร้อมบ้าน สำราญจินต์
นี่แหละนัก ธุรกิจ อิสระ
มีมานะ ด้านหน้า หาทรัพย์สิน
เห็นต้อยต่ำ ย่ำแย่ แบกะดิน
เลิกงานกิน สุกี้ ทุกวี่วัน
หน้าส่วนตัว
3822
