30 กันยายน 2554 16:47 น.
สุนทรวิทย์
อยากมีกิ๊ก สักคน ใครสนบ้าง
ฉันรูปร่าง หน้าตา น่าหลงใหล
คนเห็นอาจ ออกปาก ยากทำใจ
แต่ภายใน ผุดผ่อง น่าลองคบ
เรื่องบ้านเล็ก บ้านใหญ่ ไร้ปัญหา
ฉันปรีชา เชี่ยวชาญ การเลี่ยงหลบ
รู้สับหลีก ฉับไว ไม่กระทบ
มีระบบ ปลอดภัย ไว้รองรับ
ถูกจับได้ ไล่ทัน อย่าขวัญเสีย
เร่งเข้าเกียร์ ฉับพลัน หันหลังขวับ
แล้วล่องหน หนีหาย ไปไกลลับ
แบบฉบับ ง่ายง่าย ใครก็เป็น
ลองเป็นกิ๊ก กับฉัน สักวันสิ
เพื่อแตกผลิ นิยาม ความตื่นเต้น
เบื่อขึ้นมา เลิกได้ ใช่ยากเย็น
มิต้องเน้น จริงจัง หวังผูกมัด
อยากมีกิ๊ก สักคน ใครสนไหม
คบเอาไว้ เคลียคลอ พอสัมผัส
จะคบเช้า เลิกเย็น เป็นกิจวัตร
ไม่ข้องขัด สุดแท้ แต่น้องกิ๊ก
29 กันยายน 2554 12:27 น.
สุนทรวิทย์
แรกพบ ประสบพักตร์
พลันนึกรัก เธอหนักหนา
หลงใหล ไม่สร่างซา
ดังมัจฉา เห็นวารี
โสภา หน้าจิ้มลิ้ม
ยามแย้มยิ้ม อิ่มราศี
เสน่ห์ เหนือเทวี
สมอิตถี ผู้ดีงาม
ได้ที มีโอกาส
เร่งวางมาด ปราดเข้าถาม
โน้มน้าว กล่าวทาบทาม
เกี้ยวนงราม อย่างย่ามใจ
บังอร ย้อนซื่อซื่อ
พี่กระบือ หรือแกล้งไก๋
เจาะจง ประสงค์ใด
อย่าร่ำไร ใช้ลีลา
แม้หมาย คลายกระสัน
ค่าตัวฉัน แค่พันห้า
สินค้า สมราคา
จ่ายเงินมา ตัณหาไป
เวรกรรม ทำพิเรนทร์
แม่เนื้อเย็น แท้เป็นไก่
ล่วงรู้ เข้าหูใคร
คงไยไพ ให้เกรียวกราว
อดสู จำกู้หน้า
มิถือสา คำว่ากล่าว
ขึ้นครู สู่ดวงดาว
รู้รสสาว คราวนั้นเอง
29 กันยายน 2554 12:11 น.
สุนทรวิทย์
เขาเก็บขวด เก็บถุง นุ่งผ้าขาด
กระวีกระวาด ตากหน้า หาของขาย
คุ้ยค้นกอง ขยะ เร่งตะกาย
เดินขวนขวาย ทุกตรอก ทุกซอกซอย
คนจนยาก มากมาย ไร้ที่พึ่ง
ชีวิตจึง ระกำ สุดต่ำต้อย
มือเท้าต้อง ฉับไว ไม่อาจคอย
หมดทางถอย ปากท้อง ต้องดื่มกิน
ผ่านกี่เดือน กี่ปี หนีไม่พ้น
คงดักดน คลุกคลี ด้วยหนี้สิน
เดินท่อมท่อม ตะลอน นอนกลางดิน
ถูกหยามหมิ่น ดูแคลน แสนอ่อนใจ
สังคมมอง ไร้ค่า น่าละเหี่ย
เพื่อลูกเมีย อิ่มหนำ ทำไงได้
จำกัดฟัน ก้มหน้า หากินไป
มิสนใคร ไหนจะ กล่าวระราน
เขาหาใช่ วิญญู ผู้ผ่องผุด
แต่เป็น วีรบุรุษ ของบุตรหลาน
อย่ามองเขา สิ้นท่า น่ารำคาญ
เขากรำงาน สุจริต ผิดหรือไร
29 กันยายน 2554 10:59 น.
สุนทรวิทย์
เก็บกด อดสู โดนหลู่เกียรติ
แฟนเหยียด ตราหน้า ข้อหาหนัก
ว่าเตะ-ปี๊บไม่ดัง นั่งแช่งชัก
ภาพลักษณ์ ศักดิ์ศรี ป่นปี้พลัน
ปรามาส พาดพิง กันยิ่งยวด
จู่จู่ เข้มงวด เล็งกวดขัน
ฉันขอ ต่อว่า ท้าเดิมพัน
ใครกัน บานเบะ เละตุ้มเป๊ะ
หาปี๊บ ใหม่ให้ สักใบสิ
ฉันมิ มัวงีบ จะรีบเตะ
ปี๊บเล็ก ปี๊บใหญ่ ลุยให้เละ
เรื่องสะเปะ-สะปะ น่ะไม่มี
ขอท้า พิสูจน์ ปูดให้ชัด
เร่งจัด หามา อย่าตระหนี่
ฉันพร้อม รำเท้า เข้าราวี
ตะบี้-ตะบัน เตะทันใด
ปี๊ปเก่า เขลอะขละ สนิมเกรอะ
ขอเถอะ โปรดอย่า นำมาให้
เหมือนปี๊ป บู้บี้ ที่บ้านไง
เตะไป บาดทะยัก จักกินเอา
28 กันยายน 2554 15:50 น.
สุนทรวิทย์
เงินทอง ของนอกกาย
อย่างมงาย ในทรัพย์สิน
พังเพย เอ่ยอาจิณ
เคยได้ยิน จนชินชา
พูดง่าย สบายปาก
ทำต่างหาก ยากหนักหนา
ตราบคน บนโลกา
ยังศรัทธา บูชาเงิน
มีเงิน มิตรเยินยอ
ตามสอพลอ จ่อสรรเสริญ
ทรัพย์จาง เปลี่ยนหมางเมิน
เพื่อนห่างเหิน เกินจดจำ
เงินทอง ของล่อใจ
มากเท่าไร ไม่เคยหนำ
ความโลภ โอบครอบงำ
คอยตอกย้ำ นำกระมล
ธน สู่ธเนศ
สิ่งวิเศษ เหนือเหตุผล
หนทาง ต่างดิ้นรน
แม้รวยล้น จนเหลือเฟือ
เงินทอง ของนอกกาย
พูดให้ตาย ใครจะเชื่อ
อดออม ยอมกินเกลือ
ทนอาบเหงื่อ ล้วนเพื่อเงิน
หน้าส่วนตัว
3626
