13 ตุลาคม 2554 15:44 น.
สุนทรวิทย์
ริรักรวดเร็วเร่ง ช่างเก่งริ
ตื่นตรองตริเตือนตน ดลไม่ตื่น
ยืนยังยวบย่ำแย่ แต่ฝืนยืน
ไฟฟอนฟืนฟูฟ่อง อยากลองไฟ
ถามไถ่ถ่องถ้วนถึง สิ่งพึงถาม
ใคร่ครวญความครามครัน อันครวญใคร่
ในเนืองนองนั้นเน้น เห็นเนื้อใน
ดูด้านใดด้อยดี มีให้ดู
โหมหักห้าวหุนหัน รันหักโหม
ถูไถโถมถ่อถ่าง เอาข้างถู
ปูปมปีนป่ายไป เดินคล้ายปู
ไยยอมอยู่ยุดยื้อ ดึงดื้อไย
รักร้อนรุ่มเรื้อรัง ยังมุ่งรัก
ให้ห้ามหักเหหัน ยันมิให้
ใจจดจ่อเจ่าจุก ยอมทุกข์ใจ
คนคลั่งไคล้ครึกครื้น สุดฝืนคน
13 ตุลาคม 2554 11:28 น.
สุนทรวิทย์
โรยราร่วงเร็วรวด กวดสังขาร
เก่าเกินการกอบก่อ ต่อวิถี
หิ้วโหนหอบโหยหา มานานปี
ทอดท่วงทีท้อแท้ ยามแก่ตัว
กาลก่อนแกร่งกล้าเกิน เพลินสนุก
ป่ายปีนปลุกปราดเปรียว เที่ยวท่องทั่ว
ยามแย่หยอดหยูกยา หูตามัว
พ้นพันพัวพ่ายแพ้ แก่วันวัย
คราครั้งคนแคล่วคล่อง มิตรองตรึก
นั่งเน้นนึกเนานา อายุขัย
ปมปรวนแปรป่นปี้ ชีวาลัย
ด้วยดูดายดื้อดึง จึ่งเสียการ
12 ตุลาคม 2554 12:45 น.
สุนทรวิทย์
รักยาว เขาให้บั่น
ส่วนรักสั้น นั้นให้ต่อ
รักคู่ รู้จักงอ
อย่าพร่ำพ้อ ต่อวาจา
พูดมาก ปากพาไป
ยิ่งหมางใจ ไม่เข้าท่า
หักห้าม ยามโกรธา
ใช่ถือสา คอยหาความ
เลิกถก ข้อบกพร่อง
อยากปรองดอง ควรมองข้าม
หนักแน่น แทนวู่วาม
ก่อนลุกลาม จงปรามตน
ขัดเคือง เรื่องเล็ก,ใหญ่
ค่อยแก้ไข ใช้เหตุผล
หันหน้า มาผ่อนปรน
ตัดกังวล เท่าดลชัย
สามี ศรีภรรยา
ต่างพึ่งพา ร่วมอาศัย
หนัก,เบา เข้าฤทัย
วินิจฉัย อภัยกัน
ความรัก จักงามงด
คู่สมรส พึงอดกลั้น
เยือกเย็น เป็นสำคัญ
จึงสุขสันต์ จวบบั้นปลาย
12 ตุลาคม 2554 12:32 น.
สุนทรวิทย์
รักเธอ จริงจัง นั่งลุ่มหลง
งวยงง สุดกู่ หูตาแฉะ
ชื่นชม งมงาย หมายข้องแวะ
แยกแยะ ไม่ออก บอกไม่เป็น
พบปุ๊บ รักปั๊บ สุดยับยั้ง
โง่งั่ง คลั่งไคล้ ยามได้เห็น
หัวหก ก้นขวิด จิตกระเด็น
ซ่านเซ็น เพ่นพ่าน ปานกระบือ
เธอรัก ไม่รัก ไม่หนักอก
ตลก ตะแบง แสร้งไขสือ
จะแช่ง จะชัง ดังกิ้งกือ
มิถือ หือตอบ ยอมนอบนบ
รักเดียว ใจเดียว มิเบี้ยวบูด
อยากสูด อยากดอม หอมประจบ
กลิ่นตัว กลิ่นเต่า เหมาครันครบ
ศิโรราบ สยบ แต่พบพาน
รักเธอ เจียนจะ วิปลาส
พิศวาส เกินจัด บรรทัดฐาน
หัวจรดเท้า ทุกส่วน ล้วนโปรดปราน
แม้ทวาร ยังหอม อยากดอมดม
12 ตุลาคม 2554 12:06 น.
สุนทรวิทย์
ให้ฉันเถิด กานดา ถ้าอยากให้
ห้องหัวใจ คนดี ทั้งสี่ห้อง
จองมานาน ก่อนใคร ได้แต่จอง
คงหมายปอง ประชิด จิตมั่นคง
หวงทั้งรู้ แก่ใจ ไร้สิทธิ์หวง
หลงกลบ่วง เสน่หา พาให้หลง
ยงในความ ภักดี มียืนยง
ลืมไม่ลง เมื่อใจ ไม่อยากลืม
พิศวาส บาดใจ ใฝ่เพ่งพิศ
ดื่มด่ำฤทธิ์ รัญจวน ชวนด่ำดื่ม
ยืมก็ได้ หากให้ ใคร่หยิบยืม
ตามปลาบปลื้ม ส่งจิต มุ่งติดตาม
ฉันมีสิทธิ์ บ้างไหม ในรักฉัน
ถามเพราะหวั่น พรั่นพรึง จึงไถ่ถาม
ยามคลั่งไคล้ ไหวโคลง ทุกโมงยาม
รอนงราม ตอบรัก สมัครรอ
แม้นงลักษณ์ จักมี กี่ข้อแม้
ขอแน่วแน่ คล้อยตาม ความที่ขอ
ง้อไม่เลิก จับเจ่า เฝ้างอนง้อ
รักนี่หนอ จึงอ้อน วอนให้รัก